Netgedichten

netgedicht (nr. 82.214):

HEEM HONK HUIS THUIS

De takken spelen wild een schimmenspel
Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen
De zon is lamp en niet te dimmen, fel
Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen

Intense liefde voor het fundament
Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning
Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend
We zochten lang en dit was de beloning

Het pand lag lonkend aan de waterkant
Ik viel voor de oranjerode pannen
Een meeuw werd rijstvogel en stond garant
Voor rust en thuisgevoel en diep ontspannen

Inrichting; kleurrijk, kunst, een kast vol boeken
De Wajang doet weleens wat uit de doeken