Hersenschimmen
op mijn netvlies
spelen schimmen
uit mijn verleden oosten
wajang wajang om te troosten
ik laat ze dansen op licht
in hoekige passen
en strekkende stokken
een traan vertroebelt
de oude film
klanken geuren
op loslopend pikkend tokken
wajang wajang in mijn ziel
vullen het gemis in mijn gevoel
lijmen de brug naar Maluku
verstrikken in mijn droom
ik speel alleen
verlangen in de linker hand
in de rechter
het rood wit blauw oranje
hangend aan de dode ent
van een bamboeboom
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/dreyfsandtzsdeutsch
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: emoties
Altijd de prachtigste verhalen horend, over het schone "insulinde". De mooie flora en fauna, de heimwee die altijd in haar hart is gebleven.
Dezelfde heimwee proef ik uit jouw woorden, zoet als de stroop soe-soe, met een vleugje melancholie!
prachtig, rakend!