64 resultaten.
Voorspoken
gedicht
3.9 met 202 stemmen 36.882 De boer schrok zich die avond lam:
een trein die door zijn weiland kwam
had hij gehoord.
Toen was het weg. Het was niet waar.
Pas twee jaar later is er daar
een trein ontspoord.
Ook iemand zag, terwijl hij sliep
een auto zinken in het diep,
een heel gezin.
Precies de plek heeft hij gezien:
de auto reed een dag nadien
het water in.
Soms…
Moeders handen
gedicht
3.2 met 224 stemmen 60.658 Je hebt het brood gesmeerd,
onze kleren gekeerd,
ons het pannetje toegeschoven
en de sokken gestopt
en ons ondergestopt...
allemaal met je handen.
Hebt de melk afgedekt
en ons toffees verstrekt
en kranten de wijk rondgedragen,
hebt geschild en versteld
en de hemden geteld...
allemaal met je handen.
Hebt ons menigmaal
ook het warme onthaal…
Echtpaar in de trein
gedicht
3.9 met 261 stemmen 96.134 voor Wobke
Met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
De prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.
Voor ‘t verre reisdoel kant en klaar
zit ik dus tegenover haar.
De trein maakt zijn vertrouwd geluid
en zij rijdt vóór-, ik achteruit.
We zien dezelfde dingen wel,
maar ik heel traag en zij heel snel…
Jij en ik
gedicht
3.3 met 172 stemmen 72.131 Later zul je bij me wonen.
Later zijn we met z'n beiden.
Dat bedenk ik soms, wanneer je
giechelt met de an'dre meiden.
't Is voorlopig nog maar beter
om de zaak geheim te houden,
'k zal je nog maar niet gaan zeggen
dat ik van je ben gaan houden.
Later ga ik reizen maken
heel alleen, naar verre landen,
en daar ga ik mensen redden,…
de meisjes uit vervlogen dagen
gedicht
3.8 met 83 stemmen 28.732 de meisjes uit vervlogen dagen
we weten niet meer waar ze wonen
nooit zullen zij zich meer vertonen
waar wij weleer hun lichaam zagen
de buren hun adres te vragen
zal in geen straat de moeite lonen
we weten niet meer waar ze wonen
de meisjes uit vervlogen dagen
de liefdesnacht met zijn sjablonen
wanneer die eindelijk ging vervagen
dan…
Televisie
gedicht
2.4 met 369 stemmen 65.331 men was allang vergeten dat het kon
maar het gebeurde: met een zacht gereutel
stierf de tv. het sprekend paard verbleekte
het licht werd opgestoken en de vader
aanzag zijn zoon die bij een storing werd verwekt
en zei: wat ben je oud geworden, jongen.
---------------------------------------------------
uit: 'Verzamelde liedjes en gedichten…
Huilen is gezond
gedicht
3.6 met 261 stemmen 78.755 Leg nu die krant maar even neer,
echt lezen doe je toch niet meer,
huil nou maar even.
Ja, tegen iemands lichaam aan
zou dat natuurlijk beter gaan,
maar huil nou even.
Dat jij de enige niet bent,
dat is een troost die je al kent,
dus huil maar even.
Een ander troosten voor verdriet
dat kan ook niet, dat kan ook niet,
maar huil toch even…
Allerzielen
gedicht
3.6 met 44 stemmen 21.058 Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.
Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo'n dode aan,
met flinke pas.
Thuis van het…
Vader
gedicht
3.6 met 22 stemmen 16.636 vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk
bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken
bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie
in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen
-----------------------------------------
uit: 'Goejanverwellesluis…
Oktober
gedicht
2.2 met 55 stemmen 20.020 ik kreeg van daag
een vreemde brief:
'ik mag je graag,
heus,
ik vind je best lief.
maar houden van,
dat gaat niet.
maar echte liefde
gaat niet'
ik kreeg vandaag
zo'n rare brief.
zo'n brief.
--------------------
Uit: Verzameld werk', 2004.…
Vader
gedicht
3.2 met 38 stemmen 22.268 vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk
bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken
bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie
in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen…
Op doorreis door Vlaanderen
gedicht
3.2 met 22 stemmen 14.391 Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk
voor vakantie en vertier.
Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen
en ik ben haar passagier.
Meid, waarom zo ver gereden,
waarom blijven we niet hier,
waarom blijven we niet in Vlaanderen
met zijn duizend soorten bier?
Hier zijn middeleeuwse steden,
majesteitelijk en fier,
hier schiep Breughel zijn taferelen…
Een jongen krijgt een meisjesbrief
gedicht
4.5 met 59 stemmen 28.036 Ik wist al wat voor brief het was
voordat ik maar een woordje las
van wat er stond:
een jongenshandschrift is altijd
zo hoekig als de puberteit,
meisjes zijn rond.
Handschrift met meer betekenis
dan alles wat de inhoud is
van deze brief:
de letters, krullerig en fijn,
ze zeggen: 'k Wil je meisje zijn,
ik heb je lief.'
Ik heb vandaag…
Troostlied voor wie met Kerst alleen zijn
gedicht
1.7 met 181 stemmen 28.856 Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur,
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.
Raak niet verloren in herinneringen,
wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van "Stille Nacht" als je kunt zingen,
want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.
Zing in…
OUDE EN NIEUWE STEDEN
gedicht
3.4 met 16 stemmen 7.551 Je voelt je razendsnel vertrouwd
met oude steden, fraai gebouwd
om torens heen:
al kende je daar heg noch steg,
na een klein uur vind je de weg
heel goed alleen.
Maar neem een wijk uit onze tijd:
je raakt er vaak de weg nog kwijt
na honderd keer.
Zelfs in één bouwwerk, één kantoor,
zoek je je rot, de jaren door
en telkens weer.
Ach,…
Uitreiking van diploma’s
gedicht
3.4 met 19 stemmen 12.139 Onder de meisjes menig stevig stuk,
maar er zijn ook van die nog hele tere,
onder de jongens veel in herenkleren,
en allen, allen stralend van geluk.
Niet langer meer gebukt onder het juk
van heel veel saais om uit het hoofd te leren:
niemand zal ooit nog bij hen informeren
naar passé défini of overdruk.
Maar ’t is meteen ook de examenklas…
Tilligte vroeger
gedicht
3.2 met 38 stemmen 14.784 Een vader fietst door 't boerenland
in de vroege ochtendmist
en hij heeft achterop zijn fiets
een kleine houten kist.
Daar ligt de nieuwe wereld in
waarop hij had gehoopt:
zijn zoontje dat gestorven is
voordat het werd gedoopt.
Vader begraaft het kereltje
in ongewijde grond.
Daarboven lopen Onze Heer
de tranen langs de mond.
-----…
Niet meer wachten
gedicht
3.4 met 58 stemmen 21.748 Niet meer op iemand wachten,
niet meer denken:
waar zou ze zijn,
wie ontmoet ze,
wanneer komt ze.
Niet meer op iemand wachten,
zelfs naar dat wachten
terugverlangen.
-------------------------------------------------
uit: 'Verzamelde liedjes en gedichten', 2004.…
SANDER
gedicht
3.3 met 38 stemmen 6.501 Voor een blinde jongen
Een lichaam dat op warmte wacht,
de zuiverheid van wenkbrauwbogen,
de lijnen van een mond, die lacht,
de wimpers boven meisjesogen,
je zult het zien, zo goed als ieder ander,
Sander.
De lieve lijnen van haar keel,
de witte parels van haar tanden,
je zult het zien in je gestreel
van je twee fijnbesnaarde…
[ Het oude café ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Het oude café
gaat sluiten, dicht moet het --
van de nieuwe wet.…
Zet stil die klokken
gedicht
3.3 met 72 stemmen 46.185 Vertaling door Willem Wilmink
-------------------------------------------------------
uit: 'Vertel me de waarheid over liefde', 1995.…
Hoofdwerk
netgedicht
3.6 met 11 stemmen 224 ik ben het ogenblik
een reiziger, de passant
die zich telkens waagt
op een eindeloze tocht
een stoet van woorden
straks
meng ik me bevlogen
met open ogen in het gedruis
tussen vreemde voetstappen
met een vastberaden tred
ik ben het zelf
die het hoofd bezet
dromen wil verdichten
een eenheid wil bundelen
van lentelichten
als een…
Boeken
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 443 Ja Bomans’ ~Erik~ vind ik ook heel aardig
van Annie Schmidt is ‘t meeste prachtig werk,
Louis Paul Boon is meer dan lezenswaardig
en Wilmink zijn gedichten: IJzersterk.…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…
Kelpwoud
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 41 In haar beleving klonken als muziek
De woorden in een onbekende taal
Ze viel in slaap en droomde non- verbaal
De beelden vormden warrig mozaiek
Wat was er eigenlijk precies gezegd
Wie sprak haar toe op liefdevolle toon
Het was voor haar behoorlijk ongewoon Eenmaal ontwaakt, werd het haar uitgelegd
En ze verstond een warm wees welkom…
Een woede in mijn ziel
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 103 Er raast een woede in mijn ziel,
ik raak haast buiten zinnen,
vol bitterheid klaag ik mijn nood,
maar hou m'n woorden binnen:
een schim ben ik, ontstaan uit stof,
wat valt er nog te winnen?
Een willoos blad, niet meer dan dat,
een speelbal van de winden.
Is het niet juist typerend
voor een wijs, verstandig man,
dat hij zich vaste grond…
Zwaveltuin
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 103 Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Van vieze broek en borstrok naar het heden
Van brabbeltaal en rijm naar grote mond
Van kind naar man en naar een echtverbond
Vol Calvinisme, kerkgang en gebeden
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Steeds vaker strooide…
Vroeg of laat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 178 De eerste keer dat ik die warme lach
van dichtbij in jouw ogen zag
ging er een wereld open.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
en stond genageld aan de grond;
ik kon alleen maar hopen.
De eerste zuigeling in ons gezin
kwam goedgemutst de wereld in;
zo ook haar beide zussen.
We wisten niet wat ons te wachten stond;
opeens liepen er…
Sint Nicolaas en de drie kinderen
gedicht
2.6 met 249 stemmen 35.421 Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.
De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'
Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.…
Ik wilde dichten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 184 de stilte begrijpen
met mijn vingers tasten
om de schors van
een krachtige boom
letters nestelen
bekorende woorden
pennen als milde poëzie
soezen in een dagdroom
duizelen van rijke
ontluikende bloesems
spikkeleieren bewonderen
in een liefdesnest
ik wilde dichten
maar…
er is
raadselachtig gekras
veert op en voegt zich
driftig…