Ik wilde dichten
de stilte begrijpen
met mijn vingers tasten
om de schors van
een krachtige boom
letters nestelen
bekorende woorden
pennen als milde poëzie
soezen in een dagdroom
duizelen van rijke
ontluikende bloesems
spikkeleieren bewonderen
in een liefdesnest
ik wilde dichten
maar…
er is
raadselachtig gekras
veert op en voegt zich
driftig tussen de rest
wieken klapperen
winterse akkoorden
waar blijf ik met mijn
bloemrijke woorden…
wat moeten we toch
met al die vogels
die de betovering verbreken
van een loflied in het voorjaar…
ik wilde dichten
maar
ze zijn hier…
ze zijn daar…
och, kon ik vliegen…
... Mijn bijdrage voor de 20e Willem Wilmink dichtwedstrijd afgelopen zondagmiddag.
wat moeten we toch met al die vogels
is de zin die Ellen Deckwitz bedacht heeft voor deze wedstrijd en moest er letterlijk en ongewijzigd in voor komen. ...
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 21 maart 2016
Geplaatst in de categorie: taal
Prachtig.Je kan het! 10
zo kan je gedicht ons bekoren, meteen!