193 resultaten.
De wedergeboorte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 434 Ik hield ooit mijn gevoel verborgen,
ik liet nooit zien hoe ik echt was.
Mijn hart liet ik nooit spreken,
en mijn tranen hield ik binnen.
Ik ging gebukt onder mijn zorgen,
zonder dat je het in mijn ogen las.
Mijn hart liet ik zo vaak breken,
en de pijn kon ik niet overwinnen.
Mijn verdriet verschool zich achter een lach,
tegen beter weten…
Geen geheimen meer
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 640 De wind laat oud stof opwaaien,
maar ik, ik ben doof, ik ben blind.
Ik zie alleen wat ik graag wil zien.
Ik laat oud vuur in mij oplaaien,
ik ga weer terug, ben weer kind,
ik ben weer even negen of tien.
Geen geheimen meer, geen leugen,
eventjes niet meer willen deugen,
laat me fantaseren, laat me dromen.
Laat vroeger weer tot mij komen…
Wie zegt me dat
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 960 Liefde nemen en steeds weer liefde geven,
en de draad oppakken, de draad van ’t leven.
Vallen, struikelen, wankelend verder gaan,
en met een hart vol twijfel stil blijven staan.
Wie zegt me dat ik fout doe, fout of goed,
de harde waarheid die in het midden ligt,
die je steeds weer zegt dat je verder moet,
heeft geen hart, geen reden en geen…
Nieuwe deur
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 687 Ik was op zoek in een deel van mijn leven,
Maar ik heb nooit geweten wat ik zocht.
Bijna had ik mijn ziel aan de duivel verkocht,
Maar die wou me er te weinig voor geven.
En nu ben ik hier bij jou,
M’n grote liefde, m’n vrouw.
Jij gaf mijn leven weer kleur,
Je opende een nieuwe deur.
En ik ontving wat ik nooit heb gekregen,
Ik aanschouwde…
Natte krant
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 471 Ze speelden gelijk elf oude wijven,
of leek het meer op een natte krant?
Het was met geen pen te beschrijven,
de slapte van die 11 van Nederland.
Te snel dure auto's, te snel veel geld,
en een trainer die zijn vak niet verstaat.
Waarom houdt men toch, met alle geweld,
toch vast aan iemand als Dick Advocaat?
Maar de toeschouwer wordt nooit…
Hij blijft dood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 437 Nog hoor ik de klank van je stem,
alsof die nooit meer zal vervagen.
De twinkeling die ik in je ogen zag,
lijkt ieder uur weer terug te komen.
En ik gooi mijn leven op de rem,
omdat ik het niet kan verdragen.
Geen discussies meer, geen lach,
alleen jouw gezicht in m'n dromen.
Dit lot is mij voortaan beschoren,
het zal nooit meer veel anders…
All things must pass (a tribute to George Harrison)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 699 Je zal altijd dichtbij me staan,
de ruimte met me delen.
Ik zal je horen spreken,
en je gitaar horen zingen.
Je zal nooit meer weg gaan,
je lied zal blijven spelen.
En als een warme deken,
zo zijn m’n herinneringen.
Zing je lied maar, m’n jongen,
zoals je het altijd hebt gezongen.
Het klinkt als een kalme zee,
en ik, ik zing met je mee…
Stoor me niet
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 822 Hier zit ik dan: in gedachten verzonken,
en hoor Neil Young door de speakers klinken.
Laat me maar, misschien ben ik nu dronken,
maar laat me in mijn verleden verzinken.
Flarden van vroeger, flarden van mist,
beelden van wat nog nét niet is gewist,
trekken aan me voorbij deze zomernacht.
Dat ik terug zou gaan, wie had dát gedacht.
Stoor…
Bevroren stilte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 692 Ik droom weg in een landschap dat bevroren lijkt,
waar alleen het geluid van kou bijna te horen lijkt.
Waar alleen de eenzaamheid en de stilte regeren,
en mijn hart niet meer klopt maar enkel nog zwijgt.
Vergeten gevoelens die nooit meer terug komen,
vergeelde foto’s als surrogaat voor oude dromen.
Herinneringen van een dichter die niet wou…
MAAR OOIT (de ridder)
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 597 Er wordt een arm om je schouder gelegd,
nee, er hoeft even niets te worden gezegd.
Laat de stilte maar voor zichzelf spreken.
Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn,
en weet je hoe het is om alleen te zijn,
hoe het nu voelt om je hartje te breken.
Maar ooit komt die ridder op zijn paard,
die met ogen vol liefde naar je staart,
die er voor…
Illusie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 709 In mijn dromen zie ik vergezichten,
die m'n brein omzet in gedichten.
Vergezichten van vrede en van rust,
ze worden door mij heel teder gekust.
Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon,
die knapt door de warmte van de zon.
Een illusie met een dun laagje chroom,
dat is het, dat is mijn vredesdroom.
Dus ben ik liever wakker, mijn vriend,…
De bestemming
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 881 De weg die ik bewandel is lang en zo krom,
de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen.
Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden,
ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven.
Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom,
dan zie ik weer al die doden in mijn dromen.
Kindsoldaten die vielen in vreemde landen,
die we geen toekomst meer kunnen…
Voor eeuwig (voor jou)
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 771 Wees maar niet bang, de zon schijnt,
ik zorg ervoor dat de nacht verdwijnt,
en dat het altijd zonnig zal blijven.
Wees maar niet bang, ben bij jou,
ik verjaag de angst en ook de kou.
Ik zal een gedicht voor je schrijven.
Wees maar niet bang, het is dag,
het licht weerkaatst als een lach.
Een lach die voor altijd duurt.
Wees maar niet…
KIND (De zee ruist)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 861 Ik ga nergens heen vandaag,
ik hou de gordijnen gesloten.
Laat me rusten, laat me alleen,
laat me even zijn wie ik ben.
En de zee ruist, net als de wind,
ik ben weer eventjes het kind,
het kind in me dat ik had verloren.
Laat me even, verboden te storen.
Ik ga nergens heen vandaag,
ik hou de gordijnen gesloten.
Ik ga vandaag nergens heen…
Kermis in de hel 2 (de alternatieve versie)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 535 In stilte heb ik op de ochtend gewacht,
een ochtend die maar niet leek te komen.
En verdomme, wat lang toch, die nacht,
die ik verspilde zonder ooit te dromen.
Vermoeid ben ik dronken, van alles wars,
op zoek naar een beetje hoop, wat leven.
De Beagle 2 is zoek geraakt nabij Mars,
hij heeft nooit berichten kunnen geven.
Over waar George…
Als wolven (tegen de volle maan)
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 780 Er komt een andere tijd, wordt gezegd,
er zal geen oorlog zijn en geen leed.
De vrede die aanbreekt, is dan echt,
zodat men al het oude snel vergeet.
En zo zal het voor altijd blijven,
als de lucht blauw begint te kleuren.
Maar ik, zal ik dan nog schrijven?
Wat zal er met mij gaan gebeuren?
Soldaten zullen niet meer verder gaan,
maar voor…
De deur naar morgen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.190 Nooit meer terug naar de jaren van toen,
nooit meer terug, niets over willen doen.
Maar wel mee willen drijven met de tijd
en maar zien waarheen de stroom leidt.
Laat alles maar los, laat alles even gaan,
het is niet erg om eventjes stil te staan.
Het koren wuift, de zon gaat niet onder,
en alles om je heen lijkt op een wonder.
Nooit meer…
Mijn zoon
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.163 Zwijgend lig je voor je uit te staren,
in de stilte van een pasbegonnen jaar.
Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen,
nog niet wetend waarheen de weg leidt.
En achter je liggen alle voorbije jaren,
dat we altijd klaarstonden voor elkaar.
Niet veel verloren, des te meer gewonnen,
en al wat ons rest, is een zee van tijd.
En een straal zon…
God dansen (kermis in de hel)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 523 De dichter verdiept zich in religieuze boeken,
en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk.
Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk,
kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken.
En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ...
en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…
George en de ballade van de wereld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 614 De hele wereld kijkt zwijgend toe,
de nutteloosheid zo ontzettend moe.
Maar de wereld wil maar niet leren,
laat zich makkelijk door je chanteren.
Wat wij denken kan je niet zo schelen,
zolang je de lakens maar uit kan delen.
Kan het niet vredig, dan met bot geweld,
want macht is al wat er voor jou telt.
Maar ooit komt een einde aan je droom…
Sprankelend begin
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 786 Laat de wind maar om het huis loeien,
ramen worden gegeseld door de regen.
Maar vannacht kan het me niet zo boeien,
met jou hier zijn ervaar ik als 'n zegen.
We laten het haardvuur zachtjes branden,
net als het vuur hier diep in ons hart.
Glinsterende ogen en strelende handen,
niets dat ons kleine wereldje nog tart.
De tijd zal vannacht…
Wereldleiders
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 432 En de trommels op het 'veld van eer',
weerklinken luid en duidelijk vandaag.
Men wacht gelaten af op het eerste schot,
tot het, na lang wachten, wordt gelost.
De wereldleiders verwachten steeds meer,
maar ooit, ooit vallen ze naar omlaag,
als ze verantwoording afleggen voor God.
Omdat het zoveel levens heeft gekost.
De soldaten zullen…
Kaap de Goede Hoop
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 548 Ik rond Kaap de Goede Hoop,
voor niets meer op de loop.
Maar wel op zoek naar jou,
ver weg van de bittere kou.
De kou die de wereld regeert,
en van de mens die niet leert,
maar die wel een oorlog voert.
De dichter wordt de mond gesnoerd.
Ik rond Kaap de Goede Hoop,
en of ik er iets voor koop?
Ik blijf het antwoord schuldig,
ook al denk…
Trage beer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 922 Als een trage beer vastgeketend,
die niet weet wat vrij zijn betekend,
dwaal ik door het landschap van ijs.
Verblind door wat ik achterliet,
door het leven dat mij verried,
volg ik een lange, eindeloze reis.
Verleerde mijn gevoel te delen,
kon het me niets meer schelen.
Liever dan te leven, was ik dood.
Er was voor mij niet veel te winnen…
Amsterdammer overleden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 695 Er is een Amsterdammer overleden,
zijn dood is te vroeg en omstreden.
Vermoord door kogels en messteken,
is er een grijssluier neergestreken.
Een grijssluier over ons kleine land,
wat is er in vredesnaam aan de hand?
Al is je naam Mohammed of Van Gogh,
iedereen verdient 't om te leven, toch?
Het valt in ons land niet uit te leggen
dat…
Mijn vlakke land
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 643 Vlakke land met je vergezichten,
met je grijze wolken partijen,
met je duinen, dorpen en steden,
zo leef je in mijn hart en ziel.
Met weidevelden als gedichten,
waar je zo poetisch kan vrijen.
Met je toekomst en je verleden,
oude steegjes waar ik voor viel.
Mijn vlakke land, mijn thuis,
waar ik leef en zal sterven,
waar ik huil en waar…
1914-1918
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 500 Vergeten velden met vergeten bloemen,
die aangeraakt worden door de wind.
Tijd verstrijkt zwijgend maar kalm,
en niemand die de ijzige stilte breekt.
Vergeten helden die we niet roemen,
liggen in graven die je hier vindt.
De dood verspreidt reukloze walm,
als de priester stil zijn amen spreekt.
Mosterdgas dat allang is vervlogen,
maar in…
Nachtmerrie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 652 Ploeterend door niet gevallen sneeuw,
wacht, aan het begin van deze eeuw,
de vredesactivist op wat gaat komen.
Hij hoort het ratelen van de geweren,
ziet presidenten die niet willen leren.
Ze tellen de doden in zwart-wit dromen.
Gillend ontwaken ze in de winternacht,
maar er is niets wat de angst verzacht,
of wat een einde maakt aan hun…
De trein naar nergens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 558 Gehuld in nevel ligt het vlakke land,
het dorp waar ik ooit ben geboren.
Ik loop door de straten en de stegen,
maar er is niemand meer die ik herken.
En ik vraag me af: Wat is er aan de hand,
waarom toch voel ik me hier zo verloren?
Dit is het dorp waar ik veel heb gekregen,
maar waar ik nu zo moederziel alleen ben.
Het is van al het nieuws…
De zanger op de hoek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 343 De zanger zingt op straat zijn lied
over leiders die niet willen leren.
Maar de mensen, ze horen hem niet,
ik zie ze hem doof en blind passeren.
Maar hij heeft het over de leugen,
over de doden, over het geweld,
over leiders die niet willen deugen.
Ze spelen het machtspel om geld.
Maar de bewoners van de stad
hebben hier genoeg van gehad…