Alle inzendingen over afgestompt

Nova Zembla die met die natuurlijke bontjassen ja de ijsbergen smelten onder hen weg en door zwemuitputting verdrinken ze wreed, omdat wij de aarde hebben leeggeroofd vergiftigd en verpest, ik niet, maar jij met je achterlijke Volvo en je hechting aan massaproductie door stinkfabrieken, door je afkeer van de levende natuur en je afgestompte…

Dichter zijn binnen de landsgrenzen van Nederland is dubbel zo zwaar, zoveel felle kleuren kan men in dit grijze, afgestompte niet verdragen, India ligt ver weg, maar ooit zal er een opbloei komen, zal men aan mij terugdenken, die dan zal zwijgen als een gouden beeld, een verstoten heks in een bos vol heilzame kruiden en geheime tekens.…

ijzige blik verdrogen boerenwormkruid gele teint bundelt zijn knopjes druk insekten werend verlangend naar de zon tegenover deze natuur huilen geraniums zich rood in de zinderende zinken goot oh regen blus ons vuur en schotse hooglanders staan niet meer koel maar zijgen neer in het meer hun vliegen drijven weg door pijn en warmte afgestompt…

Nu gij 't leven dorst verspelen afgestompt voor vreugd en pijn, wil ik wel met u nog delen dit bestaan van zielloos zijn.…

na meer dan zeventig jaar als stadsmens tussen asfalt en beton zonder enig oog voor het stadse groen bijna drie jaar geleden weer verhuisd naar de huidige rustieke woonplaats hier ontdek ik opnieuw met herkenning veel van de nog behouden natuur die mij als jochie jaren was vertrouwd nu een verademing en balsem voor mijn latent wat afgestompte…

God in de Hemel, leer mij toch Uw waarheid zien Dan kan ik het allemaal beter begrijpen misschien Ik raak zo afgestompt, dat ik haast niet meer schrik Alleen U kunt echte vrede geven, maar wat doe ik?…

'Alles van waarde is weerloos', zei Lucebert terecht, maar die slogan maakt je tragedie nog lang niet goed, want zo weerloos was je niet, maar het roofdier maakte je kansloos, de nare overmacht, de koelbloedige killer, afgestompt door drugs, die botweg je bloemenziel plat walste.…

Geen daad van liefdeloos gevoel Kan storen zijn afgestompte geest. Zijn hunkering ligt daar, In de armen van gevoellozen. Steeds koestert hij zijn streven Naar het paaien van haar macht. Slaafs volgt hij de wetten Van de schemerdood. Zij brengt hem telkens weer, Dag na dag, nacht na nacht, In de diepste afgronden van Zijn wezen.…

Of worden we afgestompt door dit beleid En denken we, het zal wel en gaan gewoon door Met ons eigen leven net zoals daarvoor Worden we nog wel wakker, en dan op tijd ?…

op de verkeerde weg, waren kapitalistisch afgedreven Ideeën te over om dat snel te herstellen Het is soms een kwestie van gewoon bellen Het kunnen de buren zijn, familie, vrienden, kennissen, zakenrelaties, leerlingen, medestudenten, logeleden, etc Denk na en ga niemand vergeten Ineens kunnen we niet meer druk druk druk zeggen We waren afgestompt…