Alle inzendingen over afkalven

aanspoelende moeilijkheden afkalvende zekerheden bij aanvang van het leven is garantie op de toekomst niet gegeven…

alles is waarde gelijk van snijkanten ik ben een harde lijn onder de mensen mijn kinderen hangen aan de muur op hoofdhoogte de menigte een oeroude vijver het vruchtwater tussen lege oevers de deining rimpelend van geboortes ook mijn moeder drijft tussen de cirkels ik zal afkalven druipend op de hoeken bedropen op de snijkant de kaders vervagend tot…

wanneer blad het oude uur filtert dalen gedachten langzaam af in droomgangen waar tijd niet bestaat en elk perspectief golft op de zachte thermiek van wisselende symbolen de zon mediteert op verdwijning en de stad luistert naar echo's van afkalvende dag en het oog vindt sluimerend het zenit op een windstille plaats losjes neemt…

koel rollen de golven om hun kuiven vallen voor een heldere zon ooit hebben zij met vliedende vloed in een noordwesterstorm verwoestend toegeslagen toen joegen afvalhout en losgeraakte stukken puin langs het steeds verder afkalvend duin wie nauw luistert hoort berouw in het zacht gefluister over dit extreem geweld hun schoonheid…

de hand in eigen boezem mijn waterbeemd aan brede stranden gelegd naar het vasteland gedraaid westenwind met tussenpozen, zeearmen mijn duinen met boombestand groene bossen bijnamen, vloed, waterkant noordkust, afkalvend heden bruine kiekendief oostplaat, nest van gebeden pleisterplaats voor helden tussen eb en eiland ligt uitgestrekt…

Een veroudering in lijnen niet bestand tegen een eeuwige jeugd, kaalt het leven tot afkalving van de eens zo aanwezige fysieke levensvreugd. Het leven laat zich nog wel hullen in een strakke spijkerbroek of op andere wijze opvullen na een consultatief bezoek.…

Ingehouden adem, een windstilte wakkert de rijzende dreiging aan zonder beroeren trilt een snaar een doffe fles vangt een eerste traan druppels in de oceaan van kilte Gestadig groeit het grauwe grijs over het afkalvend ijzig blauw als bliksemschichten zoeken scheuren wegen naar een versteende vrouw verwarde keizers zinderen in hun paleis…

Wat matrozen rond een duikboot Gestrand in Sidney haven Op het einde van de oorlog Lieten ons hun naar smeerolie riekende Slingerverlichte gangpad zien Waar zich stapelbedden bevonden Tussen ingevette machinerie Wisten wij veel Dat ze met ons kleingeld sigaren konden kopen enzo Voor wat er afkalvend restte van Holland's glorie; Vreemde…

Voor u en mij breek ik alvast een lans In 't kader van de Week van 't Nederlands We kennen wel wat Engels, Duits of Frans Maar wie geeft Onze Taal nou nog een kans? OK, ik speel des duivels advocaat Stel dat de BBC en Hollywood Ons hele Nederdiets gedachtegoed Van negen eeuwen zó verdwijnen laat Dat wie naast lezen ook '…