Alle inzendingen over afschieten

Je kunt een bom afschieten TV staat bij iedereen aan De stilte op mijn balkon Is daarom meer dan aangenaam Prijs de dag niet voor het avond is Dat doe ik niet, want zeker en gewis Zal de herrie straks toeslaan Bij verlies of winst Maar Nu, nu geniet ik!…

II -de ontmoeting- 1889 het natuurgebied een weiland vol ganzen - afschieten of niet harde beten - in het moeras met knoeten hoe kort het leven het zusje louise neemt met dubbele treden de hoge trap – als een miskraam voor de angstvallige moeder – de wereld in brand turf van kalenberg een brede sloot met wat riet…

wat ik creëer heeft geen handen en voeten meer zij werden afgeschoten voor ze konden werken en lopen het gouden moment snel neergepend in gloedvolle woorden verliest meteen zijn glans reflecteert nog eenmaal in verbleken en laat ons slechts de vage schijn van hoe het ooit had willen zijn het is als glas nog buigzaam transparant…

als ik in je ogen bezwijk zie ik meer sterren dan als ik naar de hemel kijk fonkels en sparkels die je afschiet zoals een vallende ster die in je ogen vliegt het heelal heeft je meer dan lief je verzameld deze vallende sterren om later terug te geven in je volgende leven je bent een engeltje van hier ver vandaan je laat…

maan De strepen op het wegdek Die flitsend aan me voorbij gaan Net als de filmbeelden Waarin ik in gedachten Terugkeer naar de afgelopen drie dagen De tussenliggende nachten Waarin we in elkaar’s armen lagen De snelweg naar Nederland is leeg Het hart is vol En overschrijdt de snelheidslimiet Een geladen vuurwapen Dat zijn emoties afschiet…

Een domme rechter heeft besloten om het toe te staan om zo'n 2000 damherten in Zandvoort te laten afschieten. Voorstanders van deze massamoord komen op voor de insekten en de vlinders, die door de damhertenpopulatie moeten inboeten, wat niet echt valt te bewijzen. Sinds wanneer zijn bloemetjes belangrijker dan edele damherten?…

Wie heeft die bommen losgelaten wie zette z’n handtekening onder het afschieten van die alles vernietigende granaten welk groot stuk onbenul verschuilt zich achter het bestoken van onschuldige mensen kinderen met dat hartverscheurende chemische spul wie heeft besloten tot het neerhalen van dat met vakantiegangers gevulde vliegmachien blijkt…

De meeuw is niet meer uit de stad te krijgen ’t Gekrijs verstoort de rust in ’t holst der nacht Een vuilniszak toont ons zijn brute kracht en zelfs de knalpot brengt hem niet tot zwijgen Een tip: ze gaan er echt subiet vandoor! Stuur cliniclowns, versterkt met Geer en Goor!…

De wereldpopulatie blijft maar stijgen Al eet men straks slechts granen, bonen, fruit De mensenvloed put aarde toch eens uit En wat als die ons leven gaat bedreigen? Daar is óns land goed tegen opgewassen De aanpak zien we in d’Oostvaardersplassen…

Achter de zuil van Guillaume Apollinaire kun je mooi Cupido-pijlen afschieten op slenterende wandelaars met bedrukte gezichten. Ze in vuur en vlam zetten achter het graf van Gérard de Nerval. Zou hij prima vinden, deze grootmeester. Bij het graf van Amedeo Modigliani laat ik mijn schoenen achter, ik weet ook niet precies waarom.…

het leven heeft toch maar een laag betredingstolerantie als je bedenkt dat men als kind in de eerste zuurtegraad de lach van de sociale lach leert onderscheiden men leert ook dat men met het uitlachen gedeeld door het gros van de groep de eigenwaarde en het zelfbeeld weer een beetje op kan krikken zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…