Alle inzendingen over ambulance

strook van Gaza 13-jarige Iman schoten vanuit wachtpost daar komen doden van gevallen schooltas gevluchte Iman militair eng gedacht daar komen doden van een aanslag vermoed het vuur geopend doorzeefd met kogels de 13-jarige Iman de ambulance komt een uur te laat vindt schrift en boeken van scholiere Iman niet goed gezien geschift…

Hartendiefje zorgenkindje Zie ik je in duizenden sloten Als je alleen gaat spelen Met je vriendjes De ambulance met gillende Sirenes onderweg Als je uit skeeleren gaat Jij met een gat in je hoofd Bloedend op de grond Hartendiefje, zorgenkindje Kon ik maar een engeltje Op je schouder zijn Je behoeden voor alle Valpartijen, uitglijders…

De stilte is indrukwekkend mensen in rijen achter hekken op een plein waar een enkel Geluid van een ambulance die stilte -zingend- doorklieft -dat maakt de stilte zo mooi- Plots een roep, een schreeuw die duurt en duurt, de gezich- ten blijven in de plooi, al zie Ik een enkeling opzij kijken.…

Het geluid van de ambulance rukt je uit de sluimer. Wat zou er gebeurd zijn? Iemand gevallen, of iemand met pijn? We horen het pas later. Dat is misschien wel beter, zorgen maken helpt je niet. Natuurlijk blijf je vragen, maar de zuster zegt het niet. Zo verdwijnen er zovelen, ach. Ze sterven of vragen meer verzorging.…

Een wit gelaat meldt dat de hulpdiensten zijn gebeld, de rest gaat in een trage droom, gezaagd uit het karkas wat eerst een auto was, ambulance met de rustige stem, we zijn gevangen in een film van ongeloof, verbaasd dat de dood ons nu nog niet wilde hebben.…

En zijn mama huilt als een groepje kijkers rond hem dromt en de ambulance hem halen komt in het week-end. Terwijl de jongen sterft gebeurt er ergens weer een ongeluk en maakt het weer een jong leven stuk in het week-end. En een mama huilt.…

De ambulance haalde haar van huis. Ze dacht nog dat ze naar een feest toe ging. Voor 't eerst sinds jaren ging ze weer eens uit. Ze had haar mooiste jurk aan, droeg een gouden ring. Een kapster had haar haren 's ochtends nog gewassen, ook haar koffers ingepakt, dat was wel gek. Ach, ze wilden haar natuurlijk flink verrassen.…

Er staat een huisje een eind verderop, ambulance kon er niet komen vanwege de strop, dat een telefoon er niet was en gillen niets hielp. En toen dus de lichtjes niet aangingen verleden week, ik toch nog een keertje extra goed keek, zijn toch de hulpdiensten maar gebeld die met sirenes zijn weggesneld.…

met elke man ‘k kwam terecht in zwoele tenten elke nacht was een waar feest nimmer kon mij iets te dol zijn ging tekeer gelijk een beest ‘k heb gezopen als een ketter geloof maar dat ik toen genoot jarenlang een liederlijk leven dat vaak eindigde in de goot eens toen men mij weer opraapte god, wat voelde ik mij ziek, ging ik met de ambulance…

De ambulance kwam gauw, alles ging zo snel ... Ik had zoveel vragen, ik zat totaal met m’n gevoel in de knel Jij ging mee, en zei dat ik naar school moest gaan Ik bleef achter, met niets meer dan ’n traan ... Op school ontplofte ik van verdriet help me toch, HELP... is er niemand die het ziet ?!...…