Alle inzendingen over angstdroom

langzaam snijdt zich zerend los de voering van vermaning en dwaalt plotsklaps verrukte lust getergd door het bos waar eens het mos de kaalslag hoedde het lelijk naakt verhuld in woede zich schreeuwend met de angstdroom voedde en paarde met een os hoe krom de weg is heen gegaan en voorttrekt in verdwazing waar gekke bekken…

om en werd ik opgehaald Ik lig schrap, ben ergens doorheengevallen, een vlies tussen orde en overmacht Draag mij weg, ik wil hemels van pastel en grijs na mijn uitjes binnenskamers en op de gang geen systeemplafond Weer thuis, in het licht van mijn eigen ramen tussen de planten, het kastje en de muur van pijn dun behangen met angstdromen…

ik zal je grootmoeder zijn vele namen vinden voor melk en slaap en wat warmte voor elk ik zal je heldin zijn je angstdromen verdrijven de kracht van woorden delen en ook die van 't zwijgen ik zal je vriendin zijn aan het Noordzeestrand samen spelen met water en zand vertalen wat vogels en vissen zoal zeggen ik zal je gezelschap…

Zij is de bedeesde wees De kleuter die zonder kaakslag Of opstoot van verwijten Bezweek aan maagzweren en venijn En de verraderlijk zwenkende stroom Van zijn en worden Tussen angstdroom en fantoompijn Op een korrelige krantenfoto Staat zij in een verkrampte pose Nu is zij vermist En voedt ze de kindse geruchten Dat ze door een dorpsgek…

het diepe vallen in het bodemloze de schrik altijd daar evenredig aan de val wat angstzweet rest als de herinnering aan een moeilijk te bewijzen belevenis die je plagen blijft in elke nachtdroom…

meningen meer iedereen heeft er zowat een en moet die zo nodig ongevraagd uiten keer op keer ik wil ze niet meer horen over zo iets onzinnig wat gezonder is wit bruin meergranen of volkoren over wie er kampioen wordt wat maakt het mij uit wie dan leeft wie dan zorgt of de Russen straks zullen komen en of je zussen al last hebben van angstdromen…

Hoe kon je in godsnaam luisteren naar mijn verhaal terwijl je de oorzaak was van mijn angstdromen zo lang op slot te lang gezwegen omdat ik mij zo schaam nu vertel ik het allemaal durf ik dan eindelijk recht op te staan met eigen macht en kracht te zeggen nee je mag nooit meer aan mij komen de heilige doofpot zal ongenadig open gaan…

Wat schrok ik op die woensdag zeg, want Geert had lopen griepen, mekkeren en mokken De stekker leek er bijna uitgetrokken Alsof men langs de rand van d’afgrond scheert… De blonde patriot kwam terug, houzee! Ik kan weer rustig roken in ’t café!…

In de zwoele warmte van het bed slaap je, dicht tegen me aangevleid onwetend van de angstdroom die mijn hart beklemt. Wellicht spin jij je eigen droom teder rond het cocon van je buik waarin beginnend leven ruist. Een glimlach zweemt rond de hoeken van je mond.…

weer zien we al nader komen als een monster dat aansluipt in angstdromen dat bitterste ogenblik...’ De vrouwen van Holland klagen zonder ophouden aan: ‘Wat hebt ge met onze kind'ren onze meisjes en knapen gedaan?…