7 resultaten.
axioma
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 weerleg het onverzettelijke
de grondslag van waarheden
verdwaal in de kleinst mogelijke verzameling
kook een ei in gedachte op bosgrond
verzaak geen schoonheid in de perfectie
van het nutteloze dat nooit toepassing vond
ergens klinkt gebrom van een kikker
zo endemisch als de droom van een mens
altijd ergens, nooit later, nu of nooit…
Te ver?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 Twee rechten pal en evenwijdig
besloten op reis te gaan,
Lino samen met Lina,
de een dik, de ander fijn.
Zij hadden gezworen
met de hand op hun hart,
elkaar nooit teveel nabij te komen
en steeds een gelijke afstand
serieus in acht te nemen.
Zij wilden ver weg het universum in,
de heldere sterren tegemoet.
Maar na een stuk of tien lichtjaar…
Computer, Boek, Theorie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Computer
Zacht geruis, zo lang
programma’s afgewerkt
gegevens opgeslagen
naar huis
als het ruisen stopt
Boek
Niet het papier
de kaft en zwarte inkt
de letters en de woorden
maar betekenis
gedachte ruimte
Theorie
Een asymptotisch axioma
die nadert tot het wezen
onvoldoende op het einde
het blijft een standpunt
zweeft net…
Hoe ouder, hoe wijzer.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 511 Grootouders hebben al vroeg geleerd,
Actievoeren is nooit verkeerd.
Zelf het heft in handen nemen,
Aanpakken die problemen,
Ze zijn volledig geëngageerd.
Maar actie oma’s,
Gebruiken vaak verschillende axioma’s.…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.003 Ze gooiden
alle axioma's over de haag. Ik kocht ze
van haar over voor dertig zilverlingen,
deed er mijn voordeel mee: ik groeide.
En toen ik onverhoeds tot rots versteende,
sloeg zij met haar staf mijn ledematen los.
Er bleef wat sterrenstof op mijn wangen plakken.
Zodat ook ik schitterde in
de straalstroom van haar orbiet…
Kennis, de hoogste graad ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 De hemel telt z’n spiegels,
waarop het licht zich deelde, de
sterren baden zich in de weelde,
bewezen in de stelling van
Fermat, in het karakter van
het kind in haar natuurlijk besef
wat met dit axioma speelde,
verspreidt zich een ideaal in mijn
gedachten, leef ik in het heden
op gespannen voet, hongerig
naar waarheid houdt mij nog…
Distichon 37. Paradox. Voltaire. Aardbeving.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 397 (Gedicht over de ramp bij Lissabon, of onderzoek van dit axioma : Alles is goed.) Hieruit een paar regels, vrij vertaald:
Wat vermag toch het allergrootste verstand?
Niets: het boek van het lot gaat dicht voor onze ogen.
De mens, een vreemdeling voor zichzelf, wordt door de mens niet gekend.
Wat ben ik? waar ben ik?…