7088 resultaten.
De optocht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.729 De muziek heeft de tijd verloren
en stampt met de oude vrolijkheid
die weer is begonnen.
Stemmen staan nog stil.
Schmink is plezier
en de koude zon glimlacht
zoals de maskers en de wagens
wachten en kilometers lang
deze dag versieren met warme kleuren
omdat de tijd het vraagt
en de mensen het wensen
als dwaze…
Schilderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 628 De dood is een schilder met de naam die
hij verbergt
in de kleuren die gewonden
een naam laat fluisteren
en hun ogen
geven wat ze tekenen
met machteloze gedachten
zoals hij hun lijden wenst
en ze
in hun achtergebleven verdriet
bedankt
met de stilte
die niets meer
verbergt…
De muur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 756 De muren beschreven ze
met scherven
over de waarheid
die al het
glas van de werkelijkheid verwoestte
en de
stemmen deed
fluisteren
achter de muren die
de leugens
beschermden
en hun
gedachten
beschermden
omdat de
muur hun
laatste boodschap
was…
Geef de sterren
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.291 De nacht drinkt de sterren
en geeft ze ogen die
elk licht beminnen
want de eenzaamheid en de eeuwigheid
zijn de liefde
die ontstaat
waar de tijd verliest wat de
nacht voorgoed
in zijn sterren
bewaart…
Beelden storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 439 Laten we liggen waar we
beelden willen zijn
die blijven liggen
als de stormen voorbij
zijn.…
Ginds
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.366 Gevonden is mijn pen met
verloren woorden
toen ik verliet wat ik
wilde liefhebben
met zachte woorden
en zachte dromen
van gedachten die blijven
waar ik onze liefde
bereik en jij
nooit meer verleden tijd
zal zijn…
Wat is gebleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 579 Baby oogjes
wachten op niets.
Slapen is geloven.
Wind speelt met de regen.
De tijd vraagt niets.
Want jij bent dichtbij en vergeet
waarom wij nu
zwijgen en alleen onze
angsten verliezen.…
Grandioos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.549 Brengen met geluk.
Groeien met slingers.
Feest is een gebed van
wat vergeten mag worden.
Ik met mezelf en
jij met meer dat
ik wil versieren
en geven
als jij weer staat
waar ik wens dat
je blijft wachten tot
ik
weer gelukkig
eenzaam ben
en op jouw
laatste
kerst kado lijk.…
De nacht van woorden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 477 Zonder het koude begin
te veranderen
in deze nacht van veredelde
schaduwen en radeloze
sprekers
schrijf ik
wat
met
slapeloze inspiratie
niet meer is dan een droom
die
een dader zoekt
en wacht op
de overgave van elke herinnering
die me kwelt
en
mij
alleen nog mijn
naam
laat
begrijpen…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.923 zwijgend staan we op het perron
scheiden hier onze wegen
ik kijk naar jouw ogen
maar jij kijkt mij niet aan
we zouden voor altijd
vrienden blijven
je wilt nog wat zeggen
maar je trein komt aangereden
een vluchtige afscheidskus
maar ik laat je niet gaan
in mijn hart en gedachten
ben je voor altijd bij mij gebleven…
Verloren en gevonden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 636 Want ze zijn van mij
gebleven en de stilte
zal ze niet meer terug
vragen zolang ik
blijf schrijven
en de tijd en de dood
blijven lezen.…
Per ongeluk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.413 Kwade vreemde ogen
kijken naar
mij
in het licht
van woorden
die veroordelen
en niets
meer geven om
wat overblijft
in de armzalige
schaduw die
niemand
meer
wenst.…
Jij verliest
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 522 Achtergelaten
in de schaduw van
een hopeloze liefde
ben ik niet
meer eenzaam
omdat
jij schaduwen
nooit zult
beminnen
zolang
ik droom
dat jij nog
bestaat.…
Zorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 580 Met haar koude stem
verdwalen
woorden
in gedachten
die blijven
waar ze is geweest
toen ik haar zocht
en
met
bange vingers verder
schreef…
Donkerrood
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 762 Vragend in het naakte licht
fluister ik
naar haar vreemde gezicht
wat de tijd niet antwoordt
en
breekbare woorden
machteloos herhalen
met een stem die
bang
de tijd
vraagt
wat
achterblijft
als de stilte
weer
terugkeert
waar onze liefde
slecht
een eenzame echo
is…
Sterker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 491 In het tijdloze moment zal ik
vinden
wat het geluk
mij niet verbergt
als het licht
zwijgt
en
mijn
dierbare
stilte
mijn
woorden
weer
verwacht…
Zacht en stil
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.181 Sterven is geluk bedwingen.
Want jij bent het verleden dat ik wens
als jij
me weer vergiftigt met
vragen die leven waar ik besta
en
weer
weet dat alleen de
doden
mij zullen vragen of ik
eeuwig gelukkig wil zijn.…
Waar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 562 Maar er is een leegte
die hij niet meer wenst
maar volgt
wanneer hij zijn
gedachten verliezen
wil
en weet dat
alleen
zijn schaduwen
hem zullen
geven wat hij
zal
blijven
wensen.…
samen blijven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 317 spatte door de plassen op de straat
het leek nooit anders te zijn geweest
op de glanzende keien trok je sporen
in het patroon van je schoenzolen
zodat ik je altijd wel herkennen zou
zelfs als de maan haar stralen brak
op het randje van je linkervoet
je sierde alle ramen met de afdruk
van je glimlach naast de mijne
nooit had ik gedacht aan blijven…
Zo leeg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.050 Stil vergaan
woorden tot gedachten die
niets meer kunnen raken
dan een gulzige leegte
waarin de kleuren
van hoogmoed
tot stof
vergaan
en
hij niets meer is dan
de naam die verdwijnen zal
zolang hij zich vertoont
en
blijft
lijken
op een eenzame dief
die alleen maar leugens
wilde stelen…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 6.418 Warm zijn je ogen
een
herinnering die overblijft
en de tijd tekent met
vragende woorden.
Die je naam
weer laten klinken
met de stem
die hoort bij het moment
dat ik bewaar
in de echo
die je
dankbaar
achterliet.…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.034 Woorden zouden haar
kunnen aanraken.
Stemmen zouden haar
kunnen laten rusten
in de schemer van haar dromen.
Waar ze weer een kind is dat geen onheil zoekt
en
de liefde niet versplintert
van wie haar wil bereiken
met gebaren
van vertrouwen
en
gedachten die
die kunnen helen
wat ze verloren heeft
in alle wonden…
Vergeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 736 Een woord van een gedachte
die het stof dat elke herinnering bedekt
niet alles geeft.
De tijd niet alle momenten
laat beginnen
met die eenzame zin.
En mij laat wachten
met verlaten ogen
en
versteende
dromen
die ik steeds
verzamel
en
weer
vergeet
omdat ze
niets
beloven.…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 180 Op zoek naar het alfabet
van eenzaam vragen om
schaduwen en letters die
niet vervagen en
blijven
wachten op
een dialoog of een
gebed.…
Zonder gedachten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 801 Het leven zou hem niets meer vragen of veranderen.
De dood fluisterde wat hij niet meer kon dromen.
Dankbaar zocht hij de stilte die hij niet kon verliezen.
Waar hij wachtte werd de stilte een metgezel en
keek hij naar de mensen die hun stemmen volgden
Ze zagen hem maar gunden hem alleen een oude schaduw op een bank waar wachten geen belofte…
De stem
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 2.758 Zwijgende gedachten slapen in de herinnering
aan de ogen die me vaak vertelden
wat ik nog moest leren
toen ik mezelf zocht
en hij wilde zeggen
wat de tijd niet verandert.
Zijn gezicht was het verhaal
dat ik kende maar dat ik koppig
zelf wilde schrijven.
En wilde ontdekken om hem te kunnen geloven
dat hij mijn gids en voorbeeld was en…
DE TIKTAKMAN
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.409 Je opkomst en je ondergang verstreken
in enkele eeuwen (nee, dagen). Je opdracht was
de optelling van alles.
Je was geen boom vergeten, geen sloot
(of oceaan)
(behalve de kleine oceaan
waar iemand stiekem voor ging staan,
alsof je een stel arme sloebers
hun oceaantje af zou pakken). Evengoed
stond je op straat…
Dichtbij en niet verder
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 429 Het afscheid is de klok die herinneringen wegtikt
en niets geeft.
Verlaten is de wakkere gedachte die je lege schaduw nog leger maakt.
Ik waak weer met teveel woorden
en teken met mijn ogen
een herinnering die je zou
kunnen vinden
en die je misschien
zou willen bewaren
wanneer ik je blijf zoeken
en je zonder een
echo gevonden…
Avondkleuren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 442 En je ogen wil vragen wie ik mag zijn
als je mij tekent
wanneer
mijn gedachten blauwe golven
zullen blijven
en jij ons moment
weer verstoppen wil
met je fluwelen blik.…
zul je blijven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 240 zul je blijven
als ik je naam zeg
al lang voordat
de woorden
zich vormden
de beelden
zich kleurden
tussen jou en mij
had ik je al herkend
zul je blijven staan
of alleen omkijken
in verwondering
en doorgaan
zonder mij
zul je blijven?…