bergkam
mijmer ik langs de ontstane rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
nu leiden ze naar een warmtebron
waarin ijsbloemen zeepbellen zijn
doorlopend sta ik stil bij de tweesprongen
die mijn verstand en hart verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte een weg doorzichtig
toch was er maar één pad begaanbaar
met bloedverlies…
verstopte bergkam
waad ik door ontaarde rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
ze leiden mij naar een warme bron
die zelfs ijsbloemen laat ontdooien
en even sta ik stil bij de tweesprongen
die ooit mijn loopbaan verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte wegen doorzichtig
toch was er maar één pad begaanbaar
met bloedverlies…
Oude zelfkennis, oude angst
voor bloedverlies, pas op
voor roofdieren
en droom van vampiers
droom van heksen
die het bloed drinken
van ongeboren kinderen
die het bloed drinken
van hun moeders
het zoete bloed
dat ook steekmugeitjes voedt
het bloed dat leven geeft
aan alle dieren, een lichaam
is een koffer vol bloed
blauw bleek groen…
delta
stroomt , roert en kolkt
het lijf onzer liefde
tot de mond boven uwer zee
gek scherend over kop
en staart zonder claim
naar schelpen, vormt het slib
een bank waarop wij liggen
tot de golven komen
want ooit dept nooit
onzer einder deze dorst
zal ooit gelest
en ik het weer
zo wankelt het soms
maar we staan nog
op het bloedverlies…
Het is nog erger want bloedverlies kan je stelpen.
Je wordt op den duur depressief
en anders was je een persoon zo actief.
Laat je aan de natuur niet gaan,
laat je knorrig humeur aan de kant staan.
Neem de dagen zoals ze zijn en laat het niet aan je hart komen,
want zonder het te weten, werd je beetgenomen.…
381
Bezig met laden