Alle inzendingen over blootshoofds

blootshoofds meet ik regendichtheid vergelijk het met mijn tranen neem het gemiddelde en maak aantekeningen in mijn dagboek leuk voor later denk ik…

zij kocht de tabak en ik de pet of samen soms een pijp zij stopte hem in de borstzak van je flanellen hemd maar die eeuwige zwarte pet kreeg ik jou niet eens opgezet zoveel vaderdagen later…

Blootshoofds prijkt ze ook nu wederom als een magnifiek kleed dat haar naam voor duizenden vreemdelingen eer aan doet en deed vertrouwend op de prevelende wind als een verlangend mensenkind.…

de levenloze schuwe zijdelingse blik schichtig wantrouwend grijsgroene kleuren het paletmes vlakt de verf van zijn blik niet af de verlorenheid wie ziet hij in de spiegel blootshoofds open jas naar binnen gekeerd hartverscheurend zelfportret de oogopslag…

een woord dat men nooit meer in de mond neemt wordt een woord van toentertijd kaal en vergeten dwarrelt blootshoofds het lome water in gewist verdwenen soms mis ik een doodgezwegen woord vis haar uit de diepte knabbel proef spreek haar hardop uit kus de dood even tot leven…

Blootshoofds heb ik het nieuwe levenslicht zien gloren. Gedicht bij het gelijknamige boek van Gilles Rozier.…

Zie haar zitten als prachtig schilderspalet, blootshoofds onverlet met haar werkelijk wonderschone oranjebruine vederenpracht, ooit bij het ontstaan door een schepper zo bedacht.…

Even blootshoofds en met een brede voet. Rijzend en dalend op haar vloed, als kleine vogels op haar schoot gezeten, konden wij lange tijd haarzelf vergeten, rustend en rondziend en behoed. Haar stem was donker en wat hees als schoven schelpjes langs elkander, haar hand was warm en stroef als zand.…

van ze gevraagd Een wolk van somber zwijgen hangt de zware tongen open Blootshoofds iets getuigen van een noeste drang naar zwart Afkeer van de luiheid en een eerlijk oog naar boven Faro’s volk een enakskind, het harde hart verhard Als koren op de libanon, mijn hart zal hem nog loven Een rijnaak maakt een trage bocht, de zon stroomt in het…