inloggen

Alle inzendingen over botticelli

12 resultaten.

Sorteren op:

Venus-Centraal

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 146
Kunstenaars Toscanen dus bovendien Michelangelo en Botticelli: heel jong geleerd…

Waarschijnlijk Gods hand

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 197
Nieuw levensgevoel Van deze cachet was Botticelli Een typische representant Bedekt naakt. Doorzichtig gekleed bloot Contouren van lijven talentvol Gepenceeld. Op breed doek mooi neergezet Vaatjes stijl.…

Een zucht

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 281
Ooit hoop ik dat een Eva voor mij naakt, Venus uit een zucht van zilte golven Parelend in Botticelli's baren Mijn hart verterend, God mag mij bewaren, Mijn ziel verblind verloren en bedolven Als zij de slangelust in mij ontwaakt Vrouwe Fortuna engel-wraakgodin, Berooft zij mij, een Adam, van mijn zin…

Venus (niet die van Botticelli)

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 7.116
Plan A; een gat in je gezicht geslagen, met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket, je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin. Mijn haar vloeit uit, azuur, mijn lijst is afgezet met knalroze…

villeneuve

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 547
in de hangaar met het harde licht graait amos met de graaienden en ziet dan in de drom de vrouw zo droef en dromerig gebootst door botticelli de ogen druppels van de zee hij loodst het winkelwagentje langs haar lange haren en schrikt van het dode kind van celluloid tegen haar borst en van de grote glad gesleten donkerbruine…
Abel Staring1 september 2004Lees meer…

Hibernatie

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 924
voor de koude teruggetrokken in mijn leger shutting down alleen vitale functies opereren droefwoelig kroelen houdt mij alert, de winterslaap laat wachten, funest zo zal blijken mijn systeem heeft de slaap nodig om op te laden, achter te laten, herboren tevoorschijn kunnen komen als de Venus van Botticelli wereldveroverend…
enrico28 december 2011Lees meer…

Villeneuve

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 358
In de hangar van het harde licht graait Amos met de graaienden en zie: in de drom een vrouw door Botticelli zelf zo bleek en droef gebootst – de ogen druppels van de glazen zee Langs haar rode lange haren loodst hij de wagen ziet tegen haar borst geklemd het stilgevallen kind van celluloid en op de kar de bolle bruine beer Naast haar…
Abel Staring10 februari 2007Lees meer…

Who's afraid of red and green

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 96
Het spervuur is in helder transparant Wijnrood gemengd - de verftocht van mijn dromen Zie hoever Botticelli is gekomen...…

Sarabande

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 535
Als een sarabande de buik Ontbloot zij en haar kleren Die hangen met zo’n lichaamseigen Aantrekkingskracht te schemergeuren. Het zal even zijn in het eeuwig Geweest, dat –juist met het hoofd omstroopt- Ontboezemend haar hals verscheen, Louter als parelmoeren naakt. Ontvlochten in die toegeruste Overdaad met een pols wat losjes Van slag…

HOOGTE......

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 309
Hemel op aarde Florence in Toscane Italië bovendien Deze stad ademt kunst Echt uit al haar poriën De Renaissance is hier destijds ontstaan Veel verzameld in't UFFIZI Mooie beelden en schilderijen Michelangelo en Botticelli Subiet volledig ontdaan Dichter Dante groots en prachtig vereeuwigd Mooie vergezichten De PIAZZALE MICHELANGELO…

Het vlietende leven

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 209
Tussen de winkelenden door loopt een vrouw door Botticelli zelf zo droef en bleek gebootst. Bij elke stap dansen haar lokken een dans van kastanje. Ik laveer mijn wagentje bij haar in de buurt en even zie ik haar ogen: druppels uit de glazen zee.…

Het stille lied

poëzie
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.108
Voor de zoveelste maal heb ik Botticelli over het land zien gaan, die bloemen zaait. En weer strekken de bomen hun geweldig bottende takken, levensdrift die de Japannezen begrepen. De avond weerhoudt zich te vallen, de mensen haasten zich in dit jong getij, arme schelpvissers met de wilde hoop: thans zal de vloed hun rijkdom zijn.…