Alle inzendingen over broekzak

Een beul met een schuimkraag op de lippen Zijn jeukende hand is de zweep ontwend Wringt in zijn broekzak De voering door ringen gescheurd Een duifgrijze mist zwelt Omzwachteld me in wijde slierten Schuift over prikkeldraad Ik blijf, sidderend, wenend In de aardkorst geschroefd De beul toont zijn striemen Bewijzen van een oud gevecht…

Hij gaf me als beloning een blinkende kanjer die hij opdiepte uit de geheimzinnige en toch vertrouwde wereld van zijn broekzak. Twaalf was hij.…

Dag huis, we gaan je nu verlaten, noodgedwongen, niet van harte, ik kén je, ál je hoeken, ook de gaten als m'n broekzak. Nooit liet je me in de steek, de warme deken van 'k ben thuis, overviel me immer bij 't omdraaien van de sleutel...…

Te zwaar, te licht, het leven een slecht script, op het randje net nog tevreden en alleen maar broekzakken vol weg te geven met de kinderhand en echt klef het is hier een tijdelijke doos gegeven een paar koperen schellen die de hand vult met een paar vingers ingehouden spanning, woede of flauwte het teveel aan zweet onder zwarte nagels de…

Nullen op de bank, vogels en vuurtorens in je broekzak. Beatrix' neus drukt geruststellend tegen je ballen. Je hebt afscheid, bagage, leeftocht. Je kunt gaan waarheen je wilt, streven naar iets hogers.…

ik zag je op mijn pad naar benee mooie steen ik neem je mee in de broekzak van mijn reis meer dan 50 tinten grijs en prachtig van mij zacht en warm ben jij je duwt me, draagt me naar het zonnige dal duikgewicht in mijn vrije val ik tors je mee op mijn pad omhoog de lichtheid zoals libelle vloog lijkt nu bevroren in de kou meer dan 50 tinten…

. *** je geldbeugel plat, en nog niks gewonnen, maar geen paniek grabbel gewoon nog eens in je broekzak. **** nog altijd niets na twee uren spelen, het spel gaat nu plots wel stierlijk vervelen. ***** je hart wordt onrustig en je hand gaat belagen, de flipperkast moet plots wat slagen kunnen verdragen…

Wanneer jij schijnbaar achteloos de handen mannelijk in de broekzakken je weg naar de heuvel koos braken onder jouw hakken de takken Dan dacht je steeds expres dat ik er ditmaal niet zijn zou jouw ‘vlasblonde prinses van wie ik hou’ Jij deed mij in bed stilletjes huilen ofschoon ik jou maar hoefde te zien om mijn tranen voor…

jij wil niet veel Eva alles of niets zoals het leven zelf zoals elke tuin de hof van Eden jij wil een hemelbed vol donkere aarde een lichaam dat leeft met huid en haar een taartje dat naar alles smaakt een wijnglas waarin de ganse zomer zingt jij wil een lege schelp vol golvende baren een broekzak waarin de wereld kan een waakvlam die…

open werden de haren afgeschrapt Dan werd het mes geslepen het beest als spek verdeeld na een half uurtje snijden hing hij schoon aan de haak had je dan nog geduld en stond je nog steeds zag je hoe kop werd gevild de vloer geboend het bloed in put verdween en als je veel geluk had kreeg je van de knecht een oor of een oog voor in je broekzak…

water bevatten onbeholpen doelen stellen zonder ophouden hij dacht het verre einde te zien van een ellenlange tunnel en hij schraapte zijn keel nog eens ja, maar tunnels zijn soms boorputten die water geven aan begonnen sporen sprak ik met een zweem van lege wind hij zocht bevestiging in mijn ogen in plaats daarvan greep hij in zijn broekzakken…

de Rooms-katholieke Kerk van het plaatsje Winterberg in Sauerland Ik schreed met gevouwen handen, het wijnwater ongeroerd latend, naar het hoofdaltaar met links manifest gesitueerd: 'Maria met haar kind' Ik dacht voor zovele dierbaren, levenden en doden, een kaarsje te mogen ontsteken maar slechts die ene verdwaalde euro in mijn broekzak…

hemel daalt Knikkebolt onze kastanje Iets verder staat de bushalte waar ik overnacht De enige uitgang van het warenhuis Of ik drink, of ik tel de sterren Ik droom niet ‘s Ochtends word ik met angst wakker Gooi de wekker naar de Marlboro-reclame Waarom komt de dag opnieuw op Vraag ik mij af Wanneer de chagrijnige wolken Alweer in mijn broekzak…