Netgedichten

netgedicht (nr. 29.248):

ingeboren tweespalt

Te zwaar, te licht, het leven
een slecht script, op het randje
net nog tevreden en alleen maar
broekzakken vol weg te geven
met de kinderhand en echt klef

het is hier een tijdelijke doos
gegeven een paar koperen schellen
die de hand vult met een paar vingers
ingehouden spanning, woede of flauwte
het teveel aan zweet onder zwarte nagels
de lijven stijf getrokken onder de dogma's

en de was d'as weer een ander verhaal
voor de duur van een paar propere sokken
wil het linkeroog het rechter wel gedogen
op het aambeeld van de absolutie wordt
het duister en 't licht ingezeept op houten
tafels van middenzicht, er wordt in de handen
geklapt, ter orde geroepen tot geschiedenis
de tunnelvisie ingekrompen tot wenselijkheden
het zuivere opgetrokken in witte lakens, nog altijd