Alle inzendingen over buikje

je ademhaling zo heel rustig je buikje gaat op en neer zachtjes verlaat ik jou kamertje Morgen dan zie ik je weer..!…

Want als ik nu eens heel hard praat, tegen je moeders buikje aan bestaat de kans dus dat jij mij nu al kunt verstaan Dus kom jij uit je schuilplaats in april roep je heel hard: "Opa voorlezen" dat is wat ik wil…

Noem me maar lekker ding zij ze als je me wilt plezieren ga dan met me mee, iets vieren ze wiegde met haar heupen schudde met haar kont trakteerde op een Bossche bol hij at zijn buikje lekker vol juist even vlak voor vieren hij had iets anders in gedachten maar daar zou hij lang op moeten wachten daarmee wilde ze hem niet plezieren dank…

*En nog meer over het oude testament, overvloed, en het buikje rond hebben. Ik vind: Dankdag? Zou er een God bestaan, ik zou het willen hopen wij zouden dan voor arme mensen heel geen voedsel hoeven kopen.…

Nu zit hij alle dagen, met pyama aan te schrijven met dromerige blik z'n baard heeft hij laten staan zijn buikje wordt al aardig dik. Een douche elke dag, ongezond maar weet nog goed dat hij er liever driemaal onder stond. Hij is gelukkig, 't doet mij verdriet dat hij er niet meer als mijn studentje uitziet!…

Geritsel tussen de struiken En dan plotseling zie je hem opduiken Zonnebadend op een dode stam Alert omdat jij voorbij kwam Pronkend voor het vrouwengeslacht Op al jouw bewegingen blijft hij verdacht Z’n vrouwtje heeft haar eitjes al in het zand gelegd Plotsklaps schiet hij weg Z’n buikje at hij immers al vol Op spinnetjes en sprinkhanen…

Kijk twee streepjes geeft het aan, een buikje krijg ik eveneens. Dan wordt ze wat wit om haar neus, want ineens valt het kwartje het is ECHT het is heus, ze verwacht een BABY. De eerste echo wordt gemaakt, want tja die streepjes hè, die waren er wel degelijk en nou is ze dus ECHT zwanger.…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

En aan die kleffe keutels paardenstront eet menig musje weer haar buikje rond.…

Terwijl het buikje alsmaar ronder wordt kijken we uit naar jouw komst Je mondje, oogjes, handjes, voetjes alles is nieuw, mooi en zacht Wat wensen we je te knuffelen, je met honderden wensen in te duffelen de Goden aanroepend voor geluk en vree In deze wereld die zo dikwijls turbulent is en wreed.…

Toen is het ventje gaan stelen want zijn buikje deed zo zeer heeft het brood naar huis gebracht nu hadden ze even geen honger meer. De tijd van hierboven beschreven komt hopelijk nooit meer, maar als we blijven inleveren is die arme tijd er zo weer.…

Ik zou je buikje willen muizen de haartjes strelen mijn gemoed de sexy lijnen van je rug dit doet mijn liefdesleven goed je dijen zacht en toch gespierd gevoelens zijn beperkt je hebt me lief, ik twijfelde er nooit iets van gemerkt als jij toch vriend na vriend verbrandde beacht' je niet, mijn eigen schuld ondanks alles predik je liefde…

Dan nadert het moment waarop úw tenen, kuiten, billen, buikje met de branding kennismaken: best heftig hoe die hitte oplost... De zee vindt u vast reuze aardig. Hoor uw zegekreten kaatsen! Als kwallen zijn uw stadsneurosen naar de diepere lagen verjaagd. Plezier spat van de golvenkoppen! Herboren sopt u terug naar het strand.…

De prins op het witte paard, ja, mét buikje, snor en baard dié is er wel, dus komen sprookjes soms wel uit?!…

’s van psalmen en gezangen in de laatste kelder van het hof naast het hakhout uit oude linden hoop ik het terug te vinden Een eeuwige schemer pakt kil mijn hand verpakt het pad in gedoofde kolen en nauwelijks tastbaar ligt verscholen het bruine sieraad uit het verre land Ik breek haar hals zonder schromen voel hoe de inhoud langs haar buikje…

Zomaar… onverwacht, Iets kleins in mijn buikje zo zacht. Geschrokken… in paniek, Zorgend voor een hoop hectiek. Moeheid… verdriet, Nee, we willen dit niet! Een echo… nu wetend dat het echt zo is, Nog klein, leven… ik beslis. Je wilde bij ons zijn, Een keuze maken voor jou… zoveel pijn!…

schijnsel staan Je armpjes rekken Je beentjes strekken Jij kleine trekpop Jij hartensmelter Kom op m'n arm vast en warm tegen m'n lijf oud en stijf Ik schut je hoofdje dat draait en zwaait kijkt en kraait naar wuivende takken naar ganzen die gakken naar wolkenluchten die je doen zuchten Stil is de tijd als je weerloos gespreid buikje…

op je buikje werd geschoven Als veel te groot verjaarspakket - Geen toetertje deed rettettet, Geen wimpeltje werd rondgewoven. Er is sindsdien maar weinig leven Behalve soms die doffe ploffen Zo'n zes voet boven jullie bol. Als jullie samen nu eens even Naar buiten kwamen, zou je boffen: Kanstanjes, kerels! 't Ligt hier vol!…

Haar beentjes in een X onder haar lijfje, En een bol buikje dat staat buiten verhouding. Haar armpjes en beentjes zijn mollig en zacht. Ze heeft een klein neusje met blozende wangen en een mondje dat graag naar mij lacht. Op handen gedragen staat ze haar mannetje. Op handen gedragen prinsesje in huis.…

Hetzelfde buikje, Golfslag op het nauwelijks kalende hoofd, Dat voortdurende zwijgen, de voeten op tafel En altijd tranende ogen. Je glas. Ouder. Waar we ook waren, was er afstand, was er Nurkse koppigheid. Je schopte je oudste zoon, Waar je hem raken kon: enkels, kuiten, schenen. Meestal onder de tafel of in de kerk.…

Haar buikje strakgespannen. Weeën golven door haar heen. Hoe zullen ze er uitzien? Ze weet niet wie de vader is...…

Lieve Opa, Mijn moeder, die is zwanger nu ongeveer 10 weken en opa, ik denk dat ik je al aardig ken Daarom vertel ik je dat is gebleken, dat ik er 1 van een tweeling ben En lieve opa, omdat ik jou zo aardig vind, krijg jij van mij een kusje en ook 1 van je tweede "kleine" kind dus, van mijn broertje of mij zusje. Op de echoscopie zag…

die extra plooi is juist wel mooi wat zal ik die bevechten? hou op schei uit ieder pondje gaat langs de rechter in drie jaar mijn omgekeerde streefgewicht gezwicht voor de jojo what goes down must come up weigerende ritsen twee handen op een ronding meid wat ben je lekker vol als je billen en andere wangen ik streel je beschilder…

Ergens van binnen in mijn buikje Zit een heel klein vlinderluikje Het is een soort van liefdesdeur Prachtig en zacht roze van kleur Vlinders wonen er met miljoenen Fladderen rond dansen en zoenen Bekijken elkaar, kleuren vol pracht Voeden liefde en passie in de nacht Houden hun mooie vleugels in conditie Dat gaat vanzelfsprekend - het is…

't Buikje vooruit, Braaf, kleine guit! Kijk mij nu aan: Zo, wél gedaan! Hondje. Ach, moet ik al leren, en 'k ben nog zo klein; Ach, laat mij met rust, tot ik groter zal zijn. Knaap. Neen, hondje! 't is best, dat gij nu al wat doet; Want zijt gij wat groter, dan gaat het niet goed.…

zijn en slapen en wakker zijn en alles werd helder onverwacht als die dag in de zomer waarop ineens overal mieren opvlogen realiseren: ik kan zelf mijn keuzes maken, mijn keuzes maken stoppen met die lessen op maandag waarvan ik – plotseling – weet dat ik daar al jaren minder zin in had gaan fitnessen om te werken aan het buikje…

fonteintjes een klein bruin vogeltje op de grond lijkt ietwat sterk verward huppelt onrustig tussen struiken ook schichtig voor de kat het scharrelt als een kip met zijn kleine sterke pootjes de grond gaat wat opzij en laat vele zaadjes vrij zijn kopje en zijn snavel pikken gulzig in het rond zijn oogjes speuren bang maar hij eet toch zijn buikje…

Bij ons oudjes op het pleintje, at hij steeds zijn buikje rond. Nu de lente is gekomen, gebeurt er iets, wat ons niet zint. Wie kon ooit zoiets bedenken, onze "Japie" wordt bemind. En het blijft ons maar verbazen, het is onze eer te na.…

Rustig liet hij zich door mij bekijken, hij at zijn buikje rond. Ik zag het warm oranje van zijn borst, hij pikte zelfs de zaadjes van de grond. Ontroerd stond ik daar maar en maakte geen beweging. Ik vond het wonderbaar, een heel bijzondere beleving.…

Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien, een paarse bromvlieg, met luid gebrom.…