Alle inzendingen over buitenkant

ik hou nog steeds van jou ook al vind jij jezelf, ouder geworden, minder mooi lieve schat, het is niet alleen de buitenkant waarvoor ik ontdooi…

Filosoferende vond ik dit uitgangspunt: Buitenkant warm en droog binnenwerk nat. Houd dat voor ogen, o tapkastenminnenden, En vervolg vrolijker fluitend je pad.…

Sprekend de moeder wat lijkt zij/hij op z’n vader op z’n opa, oma, tante, oom, neef, nicht uiterlijk vertoon allemaal bij de geboorte, het nieuwe leven van een baby, mensenkind; meisje/jongen het is de toon die de muziek maakt afwachten dus, zijn/haar smaak gun het kind z’n eige z’n eigen unieke ik sprekend zichzelf!…

niet meer niet aan de binnenkant niet aan de buitenkant ik zoek de toekomst in en bij mezelf maar 'k vraag me af wat moet je doen als er voor jou geen toekomst is die anders is dan het verleden en ik lach nog steeds mijn tanden bloot...…

het blad verzamelt zich op stille plekken, vormt zich, blijft aaneen vermaakt zich met een buitenkant in het binnenste schuilt een egel slaapt er een nacht, neemt dan de hongerige luizen met zich mee…

Geen groter harmonie dan het afstemmen van mijn radio op de zender die uizendt via de ghetto-blaster van de schilders die werken aan de buitenkant van het Samuel de Zeehof dat twee armlengtes is verwijderd van mijn gehoororgaan…

Wanneer ze van binnen zo mooi is, als de buitenkant laat zien komt het ooit nog goed met haar misschien.…

De wereld zou zoveel mooier zijn, als men elkander in waarde liet Want waardevol of waardeloos dat zie je aan de buitenkant niet. De wereld zou op haar mooiste zijn, als mensen groeten zonder venijn Maar stel je nou eens voor dat het altijd vrede zou zijn.…

je tipt in vingerspitsgevoel ik weet wat je bedoelt kom druk maar door begrijp ook wat je voelt de buitenkant heeft nooit een zachte hand begrepen maar onderhuids is er nog leven dat onder liefdevolle vingers woelt…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Als je er niet aan denkt, is het er niet Geen woord en zeker geen traan Niemand die het aan de buitenkant ziet Dus gewoon je mond houden en doorgaan Je lacht, je leeft Je doet nooit je beklag Maar er is iemand die je doorheeft Die misleid je niet met een lach…

De heer van Mierlo is overleden Een waarachtig man en zeer charmant De buitenkant gelijk aan de binnenkant Zo wordt door velen alom beleden Maar nu: Kamerleden van rechtse aard Hebben onfatsoen tot hun norm verklaard…

een beetje lachen is niet eenvoudig een beetje wenen ook niet een beetje leven of een beetje dood een beetje blij een beetje vrij de beetjes zitten vanbinnen aan de buitenkant zijn ze moeilijk te verzinnen…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

Onzichtbaar verdriet Is iets wat je niet ziet Het zit intens In het binnenste van een mens Je lichaam huilt Het zijn tranen die men verschuilt Je adem stokt Je keel zit op slot Zo voelt verdriet Die men niet aan de buitenkant ziet.…

Storm loeit door buizen staal Wind waait door bomen kaal Vlagen rukken Aan buitenkant Zuchten likken Aan kaarsenbrand Windkracht zwiept Een regennatte bui Als vochtige adem Door je trui…

Eenzaamheid zit diep van binnen zie je niet aan de buitenkant Eenzaamheid......... wie of wat zal er winnen? Krijgt eenzaamheid de overhand? Of deel ik met jou mijn eenzaamheid en laat jij me niet alleen; dan zijn wij tot in de eeuwigheid voor altijd samen één.…

Ik wrijf een open plek op de beslagen ruit die toekomst heet maar ook de buitenkant zit vol met druppels ik breek het glas de scherven kleuren verwonderd gewond ervaar ik de keuze die richting ruimte geeft…

Een hacker hoeft bij Pieter nooit te hacken, Zijn memo's lees je aan de buitenkant. Was Pieter mij dan viel er niks te vrezen, Ondoenlijk om mijn spijkerschrift te lezen.…

Een innerlijk denken dat nimmer de kans krijgt dat een ander het aan de buitenkant ziet. Een buitenkant die graag het anders getinte innerlijke leven met een schijn afplakt, dat het in werkelijkheid minder gelukkig is dan waarin het zichtbaar lijkt ingepakt. Wie lacht er niet vaak weg datgene wat ook bevrijden kan.…

naarmate de jaren verstrijken slaan de ongemakken toe alles positief blijven bekijken al weet je soms niet meer hoe lichaam is aan het veranderen zowel de binnen als de buitenkant steeds afhankelijker van anderen reiken zij liefdevol de helpende hand…

Lachend of huilend het kan allemaal Jouw buitenkant vertelt jouw verhaal Je geverfde glimlach is maar waan Je lege ogen staren mij aan Er is geen emotie achter jouw holle gelaat Geen liefde of vreugde geen droefheid of haat…

Het beeldhouwwerk toont alleen maar de stenen waarneming van de buitenkant. De binnenkant ongemoeid laat voor de beitel. Een denkend teken als fragment moment versteend. In de beginne een brok beeld van oeroud arduin. Beeldig geheugen naar wie passeert en denkt.…

zoals ik mijn ogen open zonder dat ik naar binnen kijk zo voel ik dat ik anders lijk en zacht zie ik wat jij voelt buitenkant zie je het is er wel het is er niet zoals ik uit mijn ogen kijk zonder te verliezen zo wil ik naar je kijken en zacht voelen wat jij ziet…

je paste feilloos in mijn hand een steen uit duizenden ik zag de breuken komen gelukkig aan de buitenkant er was verval tijd trok zijn sporen tot onverwacht de kern brak jij viel uiteen niets kon me meer bekoren de schepping was totaal verloren…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

er ontluikt een lotusbloem in haar gelaat tevens mond en hart buiten adembereik haar vrouwenogen zijn het venster op de buitenkant van mijn ziel, inwijkend als een zucht die nooit voorbijgaat diep inhalerend in gedachten te schikken die met ‘t verre water verstillen…

Zit in mijn ochtendkrant van dood te lezen een vertroosting na de strijd die daartoe leidde werd verloren nauwelijks geboren licht te vroeg al uitgegaan een laatste vonk die zachtjes aangeblazen nagloeit in de tijd ik sluit mijn krant die aan de buitenkant druipt van het bloed……

Een ongedwongen schreeuw maar toch oneindig stil goedlachs aan de buitenkant vanbinnen volledig kil Niemand hoort het ze willen het niet verstaan En ik wil niet meer geloven dat ik ooit met jou zal verdergaan Het greintje hoop dat ik nog had verloren in de kou alles eindigt hetzelfde ik ben verloren zonder jou…

Edel dier dat Dartelt in het Onafscheidelijk Gezelschap van zijn Eigen schaduw - Licht en donker, Zwart en blond, Manen en staart Die wapperen In zon en wind Het licht wendbaar Als het morgenlicht Het donker duwt Haar naar de buitenkant, Een onafwendbaar Zwart verdriet…