Alle inzendingen over column Metro

Satire gericht aan Een droeve moeder Die net haar Enige zoon aan Laffe pesters verloor - Die hem tergend langzaam Stukje bij beetje hadden vermoord - Het is van een treurigheid Zoals nog nooit gehoord…

in de metro las ik de metro en daarna de spits tijdens de spits…

Een nieuwe columnist bij de Revu De Neus gaat in dat blad een stukje schrijven Hij geeft, zolang hij uit de nor kan blijven, Zijn visie op de wereld anno-nu Ik zou hem spellingsfoutjes maar vergeven Als u tenminste prijs stelt op uw leven. ---------- Willem Holleeder wordt vanaf september columnist van de Nieuwe Revu…

Een metro vol met mensen starend voor zich uit ieder zijn gedachten kijkend door de ruit.…

Je oysterkaart is in deze metropool wat waard Easy way to travel in London Hebben ze hier goed uitgevonden De metrolijnen hebben allemaal een kleur Overstappen is soms een gezeur Donkere gangen onder zo'n stad Je reist door een zwart gat Dan weer licht op een station Snel uitstappen bij Wimbledon De roltrappen zijn stijl en lang Rechts…

Al maak ik met de metro duizend ritten, Bij elke rit ben ik correct gekleed. De pantalon blijft stevig om mijn reet, Dat van ‘No pants today’ zie ik niet zitten. Nooit zal ik meedoen aan die flauwekul, Ik ga niet in de metro als jan lul.…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

Kubuswoningen Potloodhuis Metro halte Bibliotheek Laurenskerk Nergens in De wereld Is er een Plek als Blaak…

altijd zal vrijheid een vlag een lied een gedicht een stem een pen een blog een column een cartoon een boek een film vinden en haar lokroep verspreiden…

behagen van de vrouw zonder verwachte tegenprestatie Desondanks komt zelfs de metro-man nog steeds van Mars hij kan praten, breien en neuken maar niet alles tegelijk…

Afgunstig op elke metro richting jou Keurig in de rails zelfs in een rustig tempo komen ze terug En dat verbaast me…

Een soapster uit "Pittige Tijden" Wier columns ons nimmer verblijden Zei onlangs te Best: ‘Ik schrijf als de pest Maar wél lig ik goed bij de meiden!’…

Een column over internetreacties Die tot een reeks onlinereacties leidt Waaraan een webuitzending wordt gewijd Brengt uiteraard nog meer reactie-acties Tenslotte daaromtrent nog dit gedicht (Tenzij u hierop reageert wellicht)…

Een column die niet lang gelee verscheen; Een foto tegenover zijn bureau Een weiland, en een koe, zo'n soort tableau Als hij het zag dan wou-ie daar wel heen Voor ons een ontoegankelijk terrein Hij is er vast en zal er altijd zijn…

Ik was altijd een zeer voorzichtig man, En keek altijd wel drie keer uit m’n doppen, Maar nu weet ik dat ik daarmee kan stoppen, Geloof het maar, ik denk dat alles kan. Ik race, let niet meer op, spring zonder net, Want steeds is daar die walvis die me redt.…

De Amsterdamse metro heeft vierhonderd bestuurders op de loonlijst. Maar in feite zijn daarvan honderd nu al jaren pleite - hetgeen ook de directie zeer verwondert. Het is in Mokum bovengronds te merken hoe ondergronds daar de bestuurders werken.…

Ze is secretaresse, doeltreffend en attent, ze stopt meestal vóór zessen en loopt niet, nee ze rént, met een bloedgang naar de metro want thuis, daar zit haar vent, die niets heeft aan accuratesse maar na een lange dag simpelweg wil worden verwénd!…

Al schrijf ik snelsonnet na snelsonnet, gevolgd door column, hartekreet, couplet die soms wel honderd keer worden gelezen! Zal ik eens zeggen wat ik er van vind? Ach nee... laat het maar waaien met de wind.…

Samen door de metro van het leven en wens daar naar te streven. De laatste regel van dit gedicht blijft;Hoop en zicht op Levenslicht.…

Het dagblad 'Metro' heeft nu sinds een dag In Rotterdam een regio-editie Is dit een proef, een eerste exercitie Van een vergrote concurrentieslag? Straks overal lokale krantjes gratis Waar elke tegenzet toch al te laat is?…

dan slaat mijn metro een half uur over en schop ik de kou uit mijn benen de man met de kop van Kanis en een hoed loopt rond - er lijkt een vrouw bij hem te horen - ze draagt fluwelen oorkleppen en volgt hem overal…

Wij kennen hem met name van de Brexit Maar ook van VrijMiBo’s op Number Ten Ooit schreef hij columns met zijn scherpe pen Die man wiens kapsel doorgaans wel wat gek zit Opvallend in haast alles wat hij deed Nu toch gestruikeld over Partygate…

gaat voortaan samen met de Metro En zo wordt weer 'n uitdeelblaadje retro Ik weet niet eens hoelang het heeft bestaan Geen flauw idee wie hier nou bij gebaat is Twee voor de prijs van een, maar die is gratis…

Vroeg in het jaar, al vriest het dat ‘t kraakt, Is er een groep die louter om te keten, - Omdat ze zogenaamd ‘iets zijn vergeten’ - Een broekloos reisje met de metro maakt. Elk jaar staat steevast van ellende bol, Maar het begint met onderbroekenlol.…

De man die toegang zocht tot de marine Is vast zo'n nieuwe überseksueel In pak en met geen grammetje teveel Die leeft op selderij en margarine Bewakers die zijn ogen zagen spreken Dachten dat ze naar een webcam keken…

Lachend in de metro, je kijkt nu wel naar mij. Gezichten naar elkaar, de spanning is voorbij. Negatieve uitslag, weer kanker op het spoor. Levenskrachtig is de lach, verdriet krijgt geen gehoor. Jouw ogen seinen liefde, je handen evenzeer. Mijn Lotte verrijkt mijn leven, iedere keer maar weer.…

in de metro zat je en je schreef een gedicht tussendoor op je ipad het gerommel in de tunnel in het donker van het ene station in je leven naar het andere alvast het verlangen naar een cappuccino en wat kletsen in de kantine en dat elke keer weer gelukkig nog net voor die dodelijke knal…

geen trein op het spoor wachten geblazen - ijsberen op een gepekeld perron aan de horizon die zachte oranje baan waarvoor twijgen zwarte franje vormen de morgenster staat erboven wachten loont vanmorgen de zon komt op, de metro aan…

Ik woon echt prachtig aan de Vijzelgracht ze zijn daar zelfs een metro aan het graven maar nu de damwanden 't plotseling begaven moest iedereen z'n huis uit gisternacht toen zei mijn buurvrouw in volledige bepakking hiervan krijg ik ter plekke een verzakking…

Naakt is voor mij iemand in de metro herhaaldelijk laten voelen als herontdekt worden. Mensen veranderen beetje bij beetje tot een verschraling dat ze het even niet meer weten maar dan hoor je me ook bezaaid en ze antwoordde me: "Intuïtie".…