Alle inzendingen over dichten OR scheikunde OR papaver

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ginds daalt hij neer voor nectar in papavers…

ik ben een rode klaproos ontkiem na lange duisternis op plaatsen waar geen liefde is als een Papaver Rhoeas herrijs ik tussen steen en as ik bloei op alles wat ooit was.…

Mijn huid is verschroeid en verschrompeld; Mijn hart klopt steeds langzamer; Mijn DNA is voorgoed gemuteerd; Ik ontdekte in de scheikunde een nieuw element; Mijn hart doopte het 'Liefdenium' Elke dag gaf ik mezelf bloot aan de radioactieve stof, niet wetend dat het mij van binnen opvrat.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Een ieder kent vele gezichten Vrolijk, hard, of zacht Misschien ook donker, of wel open Of juist één die altijd lacht Al leerden wij te kijken Niet alleen naar het gezicht misschien Maar in die verschillende ogen Die toch wat meer weerspiegelen misschien Dan zagen wij elkaar in het wandelen De route van het hart Verdween een stukje van…

Wanneer je hartenwens verdrinkt En het lijkt of je er langzaamaan in stikt De adem je soms ineens ontnomen wordt En de boeien nog zo ver weg Wanneer het zwemmen niet meer gaat Geen enkele slag lijkt ongeslagen Wetend ook; zó denken heeft geen zin En toch het brein díe hartenwens niet loslaat En, het hart al evenmin Dan dáár ineens een sprankje…

Liefde, niet alleen als in geliefden Maar in die andere dingen juist Als in vriendschap, als in leven Een arm, een kaartje of een kus Het ongewone zichtbaar En voor ieder binnen handbereik Betaalbaar zonder muntjes En genoeg van op de markt Het ongewone lijkt gewoon Wanneer de ogen niet goed zien En we ook niet kunnen voelen Dat er…

Ik wens je meer.. Dromen die je vangen kunt Die minstens tastbaar zijn Regen die jou niet deren zal De paraplu bescherming biedt Ik wens je meer... Tegen je vallen en weer opstaan Dat het niet met moeite gaat Kracht waaruit je putten kan Ook energie is er genoeg Ik wens je meer... Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt Er is niets…

Ik ken een heel lief meisje Met vaders, ja eigenlijk twee Eentje woont heel ver van hier Zij kent hem ook niet echt Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter Ook al is hij ver van hier Híer heeft zij dus nog een vader Maar ook hij is nu ver weg Niet omdat hij ver weg wóónt Maar koos voor een ander leven hier Het meisje kan toch niet…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…

Wanneer een hartenkreet ter ziele gaat en net niet als NETgedicht wordt aanvaard is de ziel een tikje aangetast, net als het hoofd, alwaar de roerselen zich volbrengen. Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet soms hard, vaak licht aangebrand, hoeft niet net- netjes te zijn, want: zolang mijn kreten zowel als mijn netten, begrijpelijk te lezen…

Ieder moment is nieuw, telkens weer, en iedere geboorte kondigt de dood al aan, maar we leven nu en zien de schoonheid van de tere papavers.…

Ik kan er niet genoeg van krijgen: de geur van de linde, het rood van de papavers, het groen van de velden, het rijpen van oogst...…

Vandaag iets dicht gemaakt dat niet bestond: een gat in mijn geheugen met verdriet, zoals je oude dingen weggraaft uit de grond. Alsof je teruglas wat zij achterliet haar zachte lippen naast je open mond. Wou schrijven dat, maar deed het niet.…

In een papaverveld één lieveheersbeestje vliegt en lacht én lacht van rood naar zwart wat is zo grappig? zoemt de geelgestreepte bij Buurvrouw, bent u kleurenblind? Ziet u niet, hoe op dit veld alle bloemen lijken op een plagiaat van mij!?…

In plat geschoeide velden klappen rozen open, bewijs van argeloze plicht, de wereld zich met het licht zal voeden van te vroeg gestorven helden, waar de koppen blijven bloeden, om gemorst zaad een kans te geven, te aarden aan beide zijden van een tere grens, zich steeds weer de ultieme wens te beleven en hoop te laten ontkiemen…

zoetgevooisde honing klappen papavers hun blaadjes tot moes en verkleurt regen dwarrelend in goud de bruidssluier slingert zich bevallig om een wild tegenstribbelende wingerd sprookjes zijn hier allang uitgebloeid dit hof tiert fantasievol in het heden…

wielen ratelden; hard snerpten zwepen in de stenen hand van de menners die neermaaiden de papaver en de gentiaan De dichter is maar blinde vlier, hij zwijgt en zinkt in de wind die aan hem wringt --------------------------------------------------- uit: 'In de kalkbranderij van het absolute', 1990.…

ze zit opgezet op de piano papavers hangen in het behang de piano kraakt soms maar hout leeft lang er schijnt een zonnestraal op de partituur ze krijgt het ijskoud als haar mobieltje rinkelt…

in je vaarwater drijven vissen moedeloos je ontstoken ogen ontvlammen mijn wenkend gebaar op schroot tiert de gedachte zienderogen op een schotel breng je mij wilde papavers windstilte doorboort het witte vlies…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

"Pas op, als je een proefje doet, Jan Peter, Meng deze stoffen dan in geen geval; Dan krijg je net als vorig jaar een knal", Zei meester, maar de knaap weet het weer beter. Hij mengt de stoffen toch weer alle drie En zegt tevreden: "Dat is nou chemie!"…

Zuurstof reed eens door de lucht, maar werd rechts ingehaald, en zuurstof, om zijn vuist berucht, schreeuwde: "dat zet ik u betaald!" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend. "Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…