Alle inzendingen over duizend

en dan kerstavond met ons pap mee naar de mis, de enige in het donker honderden kaarsjes en een donderende vrede thuis streek mama lakens glad, ze waren geborduurd met rode sterren, afgevuurd rond groene krans elk bordje gaf een kerststol elk gezichtje droeg de glans van duizend lichtjes en hield dat - de nacht uit - vol…

winterse herinnering ik ezel warme adem over stro jij hoedt in nachtelijke weide de schaapjes op het eigen droog op het verschieten van de ster kan je niet wachten de koningen zijn nog te ver zingt dennenboom en kleurt de ballen vroom voor bethlehemse nachten ik sneeuw nog steeds kou heeft mij al jaren in zijn greep ondanks de duizend…

't Is hier, dat hij de dag, die duizend andren vrezen, De grote dag des oogsts, reikhalzend verbeidt; Dan zal zijn smarte zaligheid, En elke druppel gal een druppel honing wezen.…

druppels kleuren licht het regent duizend rozen harten scheuren warmrood en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen…

Ik zag haar zweven sierlijk, met een zachte zweem van blauw en met haar voeten schoof ze over gras bedekt met dauw Ik zag haar zwieren magisch, in een droom van duizend draaien en met haar rokken deed ze alle bloemen licht opwaaien Ik zag haar zwijgen lachend, maar haar ogen spraken meer en met mijn benen rennend zweefde ik al evenzeer…

mijn moeder was afwezig mijn vader was er evenmin alleen ik was aanwezig ik was er niettemin ik had een boek een boek met sprookjes in zo begon mijn leven een sprookje met een gat erin een gat van duizend dromen ‘t leek goed te gaan alleen alleen op eigen benen alleen, ik was alleen toen kwam die breuk die breuk die alles brak mijn…

Duizenden druppels storten ter aarde in het donker van de nacht. Geen moment dat het bedaarde. Verloren van de zwaartekracht. Nog steeds breekt het niet open het zo donkere wolkendek. Ik blijf maar verder lopen. Erken elk van mijn gebrek. Want gaan zal ik met overtuiging. Daar waar regen reeds verdwijnt.…

Zij heeft opnieuw zich uitgevonden Nu hij nog; dolende nomade Zij gaat weer bij zichzelf te rade Tijd heelt nu eenmaal alle wonde Zij voelt zich vrij en ongebonden Verlost van een Markies de Sade Zij heeft opnieuw zich uitgevonden En kust zichzelf met duizend monden Zij brengt zichzelf een serenade Zij neemt zichzelf aan in genade Zij…

druppels kleuren licht, het regent duizend rozen harten scheuren warmrood, en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen.…

ik zag je met gevolg door de wolken zwieren licht spatte in duizend kleuren uiteen die regenbogen vierden jouw ogen horizonden de flauw gebogen verten toen jij de teugels even flink liet vieren slechts een vage mist wist waar jij gebleven was toen jouw stoet eenmaal gas gegeven had…

ik zag kou in duizenden kristallen dwarrelend vallen waar stilte vroeger raasde wagen zich nu alleen nog maar patsers op de weg die glinsterend hun lachende bravoure spiegelen de gladde toer fataal afgebroken in uitglijden met val naar bloedrood dat sneeuw in overvloed doet smelten het leven snel laat verwelken langs…

Honderd redenen, duizend gevoelens blijven doelloos zweven in mijn hoofd want geen enkel woord kan vertellen wat ik je altijd al eens wilde zeggen Voor mij dus geen grandioos gesprek dat je alleen in goeie films tegen komt geen diepe gevoelens en juiste woorden geen script op het toneel van de liefde En jij zegt: "Vertel me wat je me wilt…

Nacht, die niets van deze wereld kent, noch de oorsprong van zichzelf, op de minnaars planeet, waar duizenden sterren bloeien, en zij zijn zich van geen één bewust, zelfs als de zon hoogst van de hemel naar hen, die beminnen, kijkt. Zon is niet echt en het daglicht is voor de onbeminde.…

donker klinken bassen in gewelven een bariton licht op raakt namen van de graven in muren van spelonken verderop alten mengen zonlicht met gebeden kleuren glas in lood een enkele sopraan klimt toon voor toon langs bogen en pilaren veegt stof van duizend jaren vroom in een ijle solo schoon ik ben een bas er is gereserveerd…

Tijd, opening, pijn, reflectie, Het staat en het loopt, en Het beweegt, naar, van, Ongeveer, loopt het op zijn Einde, ik was naderende (Om mijzelf te zien verschijnen.) Lig ik, hoor ik mijn oor, Proef ik mijn lip, Het hart loopt over En het oor raakt niet vervuld. Ook ik ben bang voor de Tijd en het hart van de zee En de harde…

Tenzij de richting mij verraad, Met een kus, een trapeze, Het woest geweld, de natuur Der dingen, het hete, het zachte. Ik strek mij, tot de verbeelding Waar ik tot spreek, hoek Voor hoek, en oppervlakte, Voor oppervlakte, ook neig ik, Struikel ik, bid ik zonder ophouden, Door Hem die mij kracht geeft. Een verkenning van beeld…

Duizend schepen te water laten voor de bevrijding van één vrouw van betoverende schoonheid Wie ben jij Helena?…

Ik heb slechts woorden Want iets scherpers Mag niet van de wet Kon ik maar zo hard schreeuwen Dat ik je breken kon Zodat je op zijn minst gebukt zou gaan Onder mijn pijn In mijn gedachten Ben je al duizend maal gestorven Trouw rouwend vloeiden mijn tranen Terwijl je ziel lachend Zijn vleugels uitsloeg En jij jouw woorden tot echo maakte…

Je hebt me gewoon afgewezen en koel aan de kant geschoven dat zou voor mij het beste zijn maar toen kon ik dat niet geloven Je weet niet wat het met me deed mijn hart brak in duizend stukken zelfs mijn gevoel liet me in de steek en tranen waren niet te onderdrukken Achteraf gezien is het toch wel beter zo mijn hart wordt nu met ware liefde…

Zou ik mijn tijd besteden Aan duizend nietigheden? 'k Heb daar geen voordeel van. Mijn lessen wil ik leren, Mijn meesters zal ik eren, Dan word ik haast een man*. * Meisjes zouden in plaats van deze regel kunnen zeggen: 'Zoveel als ik maar kan'.…

Er hing een kraai in de lucht toen je me brak toen je me stak met het touw dat klom als ik zong bij de buren huilde een kalf met scheurende uithalen om zijn moeder en ik lag in duizend delen tussen de melkplassen die in het blauwe uur jouw kleine huis besluipen.…

Terug getrokken in jezelf je ziel gekrast door duizend krassen woorden verloren Ga je jezelf te lijf je kunt niet meer dit leven is voor jou te moeilijk... je Moeder zit aan je bed haar hart is gebroken door wat jij deed sprakeloos... Zal het nu anders worden? Tranen vallen, in stilte lijden ondragelijk hoe moet het nu?…

Mijn hart is mooi verpakt versierd met geluk en hoop prachtige strikken van liefde daarop een stralende knoop In al haar pracht en praal kruipt de liefde naar binnen angst is aan het vervagen liefde lijkt te gaan winnen Mijn bange hart wordt betreden met duizenden sterren bestrooid de liefde durft nu aan te kloppen waardoor mijn…

zacht klonk je lach in een existentieel genieten ik zag je de diverse kwasten betasten met een blik die zwom in de duizend en een kleuren toch koos je wit dat in de spiegel niets of alles kaatst jij was niet van de zwarte dat alles verzamelde en spoorloos pakte jij bent aan de gang gegaan hebt de wereld laten…

Ik zie tot aan de sterren en van verre zie ik duizenden hemellichamen staan. Voor iedere ster is er op aarde een lichtje uitgegaan. Voor diegenen die nu aan de hemel staan zijn op aarde mensen doodgegaan. Die nu stralend neerkijken op ons leven en ons een gevoel van rust geven.…

letters vormen zinnen vol warmte en vreugde vol vrijheid Ze hebben mij de warmte ontnomen ik ontsloot mij voor het koude Ze hebben mij de vreugde ontnomen mijn hart doorboord met een mes dansend in het vreugdevuur mijn bloed gedronken geproost op mijn dood Maar toen ze mij de vrijheid ontnamen stierf ik voor meer dan duizend…

Ver achter mij Ben jij gebleven Een stilstaand beeld In mijn geheugen Een gebroken droom In duizend stukjes Een vriendschap Niet toereikend Zo lang gewacht Op een glimp van jou Een zachte aanraking Vertrouwensvol Maar jij bleef weg Hoop en dromen Verdronken langzaam In tranen van stilte En koos jij ervoor Mij als wegwerpmens…

zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door duizenden mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschreven regels de vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…

is weergekeerd Mijn ogen blinken, vertaald Mijn mond plooit zich tot een lach Verheven, gegeven, betaald Mijn lichaam spreekt, gedreven Door een leven van ontbering Gekastijd maar nog niet gesneuveld Weergekeerd naar zijn oorspronkelijke staat Mijn handen verlangen een gevoel Mijn ziel verlaat jullie wereld Mijn hart verdeeld zich in duizend…

zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door duizenden mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschonden regels die vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…