2346 resultaten.
Sinaasappel
gedicht
3.0 met 26 stemmen 5.924 dingen
overstromen
de regen de rest wegvagen
De eenzaamheid heeft smaak
de smaak van de kou
die in je lichaam binnendringt
een trieste smaak
als van de dag na een feest
Hoe kan ik nog denken
het water bevriest in de grachten
de as waait weg
grote verwachtingen vervlogen
's ochtends vroeg (het is 12.00 uur, zegt de radio)
Nachtmerrie - duizend…
- Weggelopen op duizend open wegen -
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 228 Wat als pijn over gouden rozen ging,
vluchtend als in sprookjes, weggelopen
..op duizend open wegen, net het leven.…
Kerstnacht 1915
poëzie
2.0 met 5 stemmen 752 En dat in reutelingen
Veel duizend lippen zich wringen,
En dat er duizenden sluipen,
Met messen uit holen kruipen.
En dat soms de aarde schokt,
In vlammen en kluiten brokt,
En dat veel schone gehelen
Tot splinters en leden zich delen.…
hout, aarde en liefde
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 439 kamertje wonen
waar ziekte onbestaand is
niets is tijd, alles is tijd
in de ronde van de zon
om twaalf uur zal ik afscheid nemen
met een beetje aarde in mijn handen
ik zal naar hem wuiven
op het pad van bloemen
en bij het zien van de hemel
een gedicht neerleggen
niets is tijd in het zeggen
van een woord
*
het land van duizend…
gedicht
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 826 bevrijdende woorden
in een gedicht
verborgen tranen
op mijn gezicht
gekleurde stralen
van een lach
een vluchtig beleven
van een dag
kleine druppels regen
zullen rusten op mijn huid
speelse kleuren van de regenboog
zullen dansen op het geluid
van duizend krachtige vleugelslagen
ik ben mijn eigen antwoord
een begrijpen van uitgesproken…
Onzeker
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.124 Wat zet jou toch aan het denken,
twijfel over mijzelf is ontstaan,
duizend vragen dwalen in me rond,
wat mankeert er aan mijn bestaan?
Veel leed draag ik met mij mee,
voor jou nooit geheim gehouden,
toch ben je veel om mij gaan geven,
ben je mij gaan vertrouwen.…
reflectie van tranen...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.558 in de reflectie van heldere tranen
weerkaatsen verlangens
vrij in hun val
waar zij ongrijpbaar
in handen geslopen
breken als wensen
nimmer vervuld
zal de fluistering
onhoorbaar diep
verscholen in smekende ogen
als duizenden vragen
onuitgesproken
weerspiegeling wezen
van zichzelf
zodat een stilte
zichzelf weet te horen
als die…
Winter Koning
netgedicht
2.0 met 57 stemmen 13.460 een viool kerft in de winterstilte
de woestenij door vogelvorkjes geprakt
een glazen rag van bevroren dromen
in de zucht van duizend naalden
je kinderhand die met brutale warmte
het ijs van mijn herinnering likt
een bedwongen traan tot dooien brengt
mijn gekloven lippen danken voor je kracht
twee kriekjes op je porseleinen gezicht…
Oneindig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Gevuld met sterren en manen
met duizenden geheimen overal
een schauwspel op zwart fluweel.
Daar in dat oneindig heelal
moet ergens de vrede bloeien.
Daar heerst eeuwigheid bovenal
daar alleen kan de liefde groeien.
Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal elk mens gelukkig zijn.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord geef
en dat de sneeuw nu vast blijft liggen op de straat.…
Ridders van het geloof
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 777 Marcherend over wegen,
Stampen duizenden voeten,
Daadkrachtig en schijnheilig,
Onder hun gods zegen.
Zij dreunen bij elke pas,
Allemaal in het ritme,
Van degeen voor en achter,
In een eindeloze mars.
Soldaten van het moreel,
Beboeten elke zonde,
Zetten je zonder pardon,
Zo het mes op de keel.…
wacht op mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 582 ik praat van jou
al zeg ik dode woorden
zoek in schimmen
van verboden lijven
restanten van jouw liefde
die mij ooit behoorden
ik wieg dan
verstarde gedachten
om verdwaald gevoel,
doorheen wel
duizend nachten,
in teder maanlicht
te verzachten
wacht op mij
als de dag
begint te dagen
stil zal ik dan zijn
als jouw blik
mij…
De tijger
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.285 Ik waai niet weg
de tijger
met de kracht van duizend levens
geeft moed aan het verstand
gesloten, ontsloten
het leven in de hand.
De zon brandt van verlangen
de kooi is open
laat het hart weer lopen.…
Alleen voor jou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 344 Ik vulde de nacht met dromen
voor jou
plukte sterren
zodat jij de weg in donker zou vinden
alleen voor jou lief
brak ik dagen
in stukjes nacht
schreef ik woorden in zilvertaal
maar je bleef onderweg
duizend nachten
met lege gedachten
alleen voor jou lief
ving ik lentewind
die de fluistering herbergt
van het nevelland…
Even, voor een eeuw
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 398 rusteloos
beweegt mijn adem
ergens laag boven
de grond
of is het mijn stem
die niet meer
bestaat
omdat ik zwijg
onder natte rouwkransen
van gras en water
te vroeg komt
elk geluid, als hagel
op getelde uren
alsof duizend nachten
drukken op het landschap
van één dag
ingezwachteld
onafgebroken stil
draag ik
de transparante…
Allerlaatst
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.301 Toen de dauw nog sprankelde
Op de wankele broze takken
Was ik het, die wankelde
Eindelijk weg van de pijnloze ongemakken
Toen de mist eindelijk verdween
Kwam je langzaam naar me toe
En jouw oneindige lach verscheen
In mijn allerlaatste beetje moe
Het licht kaatste in duizenden stukjes
Echo's van de laatste regenbogen
Duizelend van al deze…
hoe stilte zichzelf schrijft
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.605 in dat laatste woord
past alles
de stilte en het tegenlicht
de verwarring van poëten door
het telkens nieuw geluid
van rivieren en rotsen
onder het gedichtendak
van een kathedraal
waarin vrijheid duizelt
om de duizend kreten, de tweestrijd
in hem of haar
om het zwijgen van de stenen
en de eindeloze ogen
van de minnaar en…
Met gebalde vuist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer…
Wensen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 778 Er zijn vele, vele mensen
met net zoveel,
of meerdere wensen,
soms wel duizend in getal,
alsof het met minder
niet toekomen zal,
maar mocht men ziek zijn,
is die ene wens hij
staat altijd centraal,
de wens om gezond te zijn
hanteren we allemaal!…
Tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen. Dat hebben Britse wetenschappers vastgesteld.…
Van tijdelijke aard
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Duizenden keren opgestaan,
ik blijf degene die ik ben.
Zijn dromen de waan van de dag
of een echo van een oude stem.
De stem van iemand zoals ik was.
Die niet meer is zoals ik nu ben.
Als iemand ontwaken zal,
eeuwen na nu, ergens anders,
is dat zo’n zelfde ik als ik nu ben?
Of was ik nooit meer geweest
en is niets meer zoals het was?…
nathalie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 247 sterrenogen
schitteren me toe
omkranst door
het weelderig groen
dat haar heet
bronsgroen,goudbruin haar
weerkaatst het licht
van duizenden zonnen
intense blijheid
die als uit kinderogen straalt
verbindt de doffe willekeur
van ons,volwassenen
die teveel weten
om nog onbevangen te zijn
jouw naam is een lied
als een paradijs
dat ik mee-neurie…
de dood als een lustig subject
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 wat verkrijgt de dood in zonden
die weemoedig kwetsbaarheden
raken, een gestalte zonder vlees
het verlegt des krijgers moed en herrijst
als duizend soldaten in mijn hand
het verhardt zoals de stolsels die
hersenen verkrampen en bleke delen
het schaambeen markeren
met een oud medaillon
het verstijft en verteert en reïncarneert
in goddelijke…
droomwens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 120 zwaluwen boven de stad
ze waren er ooit om mee te schrijven
aan een lange zomerzucht
maar nu de lucht geen tekens geeft
van wetsveranderingen, neemt het af
hun graf gegraven door ons, mens
op een terras zit stil een jonge vrouw
ze droomt in duizend witte tinten
over wat ik wensen zou
schoon
gezuiverd
door het bloed van alle dagen…
meerwaarden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 vandaag het brood gesneden,
de dag betredend met een zwaai
naar kind en kraai
duizend voetjes in de tijd
vogels zingen goedgebekt
doorspekt met vrij gefladder rond
hun voederhuis
bij mij
scheld mijn schulden kwijt
zolang het duurt
het leven schuurt al lang -genoeg
wel wetend, dat het immer vroeg
om zure woorden
na te laten…
Veilige thuishaven.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Haar man, een uit duizend dromen.
Daar hoort zij de deur die in het
slot valt en hoe een enkele tree
van de trap vertrouwelijk kraakt.
Dan komt hij de kamer binnen, terwijl
zij een zucht van verlichting slaakt.…
Dissonanten en refreinen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 194 je liep niet
maar danste
op muziek
die jij met
duizend oren hoorde
en trippelde akkoorden
jij dirigeerde het orkest
van je omgeving in eigen maat
en diepgaande beleving
een jeugd vol
lichte speelse tonen
de zwaardere zullen nog komen
mag ik schuilen
in je melodie zonder
dissonanten en refreinen
met je dansen
op muziek want…
Zacht pulseert de dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 druppels kleuren
licht het regent
duizend rozen
harten scheuren
warmrood en zacht
pulseert de dood
handen breken
in verleden tijd
vrijen weer vandaag
kom ook morgen
want de uren
gaan zo traag
keer het leven om
neem een andere horizon
verlaat de dromen
ontwaak toch
uit de slaap en laat
de dag maar komen…
Madeliefjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 Door de zure grond
zijn er in Gouda
overal duizenden madeliefjes
waarop het lijkt alsof
het sneeuwt in juni.
Als kind reeg ik die lieve
bloemetjes aaneen door met
mijn nagels een sneetje
in het steeltje te maken
en er dan een andere
madelief door te steken.…
Wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 De wind heeft geen zeep
om de verhalen te wassen
de handen met duizend woorden
gemaskerde gezichten
alles komt ongecensureerd
in onschuldige oren terecht
en er zal ook iets van waarheid
in alle verhalen schuilen
miljoenen letterklanken
de menselijke ratio lijkt onbeperkt
want achter de vertellingen
waait het verhaal van de wind…