Allerlaatst

Toen de dauw nog sprankelde
Op de wankele broze takken
Was ik het, die wankelde
Eindelijk weg van de pijnloze ongemakken

Toen de mist eindelijk verdween
Kwam je langzaam naar me toe
En jouw oneindige lach verscheen
In mijn allerlaatste beetje moe

Het licht kaatste in duizenden stukjes
Echo's van de laatste regenbogen
Duizelend van al deze gelukjes
Sloot ik voor het allerlaatst mijn ogen

Zie ook: http.boekscout.nl

Schrijver: Dick Simonides, 1 oktober 2008

dicksimonideslive.nl

einde afscheid liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 20 stemmen 1.301