Alle inzendingen over fietsen of schrijven

Ik moet wel schrijven zoals jij leest een ontleding van wat ik ingewikkeld voel wat ik samengebald zie: een oude man op een fiets die naar huis verlangt en kijk - jij ziet hem oud en op een fiets en dan pas dat hij naar huis, ja en verlangt.…

Mijn dokter zei mij: ‘U moet meer bewegen Maak elke dag een ritje op de fiets Gewoon een klein halfuurtje of zoiets’ Hoe vaak ik dat advies niet heb gekregen Denk niet dat ik de artsen niet geloof Maar fietsen lukt niet meer op mijn VanMoof…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

Mannen die gedichten schrijven zijn bijna altijd winnaars ze hebben strak gespierde lijven het zijn waanzinnig goede minnaars ze verplaatsen zich per BMW fietsen nooit eens door de regen hen gaat altijd de wind mee windkracht acht of negen we schrijven vaak over het leven o o o wat gaat het slecht daarin ben ik heel bedreven meestal meen…

Ze kunnen controleren wat ze willen, Natuurlijk vinden ze voorlopig niets, Niet één durft nog met epo op de fiets, Geen renner heeft er doping in zijn billen. De pers wacht nóóit op dopingvrije lijven: "Waar moeten we in godsnaam over schrijven....?"…

Men implanteert een anti-diefstalchip in elke nieuwe fiets die wordt verkocht. Dus als die fiets na diefstal wordt gezocht, wordt hij teruggevonden in een wip. Het lijkt, terecht, een lumineus idee. Alleen werkt de politie nog niet mee.…

Een schalkse vorm: het Elftal of Onzijn elf regels lang: eerst drie maal drie, dan twee aan 't brein van doctorandus P. ontsproten 't patroon per drietal schuift als 't ware mee de woorden worden in een mal gegoten; Zo halverwege volgt de ommekeer Vrouwelijk en mannelijk rijm zijn echtgenoten de vrouw als Dame en de man als Heer Roos…

wat had ik veel vertrouwen in de mens maar links en rechts blijkt menigeen verrot en máákt men elke toekomstdroom kapot: ze steken zelfs de wereld in de hens maar ik blijf lachen om hun rot gebrul en lig door hen voortdurend in een krul…

Fiets alles nog een keer!…

wie zijn ze echt... die poëten waar blijven hun juweeltjes tekst gedichten in kunstvorm van verzen ik zoek wel, doch kan ze niet vinden wil je nu echt de waarheid weten een dichter die iets te gelukkig wordt schrijft niet of toch heel wat minder misschien is dit de allergrootste reden poëten... waren toen nog met velen allicht maar…

Daarna fietsen. En dan de fiets verliezen. Vele keren wachtte mijn fiets niet op mij. Ze was weg, verdwenen en niet naar huis gegaan. Is mijn fiets alleen, is ze eenzaam? Aan een andere fiets bond ik haar. Maar nog wachtte zij niet op mij. In Nederland is mijn fiets mijn fiets niet en mijn vrouw niet mijn vrouw.…

ook nog zelf lezen dichter-itis is niet te genezen ik ben blij dat ik met dit virus ben belast schrijven maakt mij gelukkig en enthousiast…

Ik zou zeker zijn uitgenodigd Ik zou wellicht zelfs hebben opgetreden Bij het Koninkrijksconcert! Op Koninkrijksdag de 15 december sinds 1954 Als Rijksdichter des Koninkrijks!! Het is de dag van het herdenken Dat wijlen mijn lievelings-Koningin Juliana bij de gratie Gods etc. etc. het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden tekende…

(naar Gertrude Stein) een fiets is een fiets is een fiets... maar dan wel met twee wielen…

Na molen en begraafplaats wordt het stil: 'Zo eeuwig fietsen!' gaat het door hem, en geen mens ziet dat zijn fiets de lucht in wil. ------------------------------------------- uit: 'Geheugen voor landschap'…

Hij stond daar, gisteren en vandaag achteloos weggegooid tegen een boom half in de bosjes aan de zoom een damesfiets met kinderzitjes hoewel op slot, het klopte niet daar staan geen huizen, maar 't archief van de gemeente tegenover ik neem de fiets mee naar mijn huis, bel de politie Hollands Midden wordt doorverbonden met een dame die…

Soms loop ik wel een heel kwartier te kijken: Waar staat nou in dit rek mijn fiets verscholen? Da's niet omdat mijn rijwiel is gestolen maar omdat fietsen zo op fietsen lijken. Je grijpt in zo'n geval al gauw verkeerd, heeft ook de Consumentenbond geleerd.…

fietsen twee wielen witte benen beurtelings trappend naar ver vooruit fietsvakantie…

De stad is versluierd in een nevel van mist waanzinnig getoeter rijden door plassen ademen longen uitlaatgassen fietsen met een rinkelende bel door een kermis in de hel waar de ziel wordt gepeinigd het hart verbleekt vlucht ik naar de oase van rust door het wiegelied van mozart in slaap gesust ontwaken in hemelse - sferen met hándel…

Een stoffige fiets van zo’n vijftig jaar oud. Op die muffe zolder overdacht hij de dagen die hij doorbracht op dat sterk gelaste staal. Dozen vliegen rond als het begint te dagen: die fiets was de beste vriend van allemaal. Daar fietst hij weer door zijn eigen straat. Waar zijn liefje hem riep als hij voorbijging.…

Hij is een zwijgzaam dier van staal en lucht, zo zul je hem bestijgen en bedwingen: je benen springveer, voeten vogelvlucht, de wind zal samen met je spieren zingen, je hijgt het ritme, achtergrondgerucht, ik maak en breek mijn evenwicht, ik trap mijn val onder mij weg, ik schrijd op jonge wolken door de stad, ik rijd. ------------…

De politici zouden op de fiets een kijkje nemen bij de Delflandse kust, waar vanaf dit jaar 21,5 miljoen kubieke meter zand aan de kust wordt vastgeplakt.…

Fiets zonder bel onder de grond helemaal niets te doen Fietsenstalling…

Bij ons staat al een paar dagen een fiets bij het hek. Een fietstas achterop de riempjes netjes aan elkaar geklikt. Het slot zorgvuldig dicht gemaakt aan ‘t stuur een kleurig tak een roze bel: volmaakte fiets. Van wie de fiets is weet ik niet; het is een nieuwe fiets die glimt het chroom blinkt in de zonneschijn.…

Hoera, ik heb een fiets gekregen!…

in een gesloten groep draaien pedalen rond wie langazamer gaat wordt overdonderend ingehaald de staart klemt dunner aan het einde van de karavaan banden zetten zuigend af op nat asfalt een schutterige colonne ineengedoken tegen de wind die strak staat en op een open stuk toeslaat lange jassen op het zadel vastgepind de wind verfomfaait…

Fietspadvervuilende racende wielerfreaks ! Snuivend en scheldend volkomen debiel! Mensen, kom op, steek dat fietsterroristische tuig op hun beurt nu een spaak in het wiel…

Zo stapte ik op de fiets voor een zonnig ritje voor een ander is 't niets voor mij een mooi verzetje. 'k Kwam van alles tegen ook veel kwam er voorbij niet alleen op de wegen maar ook stilaan opzij. Stopte even bij 't water dat geeft rust en moed een klein half uurtje later was mijn innerlijk weer goed.…

Het landschap gaat aan je voorbij als filmbeelden de dijken, weiden de dorpen, als vlekken aan de Maas waar het vee rust of graast het snelverkeer niet raast..... Nee, oh nee 'rij er wel zuutjes'…