Alle inzendingen over gat in de hand

Ik wil niet klagen Maar dankbaar genieten van de dagen Dat we samen hand in hand Wandelen over het strand We durven niet te hopen, Hebben te veel gezien Maar toch......mischien? Zoekend naar schelpen in het zand, Voel ik boven ons Gods hand Als dan ieder van ons zich blij en gelukkig voelt, Dan denk ik, ja zo heeft God het bedoeld.…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven.…

in hand bij mij.…

Die met handen van liefde Uit kostbaar albast gevormd Het licht doorlaat In zeldzame zachtheid De aderen toont die ook Jou tot leven hebben gewekt Kent een nauw'lijks zichtbare Opening waar zorgen door verglijden Van gisteren Van vandaag Van morgen…

We weten, het einde nadert pijn We pakken je hand klam We zijn niet zover je te laten gaan Maar mogen je niet stoppen. We weten, dat je gaat op je laatste reis Waarheen weet niemand dus pak ik weer je steeds klammer wordende hand.…

Razendsnel beroer je de Toetsen van je smartphone En ben je vind ik erg Goed bezig op het sociale Netwerk - dat je daarbij de mens Allang niet meer ziet, laat staan Dat je hem nog aankijkt - is volstrekt Normaal te noemen in deze normloze maatschappij Die zich Nederland durft te noemen…

6 weken geleden de 1ste prik gehad 3 juni, vandaag de 2e en nu volledig 'opgeladen', dus 1, 2, 3 naar Spanje 6 weken lang!…

Toen jij mijn leven binnen was gelopen Voelde ik vlinders in mijn buik en kop Het was als zweven rond een Alpentop De nachten die van ’t zoete minnen dropen Maar na een poosje brak het me wel op ~De P.C. Hooft~ daar wilde je slechts kopen Mijn saldo was rap in het rood gekropen Maar jij vond dat geen reden voor een stop Jouw liefde raakte…

Zo'n partnerapp is echt iets eigentijds. Ik hoef hem niet, mijn vrouw is uiterst zedig, vertrouwen doe ik haar dan ook volledig. Maar is die overtuiging wederzijds? Ik heb dat ding dus toch geïnstalleerd, dan weet ik of ze mij bespioneert.…

Alles moet beter, mooier, groter in deze tijd maar dat gaat niet altijd. Alles moet liever, gezonder, rijker, dat proberen we toch. De mensen worden brutaler, vervelender er is geen respect, want onbeschofter,geweldadiger, smeriger en nietsontziend, tja dát lukt heel veel mensen wel.…

Zulke zachte handen kan een man helemaal niet hebben, zo breed, groot, sterk, gekloofd, dat kan niet. Maar toch, nu nog, ik weet: Die zo lang vergane pracht, tuinen die hebben bestaan, het waren zijn handen, zijdezacht, die al dat werk hebben gedaan.…

over ruwe huid glijdt de hand, ontdaan van gevoel, naar nieuwe vragen een woord dat stuit op koppig verstand in een vieze poel van dode dagen zoeken naar licht in donker verlangen maar alles blijft koud en leven hoeft niet alweer een gedicht door ogen gevangen verre van eenvoud van knagend verdriet tijd om te laten wat weg…

Mijn hand is er voor jou Je leerde er aan lopen De deuren van mijn hart Staan altijd voor je open En als tranen komen Door zorgen groot of klein Dan zal mijn uitgestoken hand Er altijd voor je zijn…

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Ze schrijven hoe het gaat. Ze wrijven bij smaad. Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

Voorzichtig is wat telt En als leiders spreken Is het gevaar gelee De handen zijn beschadigd Zij hebben er vrede mee Met de dialoog weer verder De agenda is barstensvol Het verzet uit duizenden kelen Vraag wederom hun tol Als straks onverlaat goed gekend Zijn gruwel opnieuw vertoont Start men weer het praten Handen in onschuld…

wezenloos beeld bedelaar bevroren handen versteend trage man zijn ogen smekend om een aalmoes grijpend zoek ik zijn beefhanden…

De hersens geboden zijn handen om de jongen in elkaar te rammen. Het slachtoffer bezweek en niemand weet waarom de hersens de handen opdracht gaven. De dader wast zijn handen in onschuld!…

Jouw handen liggen op mijn schoot vroeger vond ik ze ontzettend groot twee oude handen wat zijn ze mooi met hun rimpels en een plooi bergen werk hebben ze verstouwd zakken kolen naar de mensen gesjouwd jouw handen zijn nu klein en nietig en soms ben je wel eens verdrietig omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil en eigenlijk staat niemand…

tussen de nacht en mijn gelaat slaat het onbegrepene tegen de akkers zo wijd en aarzelend als een kind dat dingen anders ziet in een boog naar elkanders handen kiemend in het kantwerk van leven proevend de zoete vrucht in de nog schrale aarde een glimlach glanst op verre tuin hij is in zicht,weet niet voor mij een uitgewogen tijdstip…

Ik gaf aan elke golfslag iets van mijn woorden mee en als het tot gedicht gevormd was, dreef het in de grote zee daar waar het zonk en opnieuw tot leven kwam bij een zeeman die er ooit verdronk En als de zee het weer teruggeeft en jij woorden ziet liggen op het strand koester ze dan met liefde want ze kwamen van mijn hand.…

Wanneer ik bedenk wat mijn handen al hebben verzet, wat ze voor arbeid hebben gehad wanneer ik terug ga in de tijd, dat er baby’s op de wereld werden gezet, door die handen werden verzorgd.…

Met de hand over mijn hart, strijk ik wederom, met mijn hersens die tegensputteren zeg ik nou ja kom dan maar met gekruiste vingers zeg ik weer ja, omdat nee zeggen zo moeilijk is. Dus strijk ik met de hand over mijn hart en doe wat ik eigenlijk niet moet doen, maar ‘k ga weer overstag.…

geboren uit nooit geen hand die mij aanraakte geborgen uit de maagd van handen om mij de taal van liefde te leren woord voor woord…

Onze handen niet bij elkaar. De mijne HIER - de jouwe DAAR.…

Mijn handen waren het die deden wat je zelf niet meer kon je eten gaven, water, medicijnen je hand verlegden op de aangewezen plek. Loempia’s op zaterdag. Mijn handen waren het die je haren streken uit gezicht en hals je hoofd verschoven naar links, naar rechts je tilden om in je stoel te zitten Kussen aangeduwd in je nek.…

je handen als een boek de woorden, zinnen elke alinea ja, alle hoofdstukken zijn nu gelezen iedere letter en regel de lijnen je hele wezen sla de laatste bladzijden om en het boek is dicht het doet me niets dit boek is uit ik kijk naar het licht van de maan en fluit nog één keer naar jou en zoek……………

Twee "handen" om een kinderhoofd die zacht de slapen koelen Is dit het diepere bedoelen om nu van het leven zo zeer beroofd zich zo gehavend te voelen…