Alle inzendingen over gedichten schrijven motivatie

uit gedrevenheid schrijf ik gedichten die verlangen naar andere ogen... uit verlangen geef ik gehoor aan onweerstaanbare woorden onweerstaanbaar de taal van mijn hart die mij dwingt tot het schrijven van deze woorden…

vermoeidheid is een reden om eens geen gedicht te schrijven... leemte is misschien een beter alibi ofschoon uit leemte iets kan groeien dat wellicht beklijft en zich toch weer laat beschrijven…

natuurlijk hield ik altijd al van de taal doch poëzie was mij destijds nog vreemd hoewel mijn gedachten dikwijls met mij op de loop gingen bleek tussen zeggen en schrijven nog een behoorlijke leemte te zitten als gretige laatbloeier die na z'n dertigste het schrijven heeft ontdekt en het geluk gevonden heeft in kleine woorden gedichten…

Mijn gedicht kent geen gezicht alleen de contouren zijn nog vaag zichtbaar een neus, ogen en een mond het is gewoon niet klaar het komt er ook niet van want dan zou ik jou beschrijven en alleen jij weet dat ik dat niet kan het zal zo blijven mijn hart is gesloten mijn vuist gebald geen pen kan ik nog houden geen gedicht kan ik nog schrijven…

en ik kan heel mooi schrijven maar helaas nog niet dichten zie je nou wel dat je mijn geheim al wist ik ben een open boek dat nooit een bestseller wordt want ik win geen prijs met dit gedicht…

ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik raar ben als ik dat ga zeggen heeft niemand respect voor mij als ik dat ga zeggen wordt niemand blij ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik homo ben en nu ze het weten was ik bijna dood en nu ze het weten weegt mijn buik niet meer…

Dag onze lieve hond, Het moment is aangebroken dat we je moeten laten gaan maar wat hadden wij een geluk dat jij in ons leven bestond. Daarom verschijnt er nu door het einde, van verdriet een traan. Het leven hoort niet te bestaan uit alleen maar pijn. Als dit er alleen nog maar is om te overleven kan al dat lijden, natuurlijk niet de bedoeling…

Als dat komt door dit gedicht dan sla ik mezelf nu voor mijn kop. Ik heb er hoe dan ook mijn uiterste best op gedaan, en ik hoop dat Nadine dit dan ook goed genoeg vindt... Ik verwacht ook niet dat ze er applaudisserend voor gaat staan, want dit gedicht is niet te vergelijken met een wedstrijd die ze wint.…

ik stemde af op jouw frequentie bracht je in je kaart en je brak door in totalitair schrijven het waren niet de minste woorden die je schreef je raakte de draad niet meer kwijt je oogt nu als een gedicht…

Is er nog genoeg te schrijven Heb ik nog wel nieuwe woorden die in jouw gedachten blijven die je nog niet eerder hoorde Heb ik je nog wat te zeggen zal ik mijn gedicht maar geven dan hoef ik niet uit te leggen dat mijn woorden kunnen leven…

hoezeer ik ook dat ultieme gedicht zou willen schrijven ik heb er de kracht niet meer voor schreef immer in de nacht want daar vond ik de macht tot lijden en mezelf te laat terug dat was 't, doei…

om een gedicht te schrijven over weemoed en duisternis ben ik naar de Harz gegaan doch wat opviel waren de kleuren naar weemoed heb ik vergeefs gezocht en bij duister stak ik in de avond gewoon even een kaarsje op...…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Opwellende gedachten aan de rand van het schrijven, aan de grens van het voorlopige, nog net geen droom maar wel bijna, Hoe kan ik de werkelijkheid bezweren anders dan door het gebed, dit gedicht van mij dat eindigt met Amen - het zij zo.…

Is deze inzet door motivatie het gevolg van het resultaat? Of het resultaat misschien het gevolg van de motivatie die soms ontstaat? Is het de maatschappij die ons zo maakte of maakten wij samen de maatschappij?…

om weer te gaan schrijven Om zo een beetje bij hem te blijven Nu heb ik het allemaal bijna een plekje gegeven En had ik mijn laatste gedicht over Hans geschreven Andere gedichten hebben hun intrede gedaan Waardoor het schrijven kan blijven bestaan Hans heeft mij het schrijven terug gegeven Iets wat belangrijk is in mijn leven En ondanks dat…

Schrijven is openbaren trilling en evenwicht. ---------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1999).…

Elke dag, zo mailde hij, dat nu, omdat het lente is, ik nu zeker elke dag wel een gedicht zou kunnen schrijven. Maar wat is een gedicht zonder zijn antwoord? Beetje zoals het schrijven van iets en ophangen in de supermarkt ontspanningsmassage bijvoorbeeld, klussen, tuinieren. Strijken kan ook nog, of verstelwerk.…

En daar, die man, die zit daar al een héle tijd met onverzettelijke moed te schrijven hij legt de laatste hand aan een gedicht waarin hij, ergens aan het einde -als het meezit zal proberen niets op niets te laten rijmen.…

Over het schrijven van gedichten, Moet ik je het volgende berichten. Door je ziel bij leven Publiekelijk bloot te geven Gaat men je van geldzucht betichten. Kijk naar Mulisch en het feit, Dat je pas verkoopt als je overlijdt.…

gespeend van enig talent werpt hij zich op het schrijven van een gedicht in chaotische gedrevenheid maar met weinig inzicht plaatst hij de ene frase onder de andere en is totaal niet verbaasd dat iedere samenhang ontbreekt…

Ik moet met woorden de liefde bedrijven immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven over de natuur, geboorte en het laatste uur als ik de liefde links laat liggen zal er geen rijm geboren worden en ontstaan er geen zinnen over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…

Ik probeer een gedicht te schrijven, dat nooit eerder werd geschreven. Ik zoek woorden die zelfsprekend zijn. Ik tracht verzen te schrijven, die alle misverstanden verstaan. Ik wil zinnen maken die uitzinnig zijn. Ik wil uitdrukken dat niets alles is. Dood de moeder van het leven. Dat onmogelijk mogelijk is. Tijd tijdloos.…

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

Als ik dan ineens de drift kreeg om een nieuw gedicht op te schrijven, dan greep ik naar mijn pen en notitieblok en ik schreef maar wat heen en als er dan een geheel en iets nieuws te lezen stond, dan had ik toch iets te vertellen wat nieuw en waardevol scheen.…

op dagen van ledigheid had ik gedichten willen schrijven over het niets... maar niets lukte mij nooit kreeg het niets gestalte het bleef verborgen onder het gevallen blad en kille leegte met gretigheid het niets willen beschrijven leverde mij niets op…

een modern gedicht schrijven gaat me niet lukken om zo'n vers te verwoorden dien je de taal van de straat machtig te zijn je te buiten gaan aan schuttingtaal maar juist daaraan heb ik een broertje dood…

Gedichten schrijven wordt beroerd betaald. Toch wil ik mijn contract een jaar verlengen, opnieuw mijn blijde boodschap bij u brengen, dus aangebeld en euro’s opgehaald: ‘De beste wensen en veel lezerspret, van de bezorger van uw snelsonnet.’…

Mijn gedichten maakten me weer blij…

De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag. Zoals jij dat doet met mij.…