Alle inzendingen over gender m/v

zomaar ineens een gat in m'n leven zomaar ineens ben je er niet meer het is zo onbegrijpelijk zo ongeloofwaardig geen afscheid, geen knuffel zomaar, ineens...…

Ze kon 'm snel verleiden. Het was plezier voor beiden. Ze werden spoedig in de echt verbonden. Er kwam helaas iets tussen: de mathematiekussen die hij d'r gaf, vond zij toch niet zo lekker. Die vond ze zelfs een straf. Ze wilde van 'm af. Ze baalde, als-ie zoende, als een stekker. Ze zei het hem en beiden besloten om te scheiden.…

Maar het beheerst m'n leven, al zolang ik me heugen kan... Het verpest zo'n beetje alles, 'k ben net zwelgje, wanneer ben ik sterk genoeg om er tegen te vechten? Tot de dood mijn leven overneemt en ik, ik zucht...!…

Zit met m'n hoofd in het zand af en toe kijk ik om me heen of niemand ziet hoe erg ik de fout in ben gegaan.. Elke keer weer, eventjes op adem komen en dan weer die verdomde fout. Steeds weer & weer. Iets wat me elke keer weer wil laten leren van m'n fouten maar wat niet lukt. Vallen en weer omhoog krabbelen.…

'n rug naar je toekeer ik kijk liever naar mezelf en m'n toekomst na niks meer te durfen zeggen, al deze weken hebben gezwegen heb ik het eindelijk uit me gekregen, en kan me nu weer voortbewegen.…

De man besefte, dat 'm iets niet zinde. Het bracht 'm telkens in verlegen heid: hij vond z'n vaartuig niet van deze tijd. Waar kon je heden nog een mammoet vinden? Hieraan verbonden was een consequentie. Een waarlijk lumineus idee had John: op Marktplaats zette hij een advertentie die tot z'n grote vreugde uitkomst bracht.…

De nacht brengt weer wat je niet verwacht De dag weer laten passeren en aan veel dingen gedacht Alles gaat als een flits aan je voorbij Maar dat geldt niet voor jou en mij Door 's nachts alles nog een keer te beleven Geniet je dubbel van het leven Dus niet slapen is niet erg hoor Ik heb weer m'n doppen in m'n oor Nog 4 uurtjes voor dat ik…

in m'n smoel Donderend maar ingetogen met gevoel Het is niet de terugkeer Maar het aanmeren In een lachspiegel Zonder tijd Waarschijnlijk die Van mij Zonder regendruppels Zonder zon Zo niet de dauw Waar ik enkel werkelijkheid Aanschouwde…

Hier zit ik drie hoog te wachten op hoop, Starend voor me uit , wacht tot m'n leven weer muit. Met m'n glas half vol en een peuk in de hand. Een stap naar voren en ik sta aan de rand. Ik vervloek je maar zoek je onder ieder steen. Hoop is nabij maar ik voel me alleen. De wijsheid die ik zoek, komt niet uit een boek.…

Als gazel- len dart’len M&M en het vervelen gedurende de vele lange uren dat cricket eenmaal duurt, is niet meer nodig. Gezusters in de sport – het is een feit – (Serena, Venus, dat soort van figuren) die maken vaak de sport zelf overbodig, de combinatie geeft het meest profijt…

Muurvast, in m'n gevoel, als een boom met een bast, leven zonder doel. Alleen zuurstof produceren, en zorgen voor nageslacht, dat kan me alleen niet deren, ik had heel wat anders van het leven verwacht...…

Tranen rollen over m'n wangen zomaar proeven warm en bitterzoet. Wil ze nu niet drogen want het doet me even goed. Zomaar tranen van verdriet of van emotie zomaar ik weet het niet.…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

het je te doen de tongzoen met 'n klinker op je tong 'k heb het gedaan 'k ben er voor gegaan - gister in de salon - op m'n gevoel in de schommelstoel ja ja wat deze man allemaal wel niet kan daar ga je toch van zweten…

M'n thuis wordt grijs, de omgeving blijft jong. Traagheid haalt mij in, ben nu een bejaarde in mijn eigen tehuis, met nood aan een echte sociale babbel. Eenzaamheid is zeker... geen hobby.…

Jij gaf me het zetje in m'n rug dat ik verdiende Ik wil je bedanken Voor de vaderliefde die jij mij gaf…

Je ging weg bij ons je belde me niet meer en als je belde en ik vraag je waarom zei je met weinig woorden dat ik maar bellen moest ik heb geen spijt van m'n vraag wel van de stilte voor je me antwoord gaf…

de smaak van je lippen nog op mijn mond voel ik de avond door m'n haren fluisteren als ik 't grindpad verlaat en achter mij de deur dicht valt So long, Marianne…

De veiling was een ongekend succes Men voelde zich de koningin te rijk “Ik heb ‘m! Een toiletpot uit Soestdijk! En deze pop was ooit van een prinses…” Maar zeldzamer dan ‘Bord met gouden leeuw’: Een krentenwegge uit de vorige eeuw…

las uw brief nog eens trug alles in beweging kwam nooit aan kom nog eens terug het is rustig het woord in m`n hoofd dit kan beter maar heb `t leven iets beloofd groetjes luchjuh…

Hij kreeg de vijftigplussers aan zijn kant, Zodoende bleef hij in de peiling stijgen, Maar iemand heeft gedacht: ‘ik zal ‘m krijgen!’, En schreef een smadend stukje in de krant. De slotsom was, en dat verbaasde allen, Dat hij in zijn pensioengat is gevallen.…

' En Hij antwoordde zeggende: 'Nondeju, 't zal me m'n reet roesten, als je maar niet met me spot!' ----------------------- uit: Klapvee, 1991…

wie zal ik nog geloven wie spreekt er nog de waarheid wie neemt mij in het ootje wie zegt mij nog dat het 'm spijt wie maakt er toch zo'n zootje wie anders kijkend naar boven ja vroeger toen had ik een God tegenwoordig heb ik een i-pod…

Het bankje is nog onbezet het staat er als een invitatie En ik ga op de uitnodiging in want zonlicht heeft haar koelte verdreven in m'n benen zit te weinig leven om door te wandelen langs het herfstig pad.…

Het is mijn huid die ik niet wil verkopen Ik lijk dan wel verlopen door jaargetij aangetast Maar voor geliefden ben ik zoete herinnering: toen romantiek hun beider naam of initialen in m'n dikke huid heeft gekrast.…

m'n gebrek aan inzicht? Het zicht erop is in een woord: schitterend.…

Op zulke zwarte dagen Sta jij altijd voor mij klaar Je leest me voor uit Bambi En doet strikjes in m'n haar.…

hij tikt nog wel maar lopen doet ‘ie niet meer sinds vanmorgen blijft ’t steevast kwart voor acht hij krijgt ‘m niet meer omhoog de secondewijzer al tikt hij nog wel loopt hij niet meer…

Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

zou kunnen Want padden laten zich niet kennen springen als atleten als ik in m'n dromen.…