Alle inzendingen over godinnen

Mediteer er met vrienden, en met lieve godinnen. Dat kan bijna overal, maar kan ook hier. Met Hollanders. Met Cubanen. Met Schotten. Met El Gusto. Met Belgen. Met passie. Met koffie. Met bier.…

Geschreven op de muziek van het Vilja-Lied (uit de Operette 'Die lustige Witwe' van Franz Lehár) Er woont ene vrouwe In 't donkere woud Zij houdt niet van mensen Zij houdt niet van goud Zij leeft met de dieren Heel veilig vertrouwd Haar maan is van zilver Haar huisje van hout Op een dag kwam er een jager Zag haar baden in het meer…

, slanke handen teder het vroege, gezeefde morgenlicht strelen, tot het van rood naar dieprood kleurt loom en traag strekt ze haar mooie lijf, de ronding van haar borsten zoekt uitdagend de stralen van de zon, een helder flonkerend web van dauwbedekte zilveren spinnendraden, omkranst haar jong en soepel silhouet alle mindere goden en godinnen…

Naakte goden en godinnen smelten samen. Gouden regens delen groene pepermuntjes uit. Mijn overspannen geest verdwijnt als een gammele marionet uit zijn verwoeste lichaam met krakende poppenkastdeuren en een van domheid en wreedheid vervuld, gillend publiek.…

een zaak van daadwerkelijk belang spookte door het wraakzuchtige godinnen-hoofd alle zwarte zeilen werden opgetuigd. Voor Zeus opperhoofd van firma list & bedrog was het gras altijd groener aan de overkant de beker minstens halfvol één affaire niet genoeg hij sjoemelde goochelde en bedroog de argwanende Hera bij de vleet.…

Je mysterie glansde uit al je lichaamscellen, je streelde en heelde me zoals enkel godinnen dat kunnen, hoogst spiritueel, diep aards. Ik weet dat ik even heel eeuwig Maria Magdalena in jou herkend heb. Ongenaakbaar en zielverheffend.…

Ik ben de meest geliefde, meest beminde onder de godinnen. Ik ben Freya.…

Goden strijden niet meer, noch godinnen. Ze zijn nu vrienden weer en vriendinnen. Ze bundelen hun krachten samen als wiel. Mensje verbindt bewust de geest en ziel. Getrokken door aardse kracht stijgt men. De spirituele liefdesmacht bevrijdt hen. Genezend koel is 't gevoel dat vergeeft. Begin in jezelf als je het hier beleeft.…

Met een welgeweten huppeltred om en om zo zwiert de hele bende, strak-gespannen, lenig-licht in 't wenden naar godinnen wet. Met een slingerende rinkeling tinken klokjes door de wilde schokken, magisch voort en almaar voortgetrokken zwiert de kring.…

Als geest dwaal je door de Griekse bergen, je schoonheid wordt beschermd door goden en godinnen en je droomt in donkere grotten, terwijl je kuis als een non door het leven gaat, bewapend met pijl en boog, want geile saters liggen overal op de loer en dat moet jij niet hebben, want die bezoedelen je hoge sereniteit, verwoesten je zuivere inborst…

Op het ruwe platteland smelten de goden en godinnen samen en zijn de gouden regens van pepermunt. Mijn overspannen geest verdwijnt nauwgezet en als een marionet uit zijn verwoeste lichaam met krakende poppenkastdeuren na schipbreuken en bosbranden.…

Toen de maan langzaam verbleekte ontwaakte Hera uit een wulpse droom zedig en traag schikte ze haarzelf in de plooi. Welluidende merelklanken en jubelende leeuweriken streelden haar slaperige oren. Hera’s soezen werd wreed verstoord een woordenbrij gijzelde haar rust kaapte haar dromen. Oeverloos gebabbel had kop noch staart leidde…

Je was nu eens niet vol fake, maar heel duidelijk jezelf, ook dat waardeerde ik, maar engel van mij, we zijn beiden teveel engel om in elkaar op te gaan, zulke bovenaardse liefde ontploft nu eenmaal en je weet zelf wel hoe destructief onze passie escaleerde, ook al wensten we naïef het tegendeel, wonderwerken van de goden en godinnen, kusten…

Haar authenticiteit zal altijd weer alle schone schijn overstralen, want het is haar grootste eer om godinnelijk te pralen. Haar heldere geest blinkt als haar gedachten tot zinnen vloeien, en wanneer Zij zingt legt ze menig ziel in boeien.…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

De traantjes rolden neder, maar de godinne zoet: Beid*, liever zou ik schenden, zei zij, mijn rozenhoed*. En eer zij kon gedogen dat iemand die vertrad, ving zij de lauwe traantjes in een koel rozenblad. Wat geef ik om mijn rozen of ’t maaksel van mijn krans; ik zal gaan maken paarlen van ongemene glans.…

De traantjes rolden neder, Maar de Godinne zoet: Bei, liever zou ik schenden, zei zij, mijn rozenhoed. Bei, liever zou ik schenden, Zou ik schenden. En eer zij kon gedogen, Dat iemand die vertrad, Ving zij de lauwe traantjes, In een koel rozenblad. Ving zij de lauwe traantjes, Lauwe traantjes.…