Mystieke dame
Tussen de rekken vol oude rommelpoppen
stond jij te glanzen als een engel,
in een jurk van pure zijde en
lopend tot aan de grond
onthulde je mij
je troostende naaktheid
via magische talenten.
We zoefden door elkander heen
als dorstige winden ineen.
De draken en vijanden die aan ons kleefden
lieten zich vallen van de bergen liefde
en alle klevende schaduwen verdampten
in de vlinderslagen van aanvliegende
elfen en engelen met zwaarden,
die alle negatieve koorden los sloegen.
Je mysterie glansde uit al je lichaamscellen,
je streelde en heelde me zoals enkel godinnen
dat kunnen, hoogst spiritueel, diep aards.
Ik weet dat ik even heel eeuwig Maria Magdalena
in jou herkend heb. Ongenaakbaar en zielverheffend.
Nu ben je weer verdwenen in de massa, het grote niets,
maar als ik goed mijn best doe, edele jonkvrouwe, kan
ik je weer oproepen als in een spiritistische seance.
Toch laat ik je, uit respect, liever vrij.
Geplaatst in de categorie: mystiek
Compliment!