Alle inzendingen over godlijk

O, 'k wil mij gaan koestren aan mildere stralen, mij baden in de eeuwige bronne die kracht giet en vreugde over bergen en dalen, de stralen der godlijke zonne! Wetenschap! maagd zonder liefde! Eigenzuchtig, nijdig, grillig! Die u liefheeft, plaagt en tergt gij: al zijn levenskrachten vergt gij, - en uw kussen zijn zo killig.…

Godlijk Licht omscheen zijne ogen, En zijn nietigheid verdween. Onder uw genadeleiding Wordt hem deze levensbaan Slechts ontwikkeling, voorbereiding Tot een eindeloos bestaan. Dat de tijd hier 't al verover', Aan geen tijdperk hangt mijn lot. Gij, Gij blijft mij altijd over, Gij blijft eindeloos mijn God.…

Al 't vorig' blijft ons nacht, een heilig, godlijk duister. Maar Englen, Serafs knielen neer, Aanbidden starend eeuwig meer! En schittren schoner in den weerglans van uw luister. 0, Kruis!…

Laat mij om ú zuchten: Uw godlijk beeld slechts geeft mij kracht Om deze vijandin te ontvluchten. Nu slaapt ze, om met te meerder kracht Misschien mijn zwakheid te bespringen: Zij is, hoe vleiend zij zich toon', De gesel harer lievelingen.…

hoe Godlijk zijn uw schatten! Het stof is voor 't gewormt bereid; Niets eindigs kan uw heil omvatten. Gods rijkdom is uw schat, uw leven de Eeuwigheid.…

hoe Godlijk zijn uw schatten! Het stof is voor 't gewormt bereid; Niets eindigs kan uw heil omvatten. Gods rijkdom is uw schat, uw leven de Eeuwigheid.…

Of gaf ze u, die Godlijke gaven Omdat gij haar wetten verzaakt? - Ontnam ze u, tot loon uwer trotsheid, Al 't geen gij zo tergend misbruikt En riepen op eens al uwe offers: ‘Gij hebt geen bevalligheid meer!’ Terug, onvoorzichtige jongling! Terug, zo ge uw veiligheid mint!…

Moog dat telgje, opgegroeid in ’s hemels gunst, uw gebied steeds meer verbreiden in het Godlijk Rijk der Kunst! Moog hij strijden voor de Waarheid! Voor het heilig Recht van God! Moog hij strijden en verwinnen! En de gunstling zijn van ’t Lot!…

- Waarom, waarom toch moesten wij 't subtiel en bevend sprankje godlijkheid ontdekken bescheem'rend diep de kelder van ons ziel? III Wij wilden weten! - het geheim der dingen in 't net der cijfers en der wetten dwingen, en 't kernewezen vatten, - als een God!…

De traan van 't smeltend mededogen, Dat in des naasten lijden lijdt, En hem eens broeders zorgen wijdt, Verkondigt in de glinstrende ogen De Godlijke afkomst onzer ziel, Hoe diep zij van zich zelf verviel!…

Die bloem, geteeld uit godlijk zaad, Spreidt nog haar geur in Neêrlands luchten; En hoe het mensdom ook moet zuchten, Zij blijft ons hart ten toeverlaat. Verdelger!…

Wie schetst hun godlijk, eeuwig schoon? ô Gij, geleidster van mijn held, Die, als gij onze zon verzelt, Uw naam verleent aan onze dagen! ô Heldre hondster! zou uw licht De voorboô zijn van felle plagen? Ons siddren doen op u gezicht? Neen! 't bijgeloof verzon dien waan.…

Ook zij, wie God, in 't sterflijk stof gehuld, het eerst een zaalgend lachje schonk, Zag u, en sloeg, door u te hoog verheft, De onsterflijke ogen neer - En bloosde, als toen de bloem van 's hemels jeugd, Op eeuwge onschuld godlijk trots, Het zaligst woord haar horen liet, dat ooit Een sterfling blozen deed. - Verheven ziel!…

Hoe dan nog eens zooals vroeger Door de straten der Sleutelstad Hun leeuwerikstem zou weergalmen Van het godlijk Iö vivat! En noemde zijn lip dien feestpsalm, Dan grepen zij eerbiedvol 't glas En orgelden driestemmig 't heilig Nostrorum sanitas.…