Alle inzendingen over guit

Kerels, kloek als eiken, rode guit en bruine kwant, treden voor en reiken kluchtig u de hand. Nu draven lijk de veulens! Nu draaien lijk de meulens! Totdat ge hijgt, terneder zijgt, en warme kussen krijgt. Ha! Niets zo leutig-fraai en fris, als bezemboerenkerremis! Niets zo leutig-fraai en fris als 't Vlaamse leven is.…

Och help, hij was dwars door zijn hartje gegriefd, Betoverd, besluitloos, jaloers en verliefd; De guit dacht zich gek op een liefdesverklaring.... Zijn liefje intussen.... had ik in bewaring. -------------------------------------- uit: Eerste gedichten (1852)…

Daar wipt er een haaske zijn legerken uit, Het liefje, Dat diefje, Bemerkte die guit: ‘ Stout beestje, ’t Is feestje Nu kun je geen kwaad,’ Zei ’t loze gelaat. O jagerke, staak uw gangen! Nu vindt gij u zelve gevangen!…

We zochten van Corinna’s Guit De ondeugendste elegietjes uit; Zijn lied was onze harem! Wij schreven dikwijls u ter eer, Een duizend verzen min of meer, Amice puellaruni! Trots al de classicissimos En Bake en Reitz en hos en quos, Epitome’s et talia!…

(De drommel haal' de stoute guit! Hij heeft mijn inktpot omgesmeten...) Gij Cherub! die, wanneer de maan Deze aard verlicht met zilv'ren glansen, Bestemd schijnt, om de blijde dansen Der luchtige Elven voor te gaan... (Verbied dat kind de poedel zo te slaan!) Lief bijtje dat de honing weet te puren Uit ieder bloempje naar uw keus!…

Zijn makker is gevallen fel voorover, Hij schijnt te slapen en zijn bloed loopt uit, Zijn linkeroog bleef half geopend over Daar kijkt hij nu stil uit, die loze guit. In zoete vreugde liggen jonge doden, Zij toeven in een ongestoord geluk, Mocht uit de gele hel losbarsten loden Kogelregen, hun deert scherf noch stuk.…

't Is niet langer die zoete guit Met zijn mooie fluit Vol melodieus getuit; Daar is thans in zijn stem iets, dat me stuit, Iets... enfin, 't heeft heel veel Van een driftig Aanspreker, met een graat in zijn keel; Want na zijn metempsycosis*, Zingt hij net als een schor mens dat boos is.…

gij, vreemde guit! Ik speel nu zelf het lied wel uit’.... Maar, wat hij ook mag grijpen, En wat hij vat en wat hij treedt, Geen toon meer, die zich horen deed: De wind was uit de pijpen.…