Alle inzendingen over hyacinth

Buiten groeien hyacinthen in een kleur die ik niet ken er hangt schimmel op de plinten van mijn kamerbrede pen alle woorden zijn gewassen in de post die ik niet lees droge jus in holle kassen van ontbonden draadjesvlees zijn de bloemen zwarte linten om de armen van een wees wijs mij alle hyacinthen in de tuin die ik niet vrees.…

uit het westen waait een straffe wind en bijna val ik om maar de geur de zware geur van hyacinthen beurt mij op…

Zelfs zonder kostuum helpt hij nu postuum bij 't liefdadig werk van Hyacinth ..…

hoorde je kleuren voelde fluweelzacht ogen gesloten hoe je geuren zich over me bogen je penseelde het groen van de lente hyacinthe naar mij krokuste blauw en de sneeuw smolt erbij streelde het doek en zomerde zacht in zonrijke dagen met een loomheid die de tijd deed vertragen wij oogstten volrijp herfstten ons leven droogden…

Ach, ik kijk toch maar naar Hyacinth op Nederland 2 en lach zurig met de ingeblikten mee.…

Sommigen zijn gemaakt van gouden regen sierlijk als gratie gevlochten uit hyacinthen een kleurige mix van herfst en lentetinten ondoorgrondelijk zijn de Scheppers wegen anderen dansten nachten door mijn woning met hemelse mond rood lachend voor hem zongen hun lied met kristal zuivere stem en geurden een leven lang naar honing maar hoe wonderschoon…

Langs het pad van kiezelstenen groeien hyacinthen paars van kleur in kleine groepjes naast elkander verspreiden zij hun eigen geur ze kijken luchtig naar het licht soms verschillend van nuance diep geworteld in donkere grond laten zij lentedagen dansen omhelzen elke nieuwe morgen sprankelende druppels ochtenddauw buigen zacht naar zonnestralen…

Beambten van Parkeerbeheer zagen aan de Churchilllaan te Leiden een tachtigplusser het ijs oprijden na een clash in het wegverkeer Het scootmobiel zakte naar benee waarna hoofd en oren boven water uitstaken mooi dat twee zielen één gedachte uitspraken It’s Daddy van Hyacinth Bouquet Men zag ze naar het telefoonboek grijpen pront daarop…

0 voorjaarszee, de hyacinthe, Dit strand, het zuidlijk warm getinte, Hier moesten Griekse vrouwen gaan, Diepzingende op de cimbels slaan, En roepen of het kindje kwam, Druifpurper op een brandingskam, Herboren Dionysos, Die lente brengt naar Argos.…

Rondom, de hyacinthen forsch van steel, De sombre bloemen donkerblauw getrost. Hakhout op zode'omsloot ze, zwaar bemost, Daar hingen, zooals onder zee in 't bosch Kooraalboomen, nog doode bladen los, Verbruind. Daarin scheen nog de zon vuurrood, Maar in 't gebloemte ging de kleur al dood.…