Netgedichten

netgedicht (nr. 7.062):

Toekomst ontluikt

Langs het pad van kiezelstenen
groeien hyacinthen paars van kleur
in kleine groepjes naast elkander
verspreiden zij hun eigen geur

ze kijken luchtig naar het licht
soms verschillend van nuance
diep geworteld in donkere grond
laten zij lentedagen dansen

omhelzen elke nieuwe morgen
sprankelende druppels ochtenddauw
buigen zacht naar zonnestralen
verdrijven kleurrijk lentekou

verstild geniet jij van hun schoonheid
beziet verleden zonder wenen
langzaam zal er toekomst groeien
langs het pad van kiezelstenen

Schrijver: metha, 26 april 2005

methaoudshoorn

msn.com

Geplaatst in de categorie: verdriet

Toekomst ontluikt

4.0 met 8 stemmen

770

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Fred
Datum:: 28 april 2005
Email:: fredmolenaarcasema.nl; Jawel, daar is ie weer, maar dit keer heeft deze meneer niets te zeuren.
Hyacinthen moeten geuren.

Naam:: jos
Datum:: 27 april 2005
Email:: Wat heerlijk Metha om te lezen dat je hoop er weer echt is. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: