Alle inzendingen over illustraties

Al zijn die, vergeleken met mij toch brij… Illustraties kreeg hij nooit, noch internet!…

Zijn “erfenis” in vele illustraties fungeren vaak als werkplaatsdecoraties. Toch doet zijn heengaan mij een beetje zeer. Ik heb mijzelf beloofd - om hem te eren - dat ik zijn werk opnieuw ga bestuderen.…

Ik ervaar het moment dat ik niet aan je denk dat de meditaties de lege plaatsen niet opvult een ruimte zonder illustraties van herinneringen ben ik je nu werkelijk voor eeuwig kwijt.…

Ik omarm jouw stemgeluid in het gebundelde licht van je nieuw ingerichte universum waar illustraties worden verzilverd.…

( geinspireerd door Christl Vogl, spookjes en illustraties van haar hand zie illustratie van haar op mijn site)…

Ik ben Koning Winter De grote illusionist Ik regeer met ijskoude hand Over mijn imposante imperium Ik tover een imminente ijszee Over het land Van mijn hand illustraties Van ijsbloemen Mijn koude is impenitrabel Immers, vorst is mijn onderdaan Ik ben een imperialist Voortaan is de wereld koud en wit Helaas, ik heb mij vergist Ik ben…

Een zwartgekleurd verleden Bekadert mijn bestaan als een donker kaft Van een zwaarlijvig boek Dat stoffig ergens uitrust Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal Illustraties als een meesterdoek Begeleiden klare taal Met gekleurde strepen Het is een feest daar in dat boek Het sprankelt dat het doet Maar elke letter hoewel zo blij…

In plaats van een avondmaan is in veel illustraties een ochtendmaan te zien. 'En dat is fout, want we hebben het over een pakjesavond en niet over een pakjesochtend', zegt hoogleraar sterrenkunde aan de Universiteit Groningen Peter Barthel.…

Jouw leven gaat verder in oneindigheid mijn zintuigen dromen mijn illustraties in de breedste symfonie van het woord blijf ik je bewonderen op mijn netvlies…

Weten zij die weten dan niet van kleurrijke illustraties van het eindelijk leven als de bron werpt de steen?…

Mijn fantasie vult de gaten in mijn kennis: zwarten op het zwart.…

kapot achterlicht moe klopt de kokosmatten wringer en wastobbe verkeren in wachtstand houten knijpers liggen in een mand op de regenbak de buurvrouw zingt met stok en zwarte pet wandelt opa van moeders kant gekromd als de r stram onder invloed van Bechterev soms even óp kijkend over straat herinneringen blijken ongesorteerd vervagende illustraties…

Marionetten van onszelf, sculpturen onderhuids gestoken illustraties aan de lijnen van realiteit of schijn, camouflage door de zon gebroken ogen, steeds in een herhaald en eindeloos refrein, een flegmatieke maan die voor de zieners schijnt voor de troostregels die ons raken, ook die raken op al dan niet op rijm, voor alles wat we denken wel…

Ik zoek toegang door de deur van nieuwe dromen, tevergeefs want ik word niet aangenomen waarna ik afdaal in spelonken waar de zon en maan hun vingers op hebben gelegd, stromen zilveren vonken door het duister in geluidloos licht van kindervleugels, illustraties van gewichtloze gedichten, verschijnt de kleur op de lippen van de zee…

niets is wat het lijkt de vraagtekens van het leven vind je overal…

Met geëmotioneerde illustraties heb je ‘t omgeven, terwijl je voor bevrijding, lees ik: bid. Ik lees, val stil, ben verweven, koester dit familiebezit. Maar zeg dan tot slot zonder beven: “ja pap, maar wel….. onthouden… ook dit”.…

Haar golven waarop je op de toppen in vrijheid kan chargeren met door de wind gedragen illustraties beeldend schuim om in een dictionaire zee te verdrinken en daadwerkelijk te worden herboren, tot inzicht te komen, formeert talent en in staat te zijn om het te integreren in een mentaal schaakspel van de taal, dat is kunst en kundigheid…

Kruip maar weg, verberg je maar, Tovenaar, Beest dat verlangt naar zijn Belle. Op een dag vind je haar wel. Ze is altijd al in jou geweest.…