Aan Godse ginder?
Ik zoek toegang door de deur van
nieuwe dromen, tevergeefs
want ik word niet aangenomen
waarna ik afdaal in spelonken
waar de zon en maan hun vingers
op hebben gelegd, stromen zilveren
vonken door het duister in geluidloos
licht van kindervleugels, illustraties
van gewichtloze gedichten, verschijnt
de kleur op de lippen van de zee waar
nog geen mens aan kan tippen.
Maar de toekomst smeedt
een eigen streep aan Godse
ginder en op een morgen
breekt de horizon het zwijgen
om in nevelen het ongewisse
te maskeren, steekt begerigheid
zich een weg naar de troon van
vermeende waarheden, getekende
vlinders van het verleden worden
levensecht en krijgt nederigheid
een rechtvaardige en vrije kroon.
Tart de vlinders van de toekomst niet,
onderga ze vrij in nederigheid.
Aurelius
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 11 januari 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie