Alle inzendingen over klankloos

Uitbundige hop duizend bellen in teer groen wiegelen klankloos…

Als je stilte kunt omschrijven met een veertje in de blauwe lucht Is het klankloos drijven in de lichtende schijn van een diepe zucht…

zwijg dan toch als jouw taal nooit meer de mijne zal zijn laat stilte de laatste letters maar opvangen reikende handen raken op een haar na zelfs het aller laatste woord niet heimelijk vormen lippen klankloos mijn gedachten in een luchtig "dag"…

een roep om vrijheid, waar monden spreken onder klankloos verdriet er ebt een glimlach weg tussen hart en hoofd de dagen sluiten zich tot één lafenis breekt losse woorden uit hun vorm en vlindert ze naar buiten de ruiten van het eenzame huis spiegelen de morgenzon tot gruis op rode daken…

laatst liep ik tussen witte stenen ze droegen namen en hier en daar een ster maar ook kwamen er naamloze witte indrukken voorbij voor hen neem ik vandaag een extra stil moment ik vraag me af wie hen heeft gekend of zelfs nog mist van deze aarde weggewist en klankloos opgetekend in de zwijgende curven van een wreed verleden in…

De maan waast schemer politoer in nevelsluiers over het meer haar stralen dalen parelend neer en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer dat zich wiegend voort laat zweven op de ziel van ontslapen akkoorden die hun daag’lijkse hymne verwoordden tot zij klankloos in duisternis dreven De wachter bleekt in stil bekoren door het fragiele van de…

voorbij maar er is meer, wat scheelt het eigenlijk, wat is deze plek in de zintuigen van ons heelal, waar komt het licht uit sterrenstof vandaan, water naar de zee, schaamrode golven voor de boeg, alsof zij voor hete adem wijken dit voorgordijn zal nog sluiten moet nog gehoor vinden in nabijheid zonder aanleunen verstaanbaar, klankloos…

Een klankloos woord bijt in mijn keel, breekt af in mij in lettergrepen. Ga liever dood dan nu te spreken. Bloed, laat hem niet stollen. Aarde kruip nog niet op hem maar mors zijn woorden, laat ze niet verbleken. Alles kan ik aan maar niet zijn lekke stem. Smoor haar in mij.…

Ik hou van jou die woorden heb je al zo vaak gehoord ik zeg ze immers elke morgen als ik jouw lippen tot ontwaken kus ik hou van jou en enkel jij kan inhoud geven aan die zin want zonder jou blijven de letters klankloos leeg in mij ik hou van jou jij alleen opent mijn hart om wat ontbrak compleet te maken in de stilte van mijn…

Straks zult gij zien wanneer zij naderkomt, Hoe al haar ruisen aan mijn voet verstomt; — Als dan mijn hand zich op en neer beweegt Valt ook zijn leven klankloos in de nacht....' ---------------------------- * ANANGKE - Grieks: Noodlot -------------------------------- Verzamelde gedichten (1901)…

Neen, 't is een maaier: klankloos scheert zijn zeis De horizon; en plots'ling zilvergrijs Vliegt langs de ketting uit golvende schalmen: Hij, boven de aardewelving, machtig, zwaait Zijn cirk'lend blad - 't is of het suist - en maait De spokig vallende oogst van bliksemhalmen.…

ging de herinnering te koesteren van al wat bij ons blijft beklijft soms want niet alles in ‘t geheugen brengt een lach zo af en toe spreken de doden voelen we de stilte van hun zwijgen weer ’t gemis, de pijn van het geheugen verwachting ook naar tijd vrij in te vullen mogelijkheden, onbekenden nog het onbeschreven wit dat klankloos…