Alle inzendingen over kofferbak

De wolf van Luttelgeest is toch een wolf De vraag blijft of hij hier is overleden Of in een kofferbak is meegereden En krijgen we nou nog die hittegolf Dit land heeft verder niet veel om het lijf Het is hier één groot kleuterdagverblijf.…

Gedonder in de achterbak, want kat met zout en peper laat zich niet bestieren, laat zich niet commanderen in het grint. Koffers naast zijn, met olie doordrenkt, lichaam gelegen, verbergen schatterlach en eerste stapjes. Kindje loopt of lacht niet meer. Moeder tikt, met haar sleutel, putjes in de autoruit. Ze wil eruit, maar drinkt…

Het plaatsen in de kofferbak deed ík. Ik reed niet al te snel met haar terug. Ik vond, dat ik een zoen wel had verdiend, toen ik 'r naar d'r wagen had gebracht. Die werd me niet gegund, want onverwacht ontwaakte in d'r Ford d'r grote vriend. Ik ging er snel vandoor, toen die er stond. Na uren rijden kwam ik eind'lijk thuis.…

Uit de kofferbak, naar boven. Uitpakken. Het zwarte gat van de verhuisdoos; allerlei spullen kwijt. Spullen in de kast gezet. Dan die nieuwe vriezer. Die heimwee niet bevriezen kan. Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek. Ingepakt.…

vanavond trap ik door - hier nam ik zijn hand - langs Duivendrecht en Diemen een kampvuur op gras scholieren hangen op ritme uit een kofferbak als de maan een stokje had, zag ik de b, van begin…

Aso verpakt in het Anonieme blik Dubbele knalpijp Immens lawaai Tien kratten Amstel In de kofferbak Luidsprekers die Dwars door glas En blik honderden Overbodige decibels in De ruimte lanceren De diepe bas die Mij het denken Onmogelijk maakt Doet dat op Een vaste dreun Die is gemaakt, zo Lijkt het op het oog, Voor…

Scheppen, emmers, schelpen in de kofferbak geladen, en de zee aan de oren gezet. Zo galmt het daar, met zoute randen, over bloemen die hun pokon misten, rozen die hun blad verloren, maar die vaas, een lege vaas, met daarop jouw naam.…

Kentekens, koplampen, tranen en tranen Mijn leven of de achterbank en in de kofferbak Tanden op elkaar jouw foto in mijn hand en gaan Mijn helden op radio Gedachten die dwalen Tussen jou en thuis Thuis, koffie en gezellig Was ik er maar Nog 1000 km jakkeren Stil lang de weg De nacht is donker donker Histerisch gekrijs schoppend Leven…

hoe door zomerzon gesnoerd een zak met appels lag te stikken hoe een volle zak met appels lag te broeien op die dag en er zo vastgesnoerd en wel zoet in een kinderzitje lag Ik kreeg het warm en benauwd heel erg benauwd - begon te zweten want het was een uur geleden dat ik wegging uit de stad ik dacht er na - hoe dit zo kwam wou van de kofferbak…

oud aangedaan door het virus dat ons en onze economie het gewone doen en laten naast ook de adem neemt niet aflatend is hun inzet hoewel zij zelf het meest aan de gevaren blootstaan van het grimmig monster zo knokken zij voor behoud van leven en een toekomst waarin wij hamsteren mogen dat ons echt betekenis geeft houdt dus de kofferbak…

Als een echte heer in het verkeer zul je mijn man nooit horen toeteren wel hoor ik hem als ik zijwaarts kijk stilletjes op medeweggebruikers foeteren Man, man, man, wat wil je nou wil je in mijn kofferbak misschien hij houdt dus niet van die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks…

fiets voor zijn bumper Hij stapt uit, staat met pistolen te dreigen maar met één veeg van mijn houten been licht ik hem pootje en daar vliegt ie heen om tegen de praatpaal voorgoed te zwijgen Hoewel ik al wist dat het zo af zou lopen was ik benieuwd naar de reden waarom dus ik loop naar zijn auto, ga achterom en breek blootshands zijn kofferbak…

redden De vlinders die ik in een netje ving Maar ook weer snel liet gaan Zodat ze konden vliegen naar de maan De kleine geitjes in de grote wei Ze kregen allemaal een naam van mij Ook weet ik nog die mooie grote kersenbomen Daar waar ik eigenlijk niet mocht komen Naar zwemles achterin een lelijke rode eend Met nog drie kleuters in de kofferbak…