Alle inzendingen over levenscirkel

Doorgang... en in de laatste avonden pleegt het oog zichzelf te verraden; Het zalven, loochenen en het plooien de wenselijkheden van de onafwendbare aftakeling de blik definitief naar de geboortegrond in gene zijde vertrokken en wij mild smalend het wrak te zien van de laatste uren de herinneringen slechts afgemeten aan de laatste exploten…

Uren, dagen, weken Jagen ongrijpbaar snel voorbij Voor je het weet Zit je in maart Sneller nog Is het al mei Plots is daar alweer de zomer Augustus staat zo voor de deur De pepernoten vullen de schappen Ook begint het kerstgezeur Oktober brengt de duistere dagen De somberheid keert nu terug Overdag veel minder zonlicht De dagen vliegen,…

waar ruisende regen aarde proeft zullen bomen bossen vogels fluiten op het ritme van tijd in eeuwigheid…

ongeziene schaduw van het tijdelijk zijn jeugd verkent zijn grenzen voelt de pijn van het bestaan zonder ooit besef te kunnen gaan pas als licht en donker keuzes gaan bepalen komt de finale aan de horizon ik heb de schaduw in mijn handen vol beschenen door de zon nog breek ik er stukjes af maar in het laatste licht donkert ook mijn levenscirkel…

Soms zit ik heerlijk weg te dromen en staar ik uren naar de horizon dan zie ik m’n dochters voorbij komen en weet weer hoe mijn trotse vaderschap begon Dat was iets wat moest groeien ik wist niet wat me te wachten stond maar toen het zo mooi ging bloeien maakte het mijn levenscirkel rond Ik verwacht niet veel van het leven probeer gewoon…

engelen en wondertjes omgeven zij richten perspectief in met verlangen en een lach verwachten dat het uitkomen van dromen ook heel gewoon mag alleen ik zit met de harde realiteit van het actuele ogenblik mystiek en magie zijn al verdwenen als waarheid schopt tegen de schenen nog brandt mijn hoop spiritueel omdat ik deze levenscirkel…

mensenleven later, als ik Als ik een van de weinige gelukkigen Ben die mag wonen in dit verzorgingshuis, Wachtend op het einde dat komen gaat, Beginnen mijn lippen zich te tuiten, Om geen melk, doch slechts lucht, Valse lucht, naar binnen te zuigen In mijn tandenloze mond - Het einde is als het begin, Ik ben terug bij af, Mijn levenscirkel…

stootten met pijn aan veel omhaal jij verliet de wereld in je eigen keus had met anderen wat minder te maken ze konden je gelukkig ook nauwelijks raken je blik keek verder dan je ogen zagen jij hoefde niet meer alle frustraties van iedereen te dragen toch was je niet content met hoe jij in de wereld stond en hebt al snel je levenscirkel…

bleek het onmogelijk een goed rendement te halen we hebben het voor elkaar de aardse maatstaf is wat soepeler gebleken en in het geheel van universele tekens slechts een peulenschil de mens is micro in een macroscopische wereld waar eeuwig en oneindigheid hun grenzen hebben losgelaten in het zijn ooit waren wij begaan met de levenscirkel…

Groei door binding organisatie tot complexiteit onderweg een Goddelijke vonk en: leven! …voor even want het hapert al opeenstapeling van missers er vallen steken het stuk glijdt van de naald rafelt en valt uiteen in oorspronkelijke delen als voeding voor leven dat groeit door binding……

Je kijkt me aan In een duister woud Blijf even staan Het voelt niet vertrouwd Schichtig is je blik Het fototoestel zegt klik Heb je nogmaals bekeken Het was al bezweken Sterk verweerd en liggend op de grond Alsof er een monster in bevond Je bent aan het vergaan Je leven was aangenaam De tijd van verwering is gekomen Vertering heeft…