38450 resultaten.
Ver weg
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 891 Liefde is soms ver weg,
Vaak mijlen afleggen om dat geluk te ontdekken,
Het geluk om samen een leven te beginnen,
Een leven te beginnen van voorspoed,
Voorspoed in geluk en in eeuwige trouw,
maar liefde is soms nog ver weg.…
Genadeloos vandaag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 48 In schurend zand staren we naar de zee
dromen we dromen en hopen we hoop
wensen we wensen en luisteren we
naar de wind, de wind die danst
die voor ons een dansende dans danst
de dansende wind, dansende wind
Vandaag is vandaag vandaag
dromen we dromen en hopen we hoop
wensen we geluk na geluk op geluk
en verlangen we wat vandaag, vandaag…
Samen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.427 Samen begin je
Samen ga je uit
Samen bemin je
Samen neem je een besluit
Samen kies je dan voor kinderen
Samen heb je een goede baan
Niets, denk je, kan het verhinderen
Je geluk nog in de weg te staan.
Samen maak je iets van 't leven
Samen weet je er het fijne van
Dat is een vast gegeven
totdat samen niet meer kan.…
Kracht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 901 De ellende die je meemaakt
geeft je een innerlijke kracht
en het maakt je sterker,
ja, meer dan dat je zelf ooit dacht.
Anderen kunnen je raadgeven,
soms is goede raad ook duur.
Maar als je werkelijk goed wilt leven
moet je zelf door het vuur.
Want goed beschouwd
ben je als mens toch altijd weer alleen
Wat of je ook hebt opgebouwd
om…
Bruin is ze
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.738 Bruin is ze,
Een mooie donkere dame
woonde eerst in Lisse.
Was geboren in Suriname
is nu verhuisd naar Bruinisse.
Ze houdt van zee-land en de zon
hoopt dat ze bruiner worden zal
Ik zag ze liggen op 't balkon
en geloof me maar bruinisse al…
Uit de put gekomen
hartenkreet
2.0 met 50 stemmen 14.223 Ik heb in de put gezeten
en in een heel diep dal
Ik heb ervan geweten
maar ik wist het al
In putten en in dalen
heb je weinig licht
Er valt ook niets te halen
ze ontnemen je het zicht
Zo zoek ik iets hogerop
je het kan het beter overzien
Kijk gewoon vanaf de top
daar schijnt meer licht misschien
Ga je hoog aan die top staan
dan kun…
Eendagsvlieg
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.205 Vroeg bij het ochtendgloren
werd de eendagsvlieg geboren
't Was bij het krieken van de dag
dat hij voor 't eerst het daglicht zag
Hij vloog, hij vloog
als maar omhoog
Viel plotseling naar beneden
voor hij het wist was de dag om
en is toen overleden.…
Bloemen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 Op de tafel staan de bloemen
er fris en fleurig bij
ik heb ze net gekregen
het is één groot schilderij
In mijn grote witte vaas
staan ze nog heel even
ja het klinkt misschien wat dwaas
aan het einde van hun leven.…
Rust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 256 Er is gesproken al waren het enkele woorden
veel meer dan een lange rede zeggen kan
Ze klonken als harmonieuze akkoorden
zoals de ware liefde tussen vrouw en man
ik hoefde het zelf niet uit te leggen
en zag de glimlach in je lieve gezicht
het was goed je hoefde niets meer te zeggen
je was verlost van pijn en deed je ogen dicht…
Herinneringen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Waarom kan de tijd niet terug
al was het maar voor even
Dan zou ik toch nog heel vlug
Jou een dikke knuffel geven
Ik zou het niet kunnen laten
met veel humor en een lach
Om nog lang met je te praten
Ik wou dat ik je nog steeds zag
Het is een stil verlangen naar
dierbaren die er niet meer zijn
terugblikkend naar een bewogen jaar
met intens…
Spiegelen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 156 spiegel of mooie prent
geen make-up of rouge op wangen
of met sieraden van goud omhangen
Ze laten niet zien hoe mooi je bent
maar de buitenkant die men al kent
De ware schoonheid zit echt van binnen
wat moest je zonder die schoonheid beginnen
die schoonheid daar moet je zuinig op zijn
al zit die schoonheid vol rimpels en pijn
en kun je even het geluk…
Zoutelande
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 98 Branding
De zoute branding komt aan land
Met schuimkoppen in het volle licht
De golven rollen over het strand
Waarbij ze het mulle zand verdicht
De waterlijn, ligt bezaait met wier
en restanten van wat we hier laten
De zee brengt ze met de vloed naar hier
tot ze met eb ons weer gaan verlaten
Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen
enkele…
Brengen
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.283 Een paar woorden verlaten mij
waar ik wandel en de dwalende wind
jouw stem zou kunnen
zijn.
Mijn gedachten vullen
het moment waar we elkaar
weer
volgen
met de liefde
en de ogen
die een glazen verhaal
verzinnen.…
Liefde in je hart
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.543 Je haren in de wind
net zo zacht
als dat ik ze streel
je lach zo intens
geluk dat je graag deelt.
Ik zoek je lippen
die zacht en warm
voelen en mij geven
wat ook jij graag voelt
liefde in je hart.…
Goudvinkje
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.740 een zachte glimlach
kleurt herfstdromen
ze werden werkelijkheid
niemand maar dan ook niemand
kan dit geluk van me afnemen
fluistert ze met blije stem
in de wind
die haar maatje, haar schaduw
en o zo vaak haar troost is
een mens is niet perfect
dat mag je ook niet willen zijn
maar zegt ze zachtjes
ik ben een goudvinkje
met zoveel liefde…
De wind en de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 lente vergaren
straks zullen ze die laten ontspruiten
in een zacht groen bladerdek
stevig staan ze daar
sinds jaren
ze vangen wind
ze buigen wel
maar ze barsten niet
ze breken niet
zo ook breekt de vrouw niet
in haar ogen liefde
die ze ontvangt met het zuchten van de wind
ze draagt die op
aan moeder aarde
ze geeft door…
GELUK
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 452 Geluk is gevoel
van liefde en vervulling
van diepste wensen.
Een kopje koffie
maar ook een lief ontmoeten
en uitwisseling.
Het raad weten met
ellende van de wereld,
geluk van hemel.
Geluk van liefde
voor alle stervelingen
en van geliefden.
Een niet meer sterven
maar eeuwige verrukking,
ja nu al, nu al.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.650 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen?
Het leven als een vreemde in eigen huis?…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.651 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.459 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.733 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.394 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…