Alle inzendingen over lightverse?

van koperkwartet en koor Doden kan ik aanzien en hongerende kinderen bovendien maar het zinderen van koper in heldere kathedralen, parelmoeren klanken van zilverwitte engelen en het aanhoren van het gonzend donkerbruine lied van getaande heren. Nee, dan komen tranen boven waaraan ik nauwelijks weerstand biedt.…

Nog nimmer ben ik door een hond gebeten Toch ben ik van zo’n beest behoorlijk bang Sinds ik eens op mijn fiets, in volle gang, Door een zo’n kreng werd achternagezeten. Zie ik een hond begint mijn huid te zweten Of ik een vrouw ben in de overgang. Vooral de grote jagen mij op stang En ’t is verdomme net of ze dat weten. Ze komen op mij af…

vierkant sta je in het veld tussen mierenzure makkers als was je waarlijk een gelijke in hun netelige strijd jouw dreigen met een felle pijn is toch niets dan pure schijn zie je zacht fluwelen lippen rode blosjes rond de nerven ook en je geurt zo fijn je wilt dit vast van mij niet weten maar ik vind je echt om op te eten morgen…

Laatst fietste ik achter billen. Het waren er wel twee. Ik zag ze zachtjes trillen en trapte trillend mee. Het fietspad zat vol gaten. De winter was voorbij. En waar de gaten zaten, daar hotsebotsten wij. De lichaamsdelen voor me deelden zich aan mij mee. En dit is wat ik hoorde: deinend decolleté. Eendrachtig ging het voort, maar…

Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

Kakkerlak Een kakkerlak met luxe bak stak zich strak in driedelig pak. Zijn bruid had lak aan kak en was in strapless tijgervel met stras. Gestrest zei hij, die labbekak, terwijl de ambtenaar al sprak: Jij zet me wel in vuur en vlam maar ik prefereer een kakmadam! Waarop zij in woede ontstak en wreed het hart van haar ex brak. Want in haar…

Aan Chrétien de Troyes In onweer, storm en regen kom je geen fietser tegen. Alleen jezelf. Frontaal. Fiets door! Daar zweeft de graal!…

Zijn kaken zijn in steen gehouwen. Zijn voorhoofd is een blok beton. Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton.…

Zij leest mijn versjes en ik huiver. Haar taalgevoel is scherp en zuiver. Ze legt de vinger op die feilen die ik probeerde bij te vijlen of te onttrekken aan ’t gezicht, maar niets ontgaat haar streng gericht. Ze laakt gemakzucht, rijmelarij: bij ‘n ander mag dat, niet bij mij! En je zult zien, als ik mij inhoud, verwijt zij mij gebrek aan…

“Eén bult volstaat, twee vind ik veel.” “Dat kan wel zijn”, zei de kameel, “maar mijn gevoel zegt dat het raar is te luisteren naar een dromedaris.”…

Ruud Linssen , een Roermondse journalist wil met zijn eigen bloed een boek gaan schrijven Hij dacht beslist: een goed boek moet beklijven en stelt nu al zijn hoop op een alchemist Maar zet zo’n vraag bij de drukker geen kwaad bloed die met een infuus zijn drukpers vullen moet…

Zes distichons onder elkaar? Gedichten punt vond dat maar raar. Tja. René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

Is het een wonder dat je steigert? Alweer is je gedicht geweigerd. Alweer is je ego gekrenkt. Wat denkt men wel dat jij niet denkt?…

Een gymnasiast, hij heette Dennis, schopte het hele lesuur stennis. Maar toen trof hem de blik van Ine, dat schoolvoorbeeld van discipline!…

- Kijk nou! Weet jij wat dit voor vent is? Te gek! Is hij wel compos mentis? - Wie, zei je? Zwanenburg? O die. Dat is onze poète maudit.…

De weerbarst onderga ik heel geduldig. Het wroegt. Het knart. Ik ben vermoord onschuldig. Smeur ik? Een tart probeert mij in te palmen. Ik laat mij door haar klamp totaal omwalmen.…

De boerderij heeft open deuren. Het is vandaag haar open dag. Je ruikt er eeuwenoude geuren van stro en mest, en hoort gelach van mensen die naar binnen lopen door die twee deuren, open, open, en dan naar buiten, naar de wei. Daar staan ze, liggen ze, een rij van bonte beesten in het gras, geen rij, een groep, geen groep, een klas,…

Haar zonnebril was rood met witte stippen. Haar mond lachte met volle rode lippen. Haar tanden waren wit, haar ogen groen. Meer kleurtjes hoefde zij niet op te doen.…

Visionair Zijn kaken zijn in steen gehouwen. Zijn voorhoofd is een blok beton. Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton. Verlichting/Oplichting Voor hun publiek zijn ze uniek: verlichte geesten en genieën. Ze zijn gemaakt in de fabriek. Het zijn kopieën van kopieën. Inzicht/Hervorming Nee zeggen…

Hoofd in de wolken en onthecht fietste ik luchtig langs de Vecht. Toen week ik uit. Ik dacht: daar gaat-ie! Jort Kelder in zijn Maserati!…

Je lacht en huilt en schrijft dat op. Het floept eruit. Heb je geen knop met stop of pauze? Geen vergiet? Schrijf lekker door en lees mij niet. Je vindt je vondsten geniaal. Je lezer moet ze allemaal, allemaal lezen. Zo geschiedt. Doe dat een ander maar mij niet. Je houdt van taal. Grammaticaal? - Nee, muggenzifter, muzikaal, dat moet…

Versie 1 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Links leek het prima in zijn brein. De rechterhelft bleek leeg te zijn. Versie 2 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Rechts leek het prima in zijn brein. De linkerhelft bleek leegt te zijn.…

Waarom zo krom? Waarom zo stug? Waarom die knoesten op je rug? Waarom zo scheef en zo gedrongen? Waarom je kruin tot knot gewrongen? Waarom gespleten en gekloofd? Waarom die tenen op je hoofd? Waarom die barsten in je huid? Zit er meer in je dan je uit?…

Men vond haar versjes maar zozo, tot Gerrit riep: "Bravissimo!"…

Vierengever, misomaan, vier het leven, laat mij staan!…

Haast! Achter elkaar. Acht, negen, tien. Zo veel heb ik nog nooit gezien. Zo snel! Vluchtend? Voor wie? Voor wat? Tien hazen op het hazenpad. (op 1 mei in de wei)…

Meester, ik wil niet leren. U moet mij motiveren!…

Te veel testosteron? Schrijf eens een distichon! (Te veel hematocriet? Doe het dan liever niet!) (Nieuws van de dag - Ready made - Ontruiming tehuis in Hellevoetsluis.)…

Die Floyd Landis, de mennoniet, won die de Tour nu wel of niet?…

Ergens, misschien wel prefrontaal, bedenk ik plannetjes in taal. Maar volg ik mijn amygdala, dan zeg ik oei en tralala.…