Alle inzendingen over lightverse?

Meester ik heb geen boek. Het is al jaren zoek. Ik heb het nooit gehad. ’t Was in mijn kluis totdat het daaruit werd gejat. ’t Is thuis. Ik zat in bad en leerde ’t huiswerk dat U opgegeven had. Maar wat? Het boek was nat! Ik had het nat gespat! Echt waar, ’t is ongelogen. Nu ligt het thuis te drogen. Dus meester, ’t is daarom dat ik niets…

Het wriemelt, vlindert, fladdert. Het kliedert en het kladdert. Het spettert, tettert, schettert. Het kwettert ongeletterd. Het kolkt, het draait onrustig. Het kwispelt levenslustig. Krioelt, is in zijn sas. Het is mijn tweede klas.…

Wie weet er nog hoe het begon? Iemand die er niet tegen kon, voor wie het klonk als een kanon, die slapen moest op mogadon. Hij kocht een heteluchtballon en zweefde naar de noorderzon. Dat was de schuld van ’t carillon, het carillon, het carillon. Ooit sliep men als een blok beton: van Grote Kerk tot aan ’t station, geen Weesper die niet…

Druk in de weer, hard in de leer, enfant terrible, houd op met wiebelen! Pet van je kop! En zit rechtop! Euh, sorry, wil je heel misschien je zitpositie eens herzien? Begrijp je? En dan nu … - Mijn pet? - Ja, dank je, Fred, da’s echt heel vet!…

Je ziet een beetje pips. Last van apocalyps?…

Schrikje. Lachje. Ging net goed. Blik. Ik zag je. Net een groet. Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

Het drupte onder de boom. Het nevelde in de wei. Nee, het zinderde van kalverliefde. Dat je zo bedaard je buurvrouw kunt bespringen en daarna de besprongene doodgemoedereerd besnuffelen en je even rustig als gretig door haar laten besproeien en je lippen likken en dan, na een minimaal moment van bedachtzaamheid, de besprongene opnieuw…

Kom hier niet pissen op mijn graf. Pas op! Straks val je er nog af! Wees aardig, zet de wijn vast klaar. En laat ons drinken, met elkaar! (Dit is een vrije vertaling van een Romeins grafschrift. Ik kwam het tegen in het laatste boek van de Franse filosoof-historicus Lucien Jerphagnon, die in september op zeer hoge leeftijd overleed. De Franse…

Bij wijze van spreken Hij zit, zeg maar, vol met tics. Daarvan merkt hij, zeg maar, niks. Zijn omgeving des te meer. Gister zei hij het honderd keer.…

(...) Dus dat kan ik niet meer? - Nee. Sorry. - En analytisch denken? - Geen sprake van. - En dichten? - Dichten? - Ja. dichterlijk denken. - Dat kan altijd.…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

De meest ongepubliceerde dichter van Nederland heeft zojuist het meest ongepubliceerde gedicht gepubliceerd. Het heet: De mens. Het gaat als volgt: De mens: Een niemendalletje in een heelalletje…

Je wordt geladen en gelost. Het lijkt of het geen moeite kost. De lossers zingen nog een lied. Je luistert maar verstaat het niet. Over afscheid en het wordt tijd? Over je overbodigheid?…

Volharding 1 Met de Volharding 2 fiets ik een eindje mee. Een plons en luid gesnater. Daar lig ik in het water. Volharding 2 Daar lag ik in het water. Het werd later en later. Op de Volharding 8 heb ik maar niet gewacht.…

Het kauwgomkauwende meisje dat frisdrank drinkt doet haar blauwgemouwde jasje uit als ze van de springplank springt. Het kauwgomkauwende meisje dat van de springplank springt doet haar blauwgemouwde jasje aan als ze frisdrank drinkt. Waarom doet het kauwgomkauwende meisje haar blauwgemouwde jasje aan als ze frisdrank drinkt? Omdat ze dan niet van…

We hadden ons een goede dag gekust op mond en wang, besmeerd met zonnecrème. We hadden er nog wel meer van gelust. Maar zij moest gaan. “Tot straks!”, zei zij, ad rem.…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen maar herinnert zich ook zijn jicht…

Zo gaat uw koninkrijk wel snel kapot! Ik merk het als ik door de glossy's blader De Story, de Privé, ik schrik me rot Ik maak mij zorgen en verklaar me nader Een lange lijst, voor woorden haast te zot Prins Bernhard in de oorlog een verrader Nog steeds met nichtje Margarita mot De Roy van Zuijdewijn, alleen maar kwader Een zus als paardenfluisteraar…

Jandosie ja! verfoeid bestaan Mijn moeder belt, ze komt eraan Vervang de slappe rozen De drank en spellen van de grond De poef en stoelen in het rond Wat zeepschuim en dan hozen O moeder met uw zorg en plicht O lerares met straf gezicht Mij is 't genot ontstolen Frivole dagen, teugels los Ei, in een mum - ben ik de klos Weer…

Je ziet ze overal, het is een rage Van druipkaars, windlicht tot aan zeepbanket Bij Zeeman, Blokker in de etalage Een ieder lijkt met het bacil besmet Wat eens begon als aardige collage Als sier, voor bij je thuis, op het toilet Lijkt nu wel rijp voor sexshop-entourage Zie het daar staan! Mal torenkabinet! Nee! Nee! Ik doe niet mee aan die…

Eén berenlul Eén kalfskroket Eén bamirol En twee patatjes mèt Vier frikadellen Zes kaassouflees Een broodje bal En eén met warm vlees Drie broodjes met tartaar En zeven broodjes ei En doe er ook nog maar Een doosje Rennies bij…

We konden al een tijdje gissen: Wie zou de nieuwe dichter zijn? Wie zou de komende termijn Geen nationaal gebeuren missen? Wat zou toch het publiek beslissen? Het aantal kanshebbers was klein. De strijd was hard en vol venijn En ging gepaard met kissebissen. Toch was die strijd in wezen schijn: Niet lang bleef in het ongewisse Wie winnaar…

ben ik op zoek naar wat losse gedachten, sprank'lende woorden en ritmische zinnen. Maar... In al mijn wandelgangen blijven de deuren gesloten. Ik kan niet naar binnen. Morrel aan bij de eerste, waarin weinig dagen geleden nog Koning Winter heerste kristallen stollend over al mijn leden en ijspegels smeltend aan de rand van mijn dak…

ken uzelf, daarmee ben ik aan de slag gegaan, dagboek begonnen minutieus wat gebeurde vandaag bekeken en uitgeschreven op wit papier met zwarte inkt aan het eind van de dag serieus getwijfeld over het nut van het bestaan tot ik één ding zeker wist hier begin ik nooit meer aan…

mijn oor op het woordenboek geluisterd of de woorden eenzaam zouden zijn of juist niet zo dichtgeslagen op elkaar dacht even een knisperen te horen en een zacht en regelmatig kloppen waarop de woorden zouden dansen vanzelfsprekend dicht op elkaar…

ja, dat heb ik ook al gemerkt dat ik oud word ik had het er moeilijk mee zo'n tweetal weken geleden inenen stond er een drie voor het was best wel emotioneel je was me zeker vergeten of vond geen woorden meer vond het fijn dat die vrij onopgemerkt voorbijging eigenlijk, die dag het is niet zo erg als Bilharzia maar of je daar blij mee moet…

Lacht u allen met mij mede, kijk mijn trap af, naar beneden Al starend in dat diepe helle gat, gleden mijn voeten over een plasje nat U ziet links en rechts nog enige spat van jongstleden salto met het glaasje limonaad Dat dorstig werd beleden, met pijn in de billennaad…

Er zijn ook dingen in 't leven die kleiner zijn gewoon dingetjes, enkelvoudig dierbaar, breekbaar, zonder venijn Zo waren daar mijn vers gewassen zachte sokken en een heerlijk riekend badder nat edoch, wil ik langer mokken over grote dingen als waren ze maar klein…

Jij bent zo transparant. Kijk mijn lief: het licht valt door je heen. Ik pak maar eens je hand, voordat op een dag een dief met je woorden aan de haal gaat.…

Onder een droeve perenboom lag een appel, enigszins verdwaald en tegen de stam van een pruimenboom een banaan, geheel verschraald de citroen, zo u weet aan de zure kant vond dit tafereel nogal genant zij vroeg aan de kers: 'Vindt u dit niet pervers?' deze zei: 'Nee, hooguit een beetje pikant.'…