Alle inzendingen over lijden OR pijn

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

het oude jaar ligt achter ons en mist bedekt het lijden dag dagen gevuld met afscheid dag maanden van verdriet en pijn mag het nieuwe jaar voor een ieder gezond en gelukkig zijn…

Als leven lijden wordt de pijn niet meer te dragen de nacht steeds zwarter wordt en dagen vol met vragen Waarom dit leven mij niet geeft waaraan een ander wel plezier beleeft Als leven lijden wordt en je verdriet niet meer te dragen de eenzaamheid steeds erger wordt geen zin meer om te dragen waarom ik eigenlijk verder leef en een ander…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Verstand op nul Blik op oneindig Strakke schema's Die als serpenten Mij omhangen en mijn Ik verstikken in Meedogenloze omstrengeling - Als het leven zich moedeloos, Bloedeloos, overgeeft aan De dood die mij gretig Opwacht ontdek ik dat Ik aan het leven te kort kom…

Want zonder jou, weet ik, lijd ik ondragelijke pijn!…

Een engel, stil, haar hoofd gebogen Puur en zuiver in haar zijn Zwarte doeken, rode tranen Ze voelt een diep intense pijn Huilen is haar stille antwoord Op haar lijden en verdriet Ze wil graag dansen, zingen, leven Ze wil wel maar ze kan het niet De Duivel uit haar diepste wezen Troost haar in haar diepste pijn Daar waar God haar heeft…

naar het paradijs zonder gemis en pijn in volmaakt kunnen zijn…

Als onze dierbaren verscheiden na een lang gedragen lijden is ’t nimmer te vermijden dat zij die achterblijven zitten blijven met de vragen hoe ’t leed te moeten dragen. De pijn is onverdraaglijk het gemis onoverkomelijk de dood op zich ondoorgrondelijk……

Ik zie de wereld volkomen veranderen, geen centje pijn meer. Ik ben die ik ben, die sterven, vinden de rust, die lijden, geluk. Dit is het en het blijft het, het is volkomen volmaakt.…

Voor jou die zoveel heeft moeten lijden aan je eigen gedachten Jouw leven bestond uit leugens uit pijn Je leefde van dag tot dag Iedere dag deed je pijn Diep in je hart Diep in je hart wilde je voorgoed weg Nooit meer terug komen, WEG Weg van de leugens Weg van de pijn Weg van de angst Weg van je ongelukkige leventje Je had…

Ze zeggen weleens pijn lijden, ach het went, maar iemand die dat zegt heeft nooit echte pijn gekend. Je wilt het niet laten merken dat je bijna door de grond gaat. want zelf ben jij diegene die zich er weer doorheen slaat. Je komt er telkens bovenop na weken, maanden, soms een jaar.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

pesten is iemand pijn doen pesten is iemand belachelijk maken pesten is iets anders dan een zoen dat is geen manier van zaken pesten is rot pesten is iemand lijden tot zelfmoord pesten houd je niet onder schot elke slachtoffer gaat dood,de slachtofferstelling scoort!…

Dagenlang heb ik gehuild, want ik wou je niet kwijt; geloof me, lief kind, pijn en verdriet is waar ik nu onder lijd. Ik vraag me af hoe je er nu uit zou zien als je nog geleefd had, ik zou je knuffelen en alles geven, mijn schat.…

Ik adem je Ik voel, ik lijd je Jouw pijn, jouw hart bèn ik Mij rest stof Ik mis je zo Jij doet mij verweken Om het besef dat ik ga missen Neem mijn adem Met jouw lippen Opdat ik mag verstikken…

haar hart doet pijn bij het zien van al dat vreselijke lijden haar fluister vol van wanhoop in de wind Lieve God waarom deed U juist die dag Uw ogen dicht wendde U Uw blik af en liet hun wereld instorten…

Konden wij ze er maar van bevrijden van hun vreselijke lijden en verdriet... maar alles oplossen kunnen we niet! Die mensen moeten leven met hun pijn we kunnen maar iets voor hen betekenen en er voor hun zijn. Konden we al het leed maar verzachten. Dat zijn zo mijn gedachten.…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

ik dans over scherven scherpte verbloedt mijn voeten lijden maar leiden niet goed cirkels in rood om mist aan te geven angst voor de dood vrij in het volgende leven ik wil alles doordansen versneden van pijn kies voor mijn vrijheid met jou in hier opgelost zijn…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

En niet het snijden doet zo'n pijn, maar het afgesneden zijn. Nog is het mooi, 't geraamte van een blad, vlinderlicht rustend op de aarde, alleen nog maar zijn wezen waard. Maar tussen de aderen van het lijden niets meer om u mee te verblijden: mazen van uw afwezigheid bijeengehouden door wat pijn en groter wordend met de tijd.…

vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

Vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

en wat overblijft stinkt en is rot, en zorgt voor pijn en dat ik lijd.…

mag ik je toch warmen daar waar eerlijkheid vertrouwen moet omarmen in samen lijden wij de pijn van nooit eens in het echt bij elkaar te kunnen zijn beloof je lente weet dat jij ooit zomer geeft want virtueel hebben wij de vruchten van de herfst al beleefd…