111 resultaten.
Gedicht
gedicht
4.1 met 44 stemmen
12.611 Langzaam ben je jezelf geworden, niet langer
degeen die mij in het holst van de nacht kwam redden
uit elk geheim, we noemen geen details,
veranderd worden in drukwerk, onbeperkt groeien
en het is alsof er nu je jezelf bent geworden
minder gevaar steekt in bepaalde plekken
in huis, de lege schoenen onder de banken,
het gat achter de trap, het…
Vaak vrij horizontaal
gedicht
2.8 met 18 stemmen
9.522 Een lijster: die hadden we nooit
gehad al die tien jaar, zong in de vlier en zong
onder ons raam juist zoals wij hadden gedacht
dat zij zingen. En zat met zijn snavel vol torren
stil zovaak wij keken, avonden lang
aten wij gebukt, het kon niet op
tot, zou je zeggen tsip? nee sjuk, hij wegbleef.
Een tijdje probeerde ik zijn lied
voor 's ochtends…
Waar ruik je naar
gedicht
2.7 met 25 stemmen
26.810 Als het het enige was dat hier lag, als de stenen
hier niet lagen en de wielsporen, bierblikjes en
lichtvlekken, als het niet zo
nodig iets moest zijn zou het nu gaan bewegen.
Het zou op zijn kop kunnen
gaan staan. Het zou op zijn tenen
uit zijn uitersten glijden en het zou je
inpakken in een kudde vlaggen, fietsen en
melkflessen, mooi…
En bestaat niet
gedicht
2.9 met 15 stemmen
9.430 Zoals die pad, verstopt
tussen de lelies: op-
gesprongen, pissend, op het geluid van je schaar.
Een kleine, grauwe. Stil
tegen de grond en stiller
tegen de muur daarna, gevlucht voor je hand
of daarvan de schaduw. Kloppend tegen beton
weggedrukt hard te worden, onopvallend
hard als het hardste gevaar.
---------------------------------…
Draad
gedicht
3.0 met 8 stemmen
4.612 ik loop op de weg die zich doorknipt, mijn been leest het zwart.
Al het zien zien zien, waar is het goed voor,
wat is er dat ik zie dat ik niet weet,
wat ik niet zie vul ik in, ik merk geen verschil.
Ik loop op de weg die zich doorknipt, ik dek één oog af.
Wat ik weet hoef ik niet te vergeten,
je hals, je hand met het vismes, je zilveren oksel…
Zo
gedicht
2.9 met 80 stemmen
25.890 Een hond met ijzeren ogen had mijn hand
in zijn mond genomen. Ik wilde
niet dat dit gebeurde maar was bang
te scheuren als ik mij verzette. Luister
hond, zei ik, laat me los en ik geef je
wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen
dat ik niet verder ging en met mijn andere hand
hem streelde. Zo. Dagen en nachten in
zijn ogen zag wie van…
Kruim
gedicht
3.5 met 20 stemmen
6.825 Wat heel is kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden -
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
-------------------------------------
uit: 'Niets bestendiger', 1998.…
Ik, zei de gek van Tiengemeten.
gedicht
3.0 met 43 stemmen
7.277 Ik, zei de gek van Tiengemeten.
Ik heb de hond in zijn staart gebeten.
Ik heb de kat aan de boom genaaid,
ik heb de wurm in een knoop gedraaid,
ik heb in het afval een vuurtje gestookt,
toen alles fikte kindje gekookt,
toen alles gaar was, smakelijk eten,
pan bij de buren naar binnen gesmeten.
Wie heeft dat gedaan? Wie heeft dat gedaan?
Ik…
Ik heb een mijnschacht in mijn keel
gedicht
3.5 met 42 stemmen
9.277 Ik heb een mijnschacht in mijn keel
ik val omlaag vanuit mijn kamer
zit als een pad
gevangen in een bel van steen
het is hier stil
zo stil dat ik mijn dromen hoor
ritselen als dode blad'ren
ik gil
ik heb een mijnschacht in mijn keel
een tong van scherp gesmeed metaal
en lagen gitzwart erts voor jaren
ik hak met korte felle slagen…
Luchtbespiegeling
gedicht
3.1 met 31 stemmen
14.316 Een plas aarde ligt te deinen en te dampen in de zomerzon.
Langs mij heen varen zerken, platte trage aken,
het kruis een scheve mast.
Er staat geen wind, het is de zandgrond zelf
die langzaam verder schuift.
Waarheen de reis gaat, wil ik vragen.
Er komt geen antwoord.
Zittend op de kaaimuur van deze vreemde zondagmiddag
zie ik hen een…
Terug
gedicht
3.2 met 6 stemmen
5.130 Vannacht reed ik met je naar wat je zei,
je zat voorop en riep wat je bedoelde.
Wij stopten bij de horizon, daar bloeiden
achter de lage dijk de sterrenvelden.
Toen kwamen kleine dieren uit de greppel
de steil opsprongen tussen jou en mij,
die aten van ons goed en met hun hoeven
verschrikkelijk tegen onze levens sloegen.
Wij veegden elkaar…
Mankes 2
gedicht
2.9 met 21 stemmen
8.914 Mijn vaders tronie vult het schilderij
een sloot loopt uit zijn pols naar horizon
waarop zijn kin rechtstaat een heldere lijn
omgeeft zijn kale wezen en de zon
nergens zichtbaar natuurlijk plakt hem gauw
tussen kleine wolken en het blauw
ik meen hoewel van zorg de verf haast breekt
dat er iets vrolijks uit mijn vader spreekt.
-----------…
Figuur over de rivier gebogen 2
gedicht
3.0 met 22 stemmen
19.282 Zullen we nou nog gaan vissen of niet. Kijk de hengels,
allemaal gisteren voor je gekocht alle twintig,
je kwam niet en ik kon je nergens vinden.
Dus dit is het aas het zoetste zingen en fluiten
en daar staat de picknickmand vol met zelfrijzend verschiet
en hier heb je eersteklas stof waarmee ik je aankleed,
wil je het. Of toch liever
niet…
Veergeld 1
gedicht
2.0 met 237 stemmen
27.507 Liggen we 's nachts met de doden die op ons gaan zitten
ons strelen met handen van talk bergamot en citroen
bij elke beweging levender: Han met de tanden
Mentja met puilende ogen, iets in ons haalt ze over
door te gaan, toe dan, aderen zwellen op
vellen als gedroogd bloemblad, een schrift van verwarring
verwijzing: nu wil ik mijn oma…
Zij haalt haar lapjes uit de kast
gedicht
2.5 met 12 stemmen
7.391 Zij haalt haar lapjes uit de kast, schudt die open, tilt ze tot tegen haar kin.
Het hoofd erboven als een goochelbal, rolt naar links, naar rechts.
Ze ontwaakt
als een kaal blad, lege mal, paspop,
hangt kleren rond haar schouders, begint te leven.
Of zijn het de kleren die gaan ademen? Buiten haar om,
buiten het ijle diep vanbinnen zijn zij…
Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes
gedicht
3.2 met 28 stemmen
10.759 Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes.
Ik dans als een strandbal rond.
Ik kan oogverblindend zijn.
Wie naar mij kijkt denk mij te zien.
Wie naar mij kijkt die ziet zichzelf.
De eigen monsterlijk vervormde grimas.
Wie van mij wegrent jaagt zichzelf weg.
Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes.
De randen snijden in mijn eigen vlees.
Ik…
Hoezo herhaling
gedicht
3.2 met 37 stemmen
15.169 In een ongewoon licht
rijden de straten vandaag,
helder als nooit tevoren.
Zand op de wind, een geur
van oude bureaus uit een zwembad,
iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt -
het schrift gegeven, lees
tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet
terloops bij het asfalt vandaan gaat,
het zo weer vindt in de ruimte
tussen twee oogopslagen…
Vertelsel
gedicht
2.5 met 15 stemmen
9.070 Het zand was er zwarter dan elders
Klaprozen waaiden als gensters
uit ijskoude asse omhoog
Verdwaald in die granieten stad
voelde ik onder mijn snelle stap
zielen knappen als scherven
Doorheen glasgordijnen zerken
staarden korstmospupillen mij na
-------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004.
-----------------…
Drukte
gedicht
2.7 met 27 stemmen
10.680 Het is raar gesteld met de doden,
schuiven in je aan, zitten met hun
holtes in je knieën, hun kootjes
in je vingers een brief te schrijven,
even sloom als jezelf, even beperkt op de hoogte
van weerbericht en genade, twijfel en kostprijs
en als het etenstijd, bedtijd,
tijd is om de honden uit te laten,
tijd om een kind te krijgen, een man te…
Verjaardag
gedicht
2.2 met 459 stemmen
130.086 Geruisloos zak ik in mekaar
als een droog geworden zandbaktaart
en niemand
die met welgevormde klamme handen
mij terug in mijn vorm kan slaan.
------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…
Gelukkig gedicht
gedicht
3.3 met 9 stemmen
4.389 Ze kwam bij me in de gedaante van een hond van
onduidelijk ras, er was niemand thuis in dat dorp.
Ze kwam zo sloom als honden eigenlijk niet
kunnen naast me lopen, raakte me met geen
haar aan, keek niet omhoog. Bij het korenveld zei ik
ga weg en ze antwoordde niet maar
liet haar tanden zien. Ik zal je niet zal je
nooit verlaten. Bofkont die…
in een vorig leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
330 In een vorig leven
was ik getrouwd
met jou
In een vorig leven
was ik gelukkig
met jou
In een vorig leven
hadden we kinderen
Waren we een gezin
We hadden vrienden en vriendinnen,
een poes, een kreeft, 3 hamsters, een vogel en 2 vissen
Ik zonde in de tuin
Ik fietste
En had de wind mee
Het leven was kleurig
En het was goed voor ons twee…
Daewoo Plasma
gedicht
2.0 met 5 stemmen
3.514 Mijn Daewoo beproefde bij nacht mijn bloed
een kop op tv, de kop van een mens,
het is niets. En lippen en ogen zijn niets
dan een schaduw van uren; nee al wat men doet,
het is niets: het vlees dat men toont, het bloed
dat men spuwt, het is niets. Ik verfoei ook de geest!
Want de ziel die men geeft, het visioen dat men spreekt,
het…
Verdeeld
gedicht
3.9 met 8 stemmen
1.922 Gister gelopen onder de spoorbrug door,
driemaal de zon voorbij met het nieuwe kind,
tot waar je de autoweg ziet.
Hoe je verdeeld raakt, op-
gedeeld over steeds meer leven,
zoals de zon op drie plassen, over drie bruggen,
driemaal gevangen in mist, uitgerekt in water,
onderging achter ons, voor ons.
Vuurtje gestookt in een krant
onder de…
De veelgestolene
gedicht
3.9 met 7 stemmen
1.581 Als zij loopt zoals ze loopt, zoveel
benen en ik zie haar gaan en kijk
hoe ze voet voor voetje werkelijk
wordt, die schoenen die ze borstelt als ze
recht voorover in het strooizout valt
wil ze nooit meer uit, zo ben ik echter
zegt ze, uit haar ene gang groeit haar
volgende, zij doet maar raak (zomaar
is ze werkelijk door mij heen en klaar…
Rand
gedicht
4.5 met 2 stemmen
2.622 Wat je nu zegt verplaatst lucht
over een kleine afstand,
kleiner naarmate je zachter,
haastiger praat:
'Tot waar het weer waait'. Een plek
opzij van het kijken.
Verwachting loopt naar de rand.
Niet te bereiken.
----------------------
uit: ' Raster', 1998.…
Gloed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 begraafplaats in gloed
fris nog vers uit de nacht
vogels maken leven…
Vluchtelingen, een hartenkreet van Eva 10 jaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
388 Ik ga weg
weg van mijn land
weg van de oorlog
weg van het geweld
ik ga naar de vrede…
Tape
gedicht
2.2 met 5 stemmen
3.129 Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel
houden, redden wat reddeloos, her-
stellen wat ontsteld tot op de kern
niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed,
genezen.
Orde is maar een haar
waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist,
vezeltje over been, houdt niks niet tegen.
Wat stuk is, koester het
niet langer dan het vraagt. Laat het alleen…
Je kunt het niet ontkennen
gedicht
3.5 met 10 stemmen
6.855 je kunt het niet ontkennen, zij was hier,
zij heeft over een muur van tijd gekeken
en deze code gehanteerd als teken
van eeuwigheid. Een omtrek gaf zij prijs
en zij heeft hem verscheurd noch opgegeten.
Haarfijn sluitend levert hij bewijs
dat zij bestond. Dat zij hier heeft gezeten
met mij en haar spoor trok op dit papier.
---------------…