Gedicht
Langzaam ben je jezelf geworden, niet langer
degeen die mij in het holst van de nacht kwam redden
uit elk geheim, we noemen geen details,
veranderd worden in drukwerk, onbeperkt groeien
en het is alsof er nu je jezelf bent geworden
minder gevaar steekt in bepaalde plekken
in huis, de lege schoenen onder de banken,
het gat achter de trap, het raam dat niet sluit,
hoe de wind daardoorheen iemand zoekt
om op te heffen: al dat soort valkuilen heeft zijn
tijd gehad, er is dit hier dat ons
in elkaar bewaart, soms opengaat
om tegenvorm, rib, vleugel door te laten.
---------------------------------------------------------
geschreven t.g.v. de jaarwisseling 2006/2007
voor Athena's Boekhandel in Groningen
Inzender: Gw, 9 januari 2025
Geplaatst in de categorie: emoties