Alle inzendingen over limonade

Gisteren is het me gelukt Om tien uur sliep ik pas Voor mij is dat heel laat Maar niet voor Paul en Dennis uit mijn klas Als ik die geloven moet Wordt het zeker elf uur Met sloten jus of cola En chocolade, melk én puur Om half acht hoor ik roepen Christiaan, je moet naar bed Even denk ik dan aan Dennis Aan limonade en patat mét Maar…

gedecoreerd met smaragden dennentakken, fonteinen waar de os en de ezel gedrenkt worden, bankovervallen, verkeersopstoppingen, agenten met onbeschaamd witte handschoenen, hoogmoedige jonge officieren, zeeschuimers spektakel in het Cirque d'Hiver, spiegels in de zalen, mijn borsten waren van mistletoe de wildvreemde man met beeldhouwershanden, zoete limonade…

hartstocht is het jonge leven dat jij en jouw liefde de wereld schonk dat alles vieren wij in jouw jaardag met voor het komend jaar een welgemeende wens zit het tegen soms til het op – even maar keer het om en zet het neer en kijk er anders tegenaan als het citroenen regent moet je niet verzuren maar de vruchten plukken om er limonade…

naar Wallis Waar gebergte heel hoog het geval is Op weg naar wat weken leken van vertier Staken we volgestouwd van wal In onze rode Renault vier Duitsland door via een voorspoedige weg Afgelegd met gelukkig geen pech We konden onze schik niet op Van doorzijpert stukje laagland Naar een hemelshoge top Mam had aan alles lopen denken Limonade…

Herdenken deed je niet alleen de vierde mei maar telkens als je op een warme zomerdag het kruis voorbij reed op de fiets. Van oorlog wist je niets, maar het pad dat door de duinen sneed gaf stijgend, dalend uitzicht op de dood. Op wat groot en onverzettelijk was: het kruis, de helden in hun graf. Je wist, ze stierven niet alleen voor ’t vaderland…

En een fles limonade in de maand. Verder nog een andijvie in de aanbieding. En dat was het zo een beetje. Geen snoepreizen meer naar de Malediven en naar de Kaaimaneilanden maar opgesloten blijven in een grijze betonpapportiek in een troosteloze flat vol bijstandstrekkers zonder maatschappelijk perspectief en hoop.…

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…

Overdag gaven ze groene limonade met heel veel suiker erin. Veel werd ik aan draden vastgezet en aan kasten en op commodes vastgebonden. Aan stekkers gezet,aan kastjes verbonden. Aan hartslagmeters vastgezet. Aan leren riemen vastgeklonken. Naast jurken lag ik van verpleegsters en artsen.…

Kinderen kleurden misschien niets vermoedend van het naderende ontij hun kleurboek Anderen tikten met liefhebbende vingertoppen op toetsen van de schootcomputer Wolkjes dreven vredig Iedereen veilig leek wel op de stoel Kijkend tussen de wolkjes,een limonade drinkend of een worstje etend Of wat wegdromend alsof het een schoolreisje betrof.…

Hoe je droge lippen zich vastzogen aan bevroren limonade, dat je opgelucht uitademde, in mijn oude logeerkamer waar ik honderd keren niet in slaap viel omdat we de volgende dag naar De Efteling zouden gaan.…

die naar elkaar de mensen trekt die de ander groeien laten aan de gulle lach van het geluk dat in elkaar gevonden wordt volhardend is de liefde als de een voor de ander niet de bloem vertrappen zal die voor hem of haar alle dagen de mooiste is zonnig schijnend is de liefde die van en voor elkaar niet vraagt mooi weer te spelen maar limonade…