ik hoor de grote trom
waar kerktorens zijn verdwenen
ranken minaretten tegen blauw
het indringend schreeuwen om
gebed begint al gauw en roept
een mannenzee richting moskee
onaangedaan schijnt nog de zon
maar de seizoenen zijn vergaan
subtropen hebben nu ruim baan
het levendige bazargeroezemoes
waait veelkleurig uit tussen kinderen
hoofddoekvrouwen…
Een klamme regen blaast hoog
van minaret en menig christelijke toren
bijt zich vast in tradionele diepe voren
van illusies, die al verbleken in hun
trage loop, waarin ze al zijn verloren.…
In het huis achter deze poort wonen goede mensen
met zuivere geesten
mannen - hun vrouwen en ook de kinderen
vijf maal per dag
reinigen zij hun lichaam en zuiveren zij hun ziel
want Allah is hun God
en als de moezzin vanaf de minaret
hen oproept tot gebed
werpen zij zich ter aarde
zoals alle gelovigen
om hun soera’s te zeggen
hun lichamen…
Uur tot uur
De Farao moet wijken in
Een land zonder vrijheid bestuurd
Vanaf de citadel, fascinerend
Uitzicht op minaretten, koepels
Van deze metropool
In een land waarvan de Farao ziet
Een strak geregisseerde
Omwenteling.…