Alle inzendingen over muiterij

Langzaam Als dikke vla Door een trechter Sluipt het van Boven naar benee In mijn rechter Brutaal en ongestoord Heb ik last van muiterij Laat hij mij voelen Dat het over is Gescheiden Hij niet meer bij mij hoort Zo dood en koud Zit ik daar Toch probeer ik heel benauwd Er wat mee te doen Moeizaam kom ik op Sleep me voort Door passanten…

ik las vannacht een man als een rijstevloei van rizla frappant transparant stak ik hem aan tot muiterij en hij verging bij de vierde regel.…

ik geloof je ogen niet als ze tot mij spreken hun schaduwkleuren leiden af en ook de pennenstreken zetten aan tot muiterij gewapend is mijn hart ik geloof je ogen niet dus sluit ze voor mijn part…

Met volle strippenkaarten pleegden wij Voortdurend stempelautomatenfraude Zo´n puberale streek wordt thans gehouden Voor criminaliteit en muiterij Dus heb ik, achteraf en vanaf heden Een indrukwekkend crimineel verleden…

Het ging voor Poetin niet zoals gepland Maar ook al is Prigozjin onverschrokken Heeft hij zijn troepen toch maar teruggetrokken Een adempauze voor de president Prigozjin had geen zjin in bloedvergieten En liet voor deze keer het schieten schieten…

emoties trekken spanning aan het onderdekse broeit een felle flits nog traag de donderslag bij heldere hemel muiterij breekt los matrozen pakken macht gezag verdwijnt met stuur en kapitein de scheepsrol is nu omgekeerd zeilen bollen vaart zet aan de nieuwe richting zal het scheepje voor de wind doen gaan…

muiterij geslaagd matrozen grepen macht verloren kader en zijn kracht een nieuwe richting vraagt ook leiding behoeft sturing en gezag studerend op de hei flap-overs vol grafieken power-points verdrinken statistieken testen sessies rollenspelen de bar als troost voor droge kelen recensies worden kiel gehaald steevast met subsidiegeld…

na een attente positieve noot laat... in een slapeloze nacht bleek ik onterecht verdacht van muiterij op een fiere stoere boot. gekrengd in al zijn doen en laten besloot de grijze wijze kapitein mij te kielhalen in schone schijn, alvorens wat verstandelijk te praten.…

Het gaat grotendeels aan haar voorbij Het vuurwerk, knallende champagnekurken Het feestgedruis, rumoer en cocktailjurken ‘t Komt allemaal op jachtschepen langszij Zij heeft alleen iets met het jaargetij En met tegen de eeuwigheid aan schurken Of soepel als een peuter op zijn hurken De tijdstroom zien met al zijn muiterij Zijn dokken, loodsen…

Of ontkomen we aan de averij,door in een dwingend gebaar, de klokken in muiterij de stilte te verstoren, of gaat de tijd in vlijt verloren, zijn de afgevallen rapen nog niet gaar, en springt de wijzer naar het hele uur, verschoten vreugde is van korte duur, blijken reeds geplukte druiven zuur, lijkt alweer een jaar verloren, of ben ik alleen…

Vol spijt aanschouwt de held die laffe muiterij, die 't reuzenwerk vernielt, zo na bij 't doel gekomen. Hij spreekt! Wat diepe toon van sombre razernij! De ontgloeide scharen rukken de bergen over, stromen Itaalje in. Haar strijdzang dreunt als 't stormgetij...…

haven tot thuis daar afmerend en ankerend ons met en aan elkaar lavend konden wij laden en sterken alvorens de tocht te vervolgen als dan voor reder en koopman de omzetdrift en het ongeduld de tijd verstrijken doet erodeert ons de scheepshuid de schaduw van dat verval overwoekert de passie voor ooit verbindende ambitie met sluipende muiterij…