33577 resultaten.
Wat is nog te vertrouwen?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 141 Wat is nog te vertrouwen?
Wat je ziet:
foto's gefotoshopt
bijv. een olifant met naast zich een leeuwtje
die hij beschermt
en jij die het gelooft
wat je leest: berichten uit de krant
op de tv?
gedichten zomaar verdwenen
waar is nog een plek
die veilig, niet lek
die altijd goed en eerlijk
Zelfs 't Universum lijkt het leuk
een mop met ons…
Occulte ceremonies
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 198 je hebt
je handen laten zien
waar in verboden schrift
de lijnen van je leven
staan gegrift
de magie van tekens
bracht iedereen het hoofd
op hol occulte ceremonies
onthulden eeuwenlang de
toekomst uit een glazen bol
die mystiek
in nu verdwenen
we weten uit de taal
der genen wat mogelijk
de toekomst brengt
jij hebt
jouw handen…
In de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 In de wind
sporen van
afwezigheid,
vlagen van
verbijstering
en een huiver.
Onkenbaar
wordt bewogen
wat bestaat
en verwaaid
steekt achter
een strohalm
en verrekt.…
Een magisch voelen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 50 ik kijk je aan
voordat je danst
in de stralen
van de ochtendzon
door het open raam
het zacht
opkomend rood
schijnt panoramisch
in je ogen niet
gebroken door glas
in een magisch
voelen spreekt
jouw mystieke kracht
waarvan ik de woorden
nooit heb onderschat
jij regisseert de
golflengtes van
omgeving en leven omdat
jij de transformator…
Vogels verliezen nooit hun taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 Fraaie veren pronken in het warme nest
ik kan de zon niet ontkennen
vogels verliezen nooit hun taal
terwijl mijn vragen zwijgen
gevleugeld in het ogenblik
in het geluid wat ik wil vinden
natuurlijke melodieën klinken
ze leven fluitend met mij mee
waar ik ga en ik hoor de tijd
in mystieke mysteriën
over het gedrag van mens en dier…
Jouw gezicht
netgedicht
2.0 met 49 stemmen 38 waarbij bestaan
beleven wordt zoals
leven bedoeld is…
Artistieke vingers
netgedicht
0.0 met 4 stemmen 201 ik niet moest gaan
toen ik in haar ogen keek
wij het mystieke deelden
wist ik dat ik verder kon met leven…
mystery is the darkness in the night
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 diep getroffen
Wordt door de tranen van de dood
Waar de maan zo mystiek
Toch zachtjes over ons waakt
In deze ongekend onzekere tijden…
Emotionele dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 Het mystieke liefdeslandschap
verstilt zich in zacht ruizen
van dromen achter de horizon
uitgestorven dieren komen tot leven
in emotionele visioenen over de toekomst
Verre landschappen in de verbeelding
laten een spannende wereld zien
je proeft teder zachte genegenheid
bij vreemden die op vrienden lijken
jong en oud, verleden en…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 (met dank aan Scientias voor de foto)
__________________________________
Op een zomerdag
zeg ik je alleen maar dit
Zeg mij geen gedag
...de herinnering leeft
in de binnenzee
langs de savannegroene rivier
waar het universum antwoordt
met de stem van het leven...
Zing van de man
Leef!…
Galactisch model
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 nog is het
galactisch model
in tact gebleven
ondanks de foutjes
die zichtbaar worden
na het weven
de kanten blijven
wat rafelig en de
print verdampt zijn inkt
hoogpolig houdt
al lang de vrieskou
niet meer vast
winden waaien water
over land waarvan
kusten zijn gestrand
en wij die aan
de basis staan zien
dit met lede ogen aan…
In oogopslag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 ik was de bubbel zat
die mij omsloot
waar ik me ook bewoog
alles was al eens beleefd
het perspectief
een tweede keus
nieuws meteen al retro
mensen lief maar te veel ego
ben onverwacht ontsnapt
niemand heeft het ooit
gedacht of aan zien komen
van de een op andere dag
heb tal van knoppen
finaal omgedraaid
spiegelde heel even maar wist…
Een reiken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 89 ik zag je
gedragen
door de wind
je voeten
raakten amper
het grint
het was
reiken om
zacht te raken
even contact
maken met
diepte uit ons zijn
volheid
genieten in een
vluchtig schampen
zonder aan
te klampen in
een magische spel
het mysterie van
diepte ervaren in
een luchtig evenaren…
Oogstte hemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 84 je ogen spraken
maakten jou of
brandden je af
tot in de grond
er was geen
gulden middenweg
die had jij in een
vorig leven al opgezegd
je geest kneedde
tot je de vorm die jij
voor de geest had de ziel
van jouw tevredenheid gaf
jij hebt winden bezworen
stormen geknecht
talloze orkanen soepel
aan de leiband gelegd
je belichaamde…
Pontificaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 ik verschoot
in het bos
waar bomen
hun stammen
ineens anders
kleurden en
perspectief in
een vreemd
licht overging
toch was ik
niet ontheemd
voelde me snel
thuis in het
tussenwortels leven
waar tot verbazing
nemen en geven
met heel ander
ogen werd bekeken
omhoogkijkend
verdwijnt de
vervreemding alsof
daar alle werelden
samen…
De gesikkelde maan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 ik liep over
serene stralen
van de warme zon
moest af en toe
springen als schaduw
een offensiefje begon
en donker mij
snel naar hogere
sferen dwong
waar licht in
blauw transparant
de hemelboog spande
haar perspectief
de rust gaf waar mijn
ziel naar verlangde
ik oneindigheid voelde
als helend bad na
een stressvolle jacht…
In talloze decors
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 84 ik heb ze
zien lopen in
het licht van weten
hoe ze eruit zagen
ben ik in pure
verbazing vergeten
lichtende vormen
kleurrijk in
voortdurend bewegen
kon hun warme
empathie voelen zonder
angst over hun bedoelen
zij openden
dimensies die ik
nog nooit had gezien
onbenoembaar
in woorden maar
alles voelde zo eigen
ik speelde…
Gods hand
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 88 licht wolkte
speels tegen
een donkere hemel
vonkte af en toe
in het versterken
van elkaars intensiteit
in serene stilte volgden
kleuren het tijdloze
pad van komen en gaan
zonder een ons
bekend patroon bleef
de balans zuiver en schoon
ergens lichtte
volmaaktheid op maar
gods hand wuifde gewoon…
Vonkten in exegese
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 nog wist hij
zijn naam in het
stof van de tijd
profilerend te schrijven
zijn woorden
werden gezien
door fanaten gelezen
helaas niet altijd begrepen
onthechting had
het mes in logica
en syntaxis gezet het
verhaal in opbouw geplet
zijn referenties
werden xenofoob
de aardse samenhang
verroestte tot schroot
nog lang bleef
zijn…
Onaards momentum
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 hij tuurde
in de verte maar wist
dat het ongrijpbaar was
had het voor even
vast gehad in een
prikkelende sensatie
uit het niets gekomen
langs de uiterste randen
van mijn warme dromen
zonder eruptief te zijn
eerder lief en zacht van een
ondenkbare meegaandheid
het was uit mijn handen
in een gevoel van leegte zelfs
gemis van…
Eenmaligheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 warmte fluctueert
ik drijf van
hoog naar laag
in koesterende pulsen
heb geen gewicht
maar deel oppervlak
dat van kleur verschiet als
het een andere deining biedt
ik kom niet dichterbij
er zijn langszij geen
vergezichten die oplichtend
afscheid nemen als partij
ons motto is
voel je even vrij
zonder aardse beperking
alleen…
Langs de sprookjeskant
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 aanwezigheid
was op gasten niveau
zij domineerden niet
maar schouwden toe met
bewondering hoe alles ging
leken passanten in
een wereld die samenzijn
eerden als hoogste goed
waar de scherpe hoek
was weggesleten want warm
en vriendelijk sneed geen pijn
jouw ogen hebben dat
bekeken en voelden de heerlijke
harmonie om zo te mogen leven…
Weerspiegelingen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.135 Ze drijft met slechts
een rimpeling, herinnering
druppels om tot zilverling
spettervast de brede lach
van zon op zee bij toverslag
en vloeiend blijft de schildering
Terwijl een koele bries
verdwaalt, ontpopt de twinkeling
golvend aan de glinstering
der einderschone waterbrand
in ’t wondersprekend niemandsland
en vloeiend blijft de schildering…
Schimmenspel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 632 In mist en achter een waas gezicht
schemeren slaapschaduwen
waar blauwe wilgen de wacht houden
langs de oever van de avond.
Langzaam rolt een dromerige stilte haar deken
over het bedroefde woud. Tezamen
met een koele wind
rilt ze in de nevel van het dal.
Een zwarte vogel tuurt
in de diepte van de nacht, verscherpt
zijn blik. Een eenzame…
Herboren schepping
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 556 Vanuit zijn holte echoën
zijn bestaanswoorden
door feeërieke flarden mist.
Droomvogels delen
hun fluisteringen
in zijn kale kruin
en zingen de eenzaamheid
voorbij.
In hem vormt zich een zuivere melodie
wanneer zijn schaduw verdrinkt
in plasjes vloeibaar goud.…
Melodie
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 630 Ik weef mijn draden
op gevoel en spin
intens verlangen
in diepere lagen
naar eenwording.
Onzichtbare trilling
meandert als ontwaakt
en ik verblijf
in zijn intieme
fluistering.…
Fluwelen contrasten
netgedicht
2.0 met 54 stemmen 49 je donkerde al
in wegdromende ogen
nog vlaagde realiteit
maar de echte contacten
waren al verbroken
er was geen
fysiek duister
in het donkere
licht dat uit fluwelen
contrasten schemerde
zacht volgde
je hand de vleug
van passerende
gedachten die naadloos
lachten zonder geluid
ze namen je mee
op hun tochten
door de krochten
van…
Stukjes van jou
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 62 die
je mij ooit hebt gegeven
in ons mystiek
samenkomen beleven
wij het bestaan
zoals wij dat dromen
waarbij onze realiteit
de wereld angstvallig mijdt…
Tekent ervaring
netgedicht
4.0 met 62 stemmen 47 ik wist dat
jij weer met
wolken sprak
van de donkere
kant naar boven
waar het onweer
nog wat lading
had voordat zij
alles aan aarde
had weggegeven
in de sonore
regenval vielen
jouw druppels
vrolijk spettend
in de grote plas
waarvan in de
resonance jouw
echte stem steeds
duidelijker te
horen was
nog rimpelde licht
jouw spiegelbeeld…
fluwelen contrasten…
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 49 je donkerde al
in wegdromende ogen
nog vlaagde realiteit
maar de echte contacten
waren al verbroken
er was geen
fysiek duister
in het donkere
licht dat uit fluwelen
contrasten schemerde
zacht volgde
je hand de vleug
van passerende
gedachten die naadloos
lachten zonder geluid
ze namen je mee
op hun tochten
door de krochten
van…