Alle inzendingen over na UCP arts en verpl

Voor hen die voordelig verwijzen wat ze moeten weten Daarbij driemaal verhuizen zonder brand Zich in weelde terugtrekken in een Hollandse kaas Ik ken ze Zonder dat ze me zoeken Ze kunnen zelf(s) niet lachen om hun eigen leugens Ik vind ze Zonder dat ze me zoeken zal ik hun namen noemen Voordelig bewijzen wat ze moesten weten Ze zullen…

waar (n)iemand op wacht mislukte advocaten van het vurige geslacht huichelen zonder toga het vuur in de vagina bij om het even wie verwaandheid pleiten doorzichtig als hun lingerie schaamteloos rechtop kruipen sluipen door de lettergrepen van de eigen naam alles vol schijn te vangen tot de wrong in de tong giftiger dan ratelslangen geilen…

wat ik kan even wachten in het voorbijgaan even stilstaan en even luisteren … Woordverklaring: even (bijwoord) 1. Gedurende korte tijd 2. Een klein eindje 3. Toch 4. Ter aanduiding dat iets weinig moeite kost 5. Liefst (Van Dale) liefst een klein eindje kost weinig moeite toch maar korte tijd ……

over België waar de politiek afstraalt op het publiek ( en omgekeerd ) et pour les Wallons la même chose … tweedracht in Brussel maakt macht aan dezelfde tafel luisteren ze niet naar elkaar en voor de Vlamingen hetzelfde ……

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

als een gebed een smeekbede aan god verdomme heer ik zondig in gedachten en verbaal Ik dwaal wel meer dé-jà vu maar nu ostentatief met opzet haal alsjeblief de geloofspredikers van het internet…

in alle woorden schuchter geschikt zal hij je vinden dagen verglijden onmiskenbaar het hart is te week van maand tot jaar herken dit gevoel vergeet niet te bezinnen weet daarbij ook dat je zal terugkeren nooit onbewust wellicht in een ander gedicht…

zie je het riet rust niet ruist een eigen lied wiegt in de wind zie het buigen recht veren nijgen en kiemt kiemt kiemt het kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt…

apekool toch wel ik heb moeite met de tussen-n behalve bij siliconenborsten aan elkaar geschreven natuurlijk denk ik dan aan lekkende spellingkwesties nochtans bij de uitspraak leg ik nooit de klem- toon op borsten…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

er zit muziek in mijn tuin in moltekens waargenomen ik stem de klem om ondergronds tot rust te komen en daarna voorwaar een drama vanuit het noorden dirigeer ik de woekeraar naar andere oorden…

Een lastige dame in Mühren Kon ’t kuuroord geen dag meer verduren Ze werd echt strontziek Van heilgymnastiek Maar volgens haar arts had ze kuren…

De arts keek haar aan. Geen bultjes, maar onder de strepen……

Een arts zonder grens bezoekt een zwaar gekwetst kind. Nobel buskruit doodt. Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…

Een dame met moedercomplexen Moest laatst van haar arts meer relaxen Ze zei toen meteen: Dat doe 'k niet alleen Maar lekker met al mijn zes ex'en…

Een hernia-arts uit Bernheze die dit in de krant zat te lezen denkt dat nu vooral, hij kent zo'n geval, de ooievaars blij zullen wezen…

Een arts in het Drentse Echten bleef maar snijden, klemmen en hechten maar zijn patiënt overleed en het eerst wat hij deed was zich inschrijven voor een studie rechten…

Deze werkelijk toegewijde arts vergat, en vergeet, enkel één principe, namelijk de artseneed van meet af aan! Maar, ach, wat zal dat toch: als menig patiënt een vergiftigd bestaan verder mag weggaan.…

Ze deelden lief en leed ruim zestig jaar Nu is hij ziek, zwaar aan het dementeren Moet een verpleeghuis in, het kan verkeren: Dat heeft wél plaats voor hem maar niet voor haar Wat doet in zo’n geval de politiek? Geen moer, geen zier, mijn god, wat is dát ziek!…

De ijskoude lucht Strijkt langs mijn Wangen als ik het Raam geopend heb Op de tiende van Het anonieme beton Die ik met moeite Bereikt heb, op weg Naar de vrijheid Die voorgoed zal zijn - Als ik me klaar maak Voor de sprong door de Bitterkoude lucht Verschijn jij daar opeens, Met vrolijke ogen En zacht oranje snavel Knik…

zie geduldig uit naar uw bericht want een arts is soms niet goed in schrijven ik wel in begrijpen, als geschreven staat: neurowetenschap is niet mijn specialisme, en ik kijk wel voor u uit.…

Z'n leven pijnlijk blijft hij op 'n dag liggen haast bewegingloos; m'n zoon blijft hem aaien als de arts z'n leven beëindigd…

Ik had een duikbril en een bolhoed op, Ik ging als monnik en als travestiet, Als Sinterklaas en toen als Zwarte Piet, Ik trok een bivakmuts over mijn kop, En daar mijn arts mij steeds niet heeft herkend Ben ik al zeven keren ingeënt.…

Hij bezocht toen zijn arts, Die zei, ‘Niks aparts’ Ik doe dat ook vaak, als ik zit te drummen.…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

Een artsenpaar in Hoenderloo Vindt autorijden maar 'zo zo'. Elk rijdt dus liever, onbezwaard, Visite op een rasecht paard. Soms gaan zij tegelijk op pad; Hun buurman zegt dan, heel gevat, En meestal ook fortissimo,: Nu rijden ze toch 'deux cheveaux'!…

wonderlijke houten dieren staan in de groene leegte van het Groninger land ze staren naar de wolken vannacht rennen ze voorbij de horizon…

hij die de eerste steen werpt... legt de basis voor een berg…

Dat is The Art of Memory…

De kunst van art ..een hart.. fascinerend, de ontwikkelingsgang de rust, van realisme.. die mij alleen beviel. Enkel het allerbeste.. kan in mij naar boven drijven..…